Love
ചെന്നൈയിലേക്ക് ട്രെയിൻ കയറാൻ പോകുമ്പോൾ അവളും അവന്റെ കൂടെ പോയിരുന്നു…
രചന: എന്ന് സ്വന്തം ബാസി
“എവിടെ നോക്കിയാടി കല്ല് എറിയുന്നെ,നീ ഒക്കെ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്നു കരുതി റോഡിലൂടെ ആർക്കും പോകണ്ടേ… ” ഏറു കൊണ്ട വേദനയിൽ സ്വയം അറിയാതെ അവൻ ഉച്ചത്തിൽ ചീത്ത വിളിചെങ്കിലും അവൾ നിന്നു കരയാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഒന്നും പറയേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്നായി. “എറിഞ്ഞു തല പൊളിച്ചതും പോരാഞ്ഞിട്ട് നിന്ന് ചിണുങ്ങാതെ ഒരു ഗ്ലാസ്‌ വെള്ളം എങ്കിലും കൊണ്ട് വന്നു കൊടുക്കെടീ ” കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന രമേശ്‌ അവളെ നോക്കി പറഞപ്പോൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ അകത്തേക്ക് ഓടി. “നിന്നോട് ഞാൻ നുറ് തവണ പറഞ്ഞതാ മാവിൽ എറിയണ്ടാന്ന്,ആണ് ആണെന്നാ അവളുടെ വിചാരം…” പിറു പിറുത്ത് കൊണ്ട് കയ്യിൽ ഒരു ശീലയും മരുന്നുമായി അവളുടെ അമ്മ പുറത്തേക്കു ഓടി വരുമ്പോൾ തല തായ്ത്തി കയ്യിൽ ഒരു ഗ്ലാസ്‌ വെള്ളവുമായി അവളും പിന്നിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. “യ്യോ നമ്മുടെ അനു മോൻ അല്ലെ അത്, മോൻ എപ്പോഴേ വന്നു… സോറി മോനെ… ഈ പെണ്ണ് പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കില്ല… കെട്ടിച്ച് വിടാൻ പ്രായം ആയിട്ടുണ്ടെന്ന ബോധം വേണ്ടേ ഇപ്പോഴും കുട്ടികളുടെ കളിയാ… ഓ വല്ലാതെ ചോര വരുന്നുണ്ടല്ലോ… ” അതും പറഞ്ഞു അവർ നെറ്റിയിലെ മുറിവിൽ പഞ്ഞി വച്ചപ്പോൾ അത് കയ്യിൽ വാങ്ങികൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു. “ഏയ് കുഴപ്പം ഇല്ല ചേച്ചി, കുട്ടികൾ ആവുമ്പോൾ അത് ഒക്കെ ഉണ്ടാവും, അത് ചെറുതായി ഒന്ന് തോൽ പോയൊള്ളു… അത് കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ ശരിയാകും… ” അവൾ മുഖം ഉയർത്തി അവനെ ഒന്ന് നോക്കി, കണ്ണീർ ഒലിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ആ മുഖം ഒന്ന് തെളിഞ്ഞു. “ഇത് ചേച്ചിടെ മോൾ ആണോ… ” “അല്ല, മോൾടെ മോളാ… അവൾ പോയി, ഇപ്പൊൾ ഈ വീട്ടിൽ ഇവളും ഞാനും തന്നെ ഒള്ളു… ” അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നപ്പോൾ അവർ തുടർന്നു. “മോൻ എപ്പോ വന്നു, അവിടെ പോയപ്പോൾ ഇപ്പൊ ഇവിടുള്ളോരെ ഒന്നും വേണ്ടാണ്ടായി ലെ… ” “അങ്ങനെ ഒന്നുല്ല ചേച്ചി പഠനോം കാര്യങ്ങളും ഒക്കെ ആയപ്പോൾ അതിന്റെ തിരക്കിലായി, പിന്നെ ഇടക്ക് ഇവിടെ വന്നോണ്ടിരുന്നാൽ അമ്മയുടെയും അച്ഛന്റെയും ഓർമ്മകൾ പഠനത്തെ വല്ലാതെ ഉലക്കും എന്നൊരു തോന്നൽ… ഇപ്പോൾ പഠനം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു ഇനി ഇവിടേക്ക് തന്നെ വരണം… ” ഒന്ന് നിർത്തി കൊണ്ട് അവൻ തുടർന്നു. “ഒരു വർഷം കൂടെ അവിടെ തന്നെ തങ്ങേണ്ടി വരും… അപ്പോഴേക്കും ട്രാൻസ്ഫർ റെഡിയാകും…പിറന്ന നാടാണേലും ഇവിടെ ഇപ്പോൾ എനിക്ക് അറിയുന്നോരായി നിങ്ങളും പിന്നെ ഈ രമേശുംതന്നെ ഉള്ളു…അപ്പൊ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് പോവാന്ന് കരുതി… “അതും അവൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. ” ചേച്ചി ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ ആ ചാവി ഇങ്ങെടുത്തെ,ഇരുട്ടും മുന്നേ വീടു ഒക്കെ ഒന്ന് പൊടി തട്ടി എടുക്കണം… പിന്നെ ഒരാഴ്ച ഇവിടെ ഒക്കെ തന്നെ കാണും ട്ടോ… ” അതും പറഞ്ഞു അവൻ പടിയിറങ്ങി നടന്നു. “അതെ ഞങ്ങൾ പോവും വരെ കല്ലൊന്നും എറിഞെക്കല്ലേ… “താഴത്തെ പടിയിൽ നിന്നും തിരിഞ്ഞു നിന്നു കൊണ്ടവൻ കളിയാക്കിയപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് ചെറിയ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു. നാണത്തോടെ അവൾ തൂണിൻറെ മറവിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി.
“അതെ മാഷേ, അമ്പലത്തിൽ നിന്ന് എന്തെ മൈൻഡ് ചെയ്യാതിരുന്നെ, ഏറു കൊണ്ട ദേഷ്യം ഇപ്പോം തീർന്നില്ലേ… എന്നോട് ഇപ്പോഴും ദേഷ്യത്തിലാണോ… ” കയ്യിൽ ഒരു മാങ്ങയും പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ വീടിന്റെ മുന്നിൽ വന്നു നിന്ന് അവൾ ചോദിച്ചു. “യ്യോ ഇന്ന് ആരേലും തല പൊളിച്ചോ,”അവളെ കയ്യിലേക്ക് നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ദേഷ്യത്തോടെ മുഖം വീർപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ തല തായ്ത്തി നിന്നു. “ടീ… പിണങ്ങല്ലേഡോ ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതല്ലേ… നീ കേറി ഇരി…ഞാൻ വെള്ളം എടുക്കാം… ” ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ അകത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ അവൾ പഴയ ആ വീടിന്റെ സിറ്റോട്ടിലെ മരക്കസേരയിൽ ചെന്നിരുന്നു. അവൾക്ക് നീട്ടിയ കളർ വെള്ളം വാങ്ങി വായിലേക്ക് ആക്കലും മുറ്റത്തേക്ക് നീട്ടി തുപ്പലും ഒപ്പമായിരുന്നു. തന്നെ കളിയാക്കിയതിനു പകരമായി അവന്റെ മുഖത്തു നോക്കി ആര്ത്തു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു. “മാഷേ ആദ്യം ആയിട്ട് ആണല്ലേ വെള്ളം ഉണ്ടാക്കുന്നെ,പഞ്ചാസാരയില്ല ..” തോറ്റവന്റെ ചിരിയോടെ ആ എന്ന് തലയാട്ടി അടുക്കളയിലേക്ക് നടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയപ്പോൾ “യ്യോ മാഷ് ഇവിടെ ഇരി ഞാൻ എടുത്തോളാം എന്നും പറഞ്ഞു അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. “ഇതെന്താ മാഷേ… ” ഫോണിലെ വാട്സ്ആപ്പ് കാണിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവനും വിട്ടില്ല. “യ്യേ വാട്സ്ആപ്പ് ഒന്നും അറിയില്ലേ ഇത്രേം വലിപ്പം ആയിട്ടും… “അവൻ കളിയാക്കി ചിരിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ മുഖം വാടി. “നമ്മക്ക് ഫോൺ ഒന്നും വാങ്ങാൻ വകയില്ല മാഷേ… ബാംഗ്ലൂരിൽ പോയപ്പോൾഫോൺ വിളിക്കാൻ അവിടുന്ന് കുട്ടുകാരി കൾ പഠിപ്പിച്ചതാണ്, ഇല്ലേൽ അതും അറിയില്ല… “അവൾ വിളറിയ ഒരു ചിരി ചിരിച്ചപ്പോൾ അവൻ സോറി പറഞ്ഞു. “ഏയ് അതൊന്നും കുഴപ്പം ഇല്ല മാഷേ… മാഷിന് അവിടെ എന്താ ജോലി… ” “ഡോക്ടറാണ്… ഒരാഴ്ചത്തേക്ക് ലീവ് എടുത്തതാണ്.,അല്ല നീ എന്തിനാ ബാംഗ്ളൂർ പോയെ… ” “നഴ്സിംഗ് നു,” “എന്നിട്ട് … ” “എന്നിട്ടെന്താ ഫീസ് അടക്കാൻ അമ്മച്ചിന്റെ പക്കൽ പൈസ ഇല്ലന്ന് ആയപ്പോ ഞാൻ നിർത്തി… ” അവളുടെ മുഖത്ത് ദുഃഖം നിഴലിച്ചത് കണ്ടപ്പോൾ ഒരു നെടു അവന്റെ മനസ്സ് ആരും ഇല്ലാത്ത അനാഥനായ തന്റെ ഭൂത കാലത്തേക്ക് യാത്ര ചെയ്തു. “എന്താണ് മാഷേ ചിന്തിച്ചു കൂട്ടുന്നെ… ഞാൻ പോവാണ് അമ്മച്ചി വരുമ്പോഴേക്കും ചോറ് ആകണം, പിന്നെ ഉച്ചക്ക് അങ്ങോട്ട്‌ വന്നാൽ നല്ല സാമ്പാറും ചോറും ഉണ്ണാട്ടോ… ” അവൾ പോയപ്പോൾ അവന്റെ ചിന്ത വീണ്ടും ഭൂത കാലത്തേ തേടി പോയി. അച്ഛനും അമ്മയും പോയപ്പോൾ പിന്നെ അനാഥലയത്തിൽ ആയിരുന്നു. ജീവിതം ജയിക്കാനുള്ള വാശിയിൽ പത്താം ക്ലാസ്സിലും പ്ലസ് ട്ടുവിലും ഉന്നത വിജയം ലഭിച്ചപ്പോൾ അനാഥലയത്തിലെ അധ്യാപകർ തന്നെയാണ് ഉയർന്ന പഠനത്തിന് അവസരം ഒരുക്കിയത്. ഡോക്ടർ ആകണം എന്ന് ആഗ്രഹം പറഞ്ഞപ്പോൾ ആവശ്യ സഹായം നൽകിയതും അവർ തന്നെയാണ്. അവൾ പറഞ്ഞത് പോലെ പണക്കാരായ കുട്ടികളുടെ കയ്യിലെ ഫോണും ലാപ്ടോപും ഒക്കെ കണ്ടപ്പോൾ അന്ന് ഏറെ അത്ഭുതത്തോടെ തന്നെയായിരുന്നു ഞാനും നോക്കിയതു. അവർ പലരും സിനിമക്ക് പോകുമ്പോൾ പണം ഇല്ലാതെ വരുന്നില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു എത്ര രാത്രികളിലാണ് ഞാൻ റൂമിൽ തനിച്ചു കിടന്നുറങ്ങിയത്. അവന്റെ ചിന്തകൾ കാട് കയറുമ്പോൾ അവളെ ഒരിക്കലും തന്നെ പോലെ ആകാൻ അനുവാദിക്കില്ലെന്ന് അവൻ മനസ്സ് കൊണ്ട് പ്രതിജ്ഞ ചെയ്തിരുന്നു.
“ഡോ… സിനിമക്ക് പോയാലോ ” ഉച്ച ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞു അവൻ അവളോട്‌ ചോദിച്ചു. “യ്യോ ഞാൻ ഇല്ല, എനിക്ക് അതൊന്നും ശീലം ഇല്ല… “ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു അവൾ ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരിന്നപ്പോൾ അവളുടെ അമ്മച്ചി കു‌ടി സപ്പോർട്ട് ചെയ്തപ്പോൾ അവൾ വരാം എന്നായി. പിന്നെ അവളുമായി അടി കൂടിയും മാവിൽ എറിഞ്ഞും കുളത്തിൽ ചാടിയും റൈടിനു പോയും പാതിരാത്രി പുഴ വക്കിൽ പോയിരുന്നുമെല്ലാം അവളുടെ അവളുടെ സന്തോഷങ്ങൾക്ക് നിറം പകർന്നു കൊണ്ടിരുന്ന,അനാഥലയത്തിന്റെ ചുമരുകൾക്കുള്ളിൽ നഷ്ട്ടം വന്ന ആ പഴയ ബാല്യം അവളിലൂടെ തിരിച്ചെടുത്ത ആ ഏഴു പകലുകൾക്ക് ഏഴു മിനുറ്റിന്റെ ദൈർഗ്യം മാത്രമെ തോന്നിയൊള്ളു. അതിനിടെ എപ്പോഴോ ആരും ഇല്ലാത്ത തന്റെ ജീവിതത്തിൽ അവളിലൂടെ അവൻ ആരെയൊക്കെയോ ലഭിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. ചെന്നൈയിലേക്ക് ട്രെയിൻ കയറാൻ പോകുമ്പോൾ അവളും അവന്റെ കൂടെ പോയിരുന്നു. “അവിടെ പോകുമ്പോൾ ഇനി എന്നെ ഒക്കെ ഓർമിക്കോ… ” ട്രെയിൻ കയറാൻ നിൽക്കുന്ന അവനെ നോക്കി അവൾ കണ്ണ് നിറച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “കരയല്ലെഡോ… നിന്നെ അല്ലാതെ വേറെ ആരെ എനിക്ക് ഓർക്കാൻ ഉള്ളത്… ദേ കരയാതെ ആ കൈ ഇങ്ങു നീട്ടിയെ… ” അവളുടെ നീട്ടിയ വലതു കയ്യിലേക്ക് ഒന്നാം തരം ഒരു മൊബൈൽ ഫോൺ വച്ചു കൊടുത്തു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു. “അതെ ഇനി ഞാൻ വിളിക്കുമ്പോൾ ഫോൺ എടുക്കാഞ്ഞ ഉണ്ടല്ലോ… “അവൻ സങ്കടത്തിനിടയി ലും പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അതെ ഇനി മോൾ ഞാൻ പറയുന്ന ഒരു കാര്യം കൂടി കേൾക്കോ… ” അവന്റെ മുഖത്തു തന്നെ നോക്കി അവൾ “ആ”എന്ന് തലയാട്ടി. “ബാംഗ്ലൂർ പോണം കോഴ്സ് ഫുൾ ആക്കണം… അമ്മച്ചിടെ കയ്യിൽ കുറച്ചു പണം ഏൽപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്… ബാക്കി ഞാൻ അയക്കാം… ഞാൻ വരുമ്പോഴേക്കും നല്ല ഒരു നൈസ് ആകണം… ” അത് പറഞ്ഞു തീരും മുന്നേ ട്രെയിൻ യാത്ര ആരംഭിക്കാനുള്ള അനോൻസ് അവിടെമാകെ മുഴങ്ങി കേട്ടു. ട്രെയിൻ നീങ്ങി തുടങ്ങും മുന്നേ അവളുടെ ചെവിയിൽ മുഖം ചേർത്ത് വച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു. “അതെ ഇനി മാവിൽ എറിഞ്ഞു ആരേം തലയിൽ കല്ലെു വീഴ്ത്താൻ നിൽക്കണ്ട ട്ടോ, നിന്നെ തേടി ഞാൻ തന്നെ വരും… ” സ്റ്റേഷൻ വിട്ട് ട്രെയിൻ അകന്നകന്നു പോകും തോറും ആ ഹൃദയങ്ങൾ രണ്ടും അടുത്തടുത്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഇഷ്ട്ടം ആയാലും ഇല്ലേലും സമയം അനുവദിച്ചാൽ ഒരു വാക്കോ വരിയോ കുറിക്കണേ 💞💞
രചന: ഭാഗ്യലക്ഷ്മി. കെ. സി.
മൊബൈലും അവളും
ഒരു സ്മാർട്ട് ഫോൺ കിട്ടിയതോടെ അവളാകെ മാറി. ഓഫീസ് വിട്ടുവന്നാൽ തനിക്ക് അവളുടെ വ൪ത്തമാനം കേൾക്കലായിരുന്നു ഏറ്റവും വലിയ ബോറടി. പകൽമുഴുവൻ തനിച്ചിരിക്കുന്നതല്ലേ.. ഒന്നും എതി൪ത്ത് പറയാനും വയ്യ.. അഥവാ വല്ലതും പറഞ്ഞാൽ കരച്ചിലായി, പരിഭവമായി.. മക്കൾ രണ്ടുപേരും ഹോസ്റ്റലിലല്ലേ.. എനിക്ക് സംസാരിക്കാൻ നിങ്ങളല്ലാതെ പിന്നാരാണുള്ളത്… അവളുടെ സ്ഥിരം പരിഭവമാണ്.. അപ്പോഴാണ് യാദൃച്ഛികമായി ഒരു സുഹൃത്ത് ഗൾഫിൽനിന്നും കൊണ്ടുവന്ന മൊബൈൽ ഫോൺ തന്നത്. തനിക്ക് വിലകൂടിയ ഒരെണ്ണം ഉള്ളതുകൊണ്ടും അതിലെ നമ്പേ൪സും മറ്റ് ഡാറ്റാസും അടുത്തതിലേക്ക് മാറ്റാനുള്ള മടികൊണ്ടുമാണ് അത് അവൾക്ക് കൊടുത്തത്.. ആദ്യമൊക്കെ അവൾക്ക് വലിയ താത്പര്യമൊന്നുമില്ലായിരുന്നു. പിന്നീട് പതിയെ ഓരോന്ന് പഠിച്ചെടുത്തതോടെ അവൾ സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ സജീവമായി. വാട്സാപ്പ് ഗ്രൂപ്പുകൾ, അവയിൽ പഴയ സുഹൃത്തുക്കൾ ഒക്കെ ആയതോടെ നിലത്തൊന്നുമായിരുന്നില്ല അവൾ. എപ്പോഴും ചാറ്റും കമന്റും സന്തോഷവും തന്നെയായിരുന്നു.
വൈകുന്നേരങ്ങൾ അവളുടെ പരിഭവമോ ഗോസിപ്പോ കേൾക്കാതെ കുറച്ചുസമയം ന്യൂസ് കാണാൻ സാധിച്ചതോടെ താനും ഹാപ്പിയായി. പക്ഷേ പൊടുന്നനെ ഒരു ദിവസം അവൾ മൊബൈൽ സോഫയിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു. എന്താ.. എന്തുപറ്റി? തന്റെ ചോദ്യത്തിന് അവളുത്തരമൊന്നും തരാതെ പോയി കിടന്നു. തന്റെ തലയിൽ സംശയങ്ങൾ പെരുകാൻ തുടങ്ങി. പതിയെ അടുത്തുപോയി വളരെ മൃദുവായി ചോദിച്ചുനോക്കി.. എന്താ..? ആരെങ്കിലും പിണങ്ങിയോ? അതോ വഴക്കിട്ടോ? മൌനം മാത്രം മറുപടി. ആഹാരമൊക്കെ കഴിച്ച് പോയികിടന്നപ്പോൾ വീണ്ടും ചോദിച്ചുനോക്കി.. എന്തിനാ നേരത്തെ ഫോൺ വലിച്ചെറിഞ്ഞത്? ഒന്നൂല്ല… അവൾ പുതപ്പ് വലിച്ച് മുഖം മൂടിക്കിടന്നു. പക്ഷേ അവൾ കരയുന്നുണ്ടോ… തന്റെയുള്ളിൽ സംശയം കിളി൪ക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളെന്തോ ഒളിക്കുന്നുണ്ട്.. കണ്ടുപിടിക്കുക തന്നെ.. പക്ഷേ പാസ് വേ൪ഡ് എങ്ങനെ അറിയും. മകനാണ് എല്ലാം സെറ്റ്‌ചെയ്തു കൊടുത്തത്. തനിക്കും വലുതായൊന്നും മൊബൈലിനെക്കുറിച്ച് അറിയില്ല. അവനാണ് എല്ലാം പറഞ്ഞുതന്നത്. അവനിനി അടുത്ത പ്രാവശ്യം ബാംഗ്ലൂർനിന്ന് വരണം. അപ്പോഴേ ചോദിക്കാൻ പറ്റൂ.. അതുവരെ ക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കുകതന്നെ. അടുത്തദിവസം ഓഫീസിൽ പോയിട്ട് ഇരിക്കപ്പൊറുതി കിട്ടിയില്ല. ഇവൾക്ക് എന്തുപറ്റിയതാണെന്നറിയാതെ ആകെ ഒരു വല്ലായ്ക.. നേരിട്ട് ഗൌരവമായി ചോദിച്ചാലോ.. വലിയ വഴക്കാകുമോ.. അതോ വല്ല കള്ളത്തരവും കണ്ടുവെച്ചിട്ടുണ്ടാവുമോ പറയാൻ… ഒരുവിധം വൈകുന്നേരമാക്കി. ബസ്സിറങ്ങി, അത്യാവശ്യം പച്ചക്കറികളും സാധനങ്ങളും വാങ്ങി ഓട്ടോപിടിച്ച് ഓടിവന്നു. നോക്കുമ്പോൾ ചെടികൾക്ക് വെള്ളമൊഴിച്ചും മൂളിപ്പാട്ട് പാടിയും സന്തോഷമായി നിൽക്കുന്ന അവളെയാണ് കണ്ടത്.
പെട്ടെന്ന് ഒന്നും ചോദിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. വരട്ടെ, പതുക്കെ ചോദിക്കാം.. മനസ്സിൽ കരുതി. തന്നെ കണ്ടതും അവൾ ഓടിവന്ന് സാധനങ്ങൾ വാങ്ങി. ഇന്നെന്താ നേരത്തേ ഇറങ്ങിയോ? ഉം.. ഞാൻ കപ്പ പുഴുങ്ങിവെച്ചിട്ടുണ്ട്.. മത്തി മുളകിട്ടതും.. വേഗം കുളിച്ചിട്ട് വന്നോളൂ.. അവൾ ചായവെക്കാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. അവളുടെ മൊബൈൽ ടീപ്പോയിൽ അനാഥമായി കിടക്കുന്നു. ഇതാദ്യമായാണ് ഇങ്ങനെ കാണുന്നത്. എപ്പോഴും അതും കൈയിൽ വെച്ചുകൊണ്ടല്ലാതെ അവളെ കാണാറില്ല. താനാ മൊബൈൽ എടുത്ത് തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കി. ഒന്നും ചെയ്യാനാകാതെ അവിടെത്തന്നെ വെച്ചു. കുളിച്ചുവരുമ്പോഴേക്കും ഡൈനിങ് ടേബിളിൽ അവൾ പലതും കഴിക്കാനായി നിരത്തിയിരുന്നു. വിശപ്പോടെ എല്ലാം ആസ്വദിച്ച് കഴിച്ചു. പഴയതുപോലെ അവൾ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. അടുത്തവീട്ടിലെ പൂച്ച നാല് കുഞ്ഞുങ്ങളെ പ്രസവിച്ചതും പറമ്പിലെ വാഴ കുലച്ചതും എല്ലാം പറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ പതിയെ ചോദിച്ചു: ഇന്നെന്താ… എഫ്ബീയിലൊന്നും കയറിയില്ലേ? ഇല്ല.. ഇനി കയറുന്നില്ല… അവൾ മുഖംകറുപ്പിച്ച് പാത്രങ്ങളുമെടുത്ത് അകത്തേക്ക് പോയി. വീണ്ടും ടെൻഷൻ.. ടെൻഷൻ… ആവുന്നത്ര മയപ്പെടുത്തി വീണ്ടും പിറകേനടന്ന് ചോദിച്ചു: അതെന്താ? നിന്റെ പാചകഗ്രൂപ്പിൽ ആരും പുതിയ റെസിപ്പിയൊന്നും ഇട്ടില്ലേ? മൊബൈൽ തുറന്നാൽപ്പിന്നെ വേണ്ടാത്ത ഓരോന്ന് കയറിവരും.. അത് വായിച്ചാൽ എന്റെ മനഃസ്സമാധാനം പോകും.. എന്ത്..? നിങ്ങളുടെ കഴുത്തിന്റെ ഇവിടെ വേദനയുണ്ടോ.. സൂക്ഷിക്കുക, നിങ്ങൾ രാത്രി ഉറങ്ങുന്നത് ഇങ്ങനെയാണോ.. ശ്രദ്ധിക്കുക, നിങ്ങളുടെ കാലിൽ ഈ പാടുകളുണ്ടെങ്കിൽ ഉറപ്പായും എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഡോക്ടറുടെ സഹായം തേടുക, എന്നിങ്ങനെ എപ്പോഴും ഒരോ പോസ്റ്റുകൾ കാണാം.. വായിച്ചുവായിച്ച് എനിക്കില്ലാത്ത രോഗങ്ങളില്ല എന്നായിട്ടുണ്ട്… ഇനി വയ്യ… അവൾ പാത്രംകഴുകൽ തുട൪ന്നു. താൻ പതിയെ അടുക്കളയിൽനിന്ന് പിൻവാങ്ങി പൂമുഖത്ത് പോയിരുന്ന് വിസ്തരിച്ചൊന്ന് ചിരിച്ചു… ആശ്വാസത്തോടെ.
രചന: സജി തൈപ്പറമ്പ്
“മോളേ ചാരു … അമ്മേടെ ഫോണെന്തേടാ?” ഹാളിലിരുന്ന് ടിവി കാണുന്ന മകളോട് ഊർമ്മിള ചോദിച്ചു. “അതുമെടുത്തോണ്ടാണ്, രാവിലെ അച്ഛൻ പുറത്തോട്ട് പോയത്” “ങ് ഹേ, അപ്പോൾ അച്ഛൻ്റെ ഫോണെന്ത്യേ?” അതില് ചാർജ്ജ് തീർന്ന് പോയെന്ന് പറഞ്ഞ് ,മുറിയിൽ കുത്തിയിട്ടിരിക്കുവാ ഓഹ് നിൻ്റെ അച്ഛൻ്റെയൊരു കാര്യം? എനിക്കെൻ്റെ അമ്മയെ ഒന്ന് വിളിക്കണമായിരുന്നല്ലോ? അതാണോ കാര്യം? അമ്മമ്മയെ വിളിക്കണമെങ്കിൽ, അച്ഛൻ്റെ ഫോണിൽ നിന്ന് വിളിച്ചാൽ പോരെ? അത് നേരാണല്ലോ ? ഞാനെന്ത് മണ്ടിയാണ് ? അതിപ്പഴാണോ അമ്മയ്ക്ക് മനസ്സിലായത്? ഡീ ഡീ … ,നീയങ്ങനെയെന്നെ കൊച്ചാക്കണ്ട കെട്ടാ ?, ഞാൻ മണ്ടിയാണെങ്കിലേ, നീ വെറും കഴുതയാ… മരക്കഴുത.., മകളോട് പരിഭവിച്ചിട്ട്, ഊർമിള നേരെ ബെഡ് റൂമിലേക്ക് പോയി. അവിടെ ചാർജ് ചെയ്തിട്ടിരുന്ന ഭർത്താവിൻ്റെ ഫോണെടുത്തിട്ട് കോണ്ടാക്ട്സ് ഓപ്പൺ ചെയ്തപ്പോൾ,
കാൾ രജിസ്റ്ററാണ് ആദ്യം കണ്ടത് അതിൽ ഏറ്റവും മുകളിൽ, ഇൻകമിങ്ങ് കോളായി വന്നിരിക്കുന്ന പേര് കണ്ട്, ഊർമ്മിള, ഞെട്ടലോടെ അതിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി. സെക്കൻ്റ് വൈഫ് .,,, വിശ്വാസം വരാതെ, വീണ്ടും വീണ്ടും ഇംഗ്ളീഷ് അക്ഷരങ്ങൾ അവൾ കൂട്ടി വായിച്ചു. അതെ, സെക്കൻ്റ് വൈഫ് എന്ന് തന്നെയാണ് എഴുതിയിരിക്കുന്നത്, ഈശ്വരാ… തൻ്റെ ഭർത്താവിന് താനറിയാതെ ഒരു രണ്ടാം ഭാര്യയോ? അവൾക്ക് തല കറങ്ങുന്നത് പോലെ തോന്നി ,വീണ് പോകാതിരിക്കാൻ, കട്ടിലിൻ്റെ ക്രാസിയിൽ, വിറയ്ക്കുന്ന കൈകൾ കൊണ്ടവൾ മുറുകെ പിടിച്ചു. എന്നാലും ജീവന് തുല്യം സ്നേഹിച്ച തന്നെ ചതിക്കാൻ തൻ്റെ രമേശേട്ടന് എങ്ങനെ തോന്നി? മ്ഹും രമേശേട്ടൻ, ഇനി മുതൽ തനിക്കങ്ങനെ വിളിക്കാൻ കഴിയില്ല ,ദുഷ്ടനാണയാൾ ഫോൺ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട്,
എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ, അവൾ ബെഡ്ഡിലേക്ക് തളർന്നിരുന്നു. തൻ്റെ ഭർത്താവിനെ തട്ടിയെടുത്ത ആ എരണം കെട്ടവളെ, വിളിച്ച് രണ്ട് വർത്തമാനം പറയണമെന്ന് ഊർമിളയ്ക്ക് തോന്നി. അവൾ, സെക്കൻ്റ് വൈഫൈന്നെഴുതിയ, ആ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തു. പക്ഷേ, അത് എൻഗേജ്ഡായിരുന്നു ഛെ! അസ്വസ്ഥതയോടെ അവൾ തല കുടഞ്ഞു. അടുത്ത നിമിഷം ഊർമ്മിളയുടെ കൈയ്യിലിരുന്ന ഫോൺ റിങ്ങ് ചെയ്തു. സെക്കൻ്റ് വൈഫ് കോളിങ്ങ് എന്ന് ഡിസ്പ്ളേയിൽ കണ്ടപ്പോൾ, അരിശത്തോടെ അവൾ കോൾ അറ്റൻറ് ചെയ്തു. സത്യം പറയെടീ… ആരാടീ നീ? നിനക്ക് സ്വന്തമാക്കാൻ എൻ്റെ ഭർത്താവിനെ മാത്രമേ കിട്ടിയുള്ളോ? എടീ.. ഊർമ്മിളേ… നിനക്കെന്താ ഭ്രാന്തായോ ? എടീ ഇത് ഞാനാണ് , നിൻ്റെ ഭർത്താവ് രമേശൻ ങ്ഹേ, അപ്പോൾ നിങ്ങൾ അവളുടെയടുത്തേക്കാണല്ലേ? രാവിലെ കാപ്പി പോലും കുടിക്കാൻ നില്ക്കാതെ ഓടിപ്പോയത് ? നീയാരുടെ കാര്യമാണീ പറയുന്നത് ? ഓഹ്, ഒന്നുമറിയാത്ത പോലെ ? നിങ്ങളിപ്പോഴുള്ളത് സെക്കൻ്റ് വൈഫിൻ്റെ കൂടെയല്ലേ?
നിങ്ങളിപ്പോൾ വിളിക്കുന്നത് അവളുടെ ഫോണിൽ നിന്നല്ലേ? ഓഹ് അപ്പോൾ അതാണ് കാര്യം? എടീ കഴുതേ… ഞാൻ വിളിക്കുന്നത് നിൻ്റെ ഫോണിൽ നിന്ന് തന്നെയാണ് ,നീയാ നമ്പരൊന്ന് നോക്കിക്കേ ? ഇന്നലെ നീ പുതിയൊരു സിം കൂടി അതിനകത്തിട്ടില്ലേ? നിൻ്റെ പഴയ നമ്പര് വൈഫ് എന്നാണ് എൻ്റെ ഫോണിൽ സേവ് ചെയ്തിരിക്കുന്നതെന്ന് നിനക്കറിയാമല്ലോ ?അപ്പോൾ നിൻ്റെ രണ്ടാമത്തെ നമ്പരാണിതെന്ന് തിരിച്ചറിയാനാണ് ,ഞാൻ സെക്കൻ്റ് വൈഫ് എന്നെഴുതി സേവ് ചെയ്തത് ,അതിന് നീയിത്ര വലിയ ഭൂകമ്പമുണ്ടാക്കണോ? അത് ശരി ,എൻ്റെ മനുഷ്യാ… വൈഫിൻ്റെ രണ്ടാമത്തെ ഫോൺ നമ്പര് സേവ് ചെയ്യുമ്പോൾ, വൈഫ് സെക്കൻ്റെന്നല്ലേ എഴുതേണ്ടത്, അതിന് പകരം സെക്കൻ്റ് വൈഫെന്നെഴുതിയ നിങ്ങളല്ലേ യഥാർത്ഥ കഴുത, ഓഹ് അത് ശരിയാണല്ലോ ? വൈഫ് സെക്കൻ്റ് എന്നത് തിരിച്ചെഴുതിയപ്പോൾ, അതിൻ്റെയർത്ഥം ഇത്രയും വ്യത്യാസം വരുമെന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചില്ല ,സോറി എൻ്റെ ഫസ്റ്റ് വൈഫേ… അല്ല വെറുംവൈഫേ..’ അതും പറഞ്ഞയാൾ ചിരിച്ചപ്പോൾ, ഊർമിളയ്ക്കും ചിരി അടക്കാനായില്ല
രചന: വയലിനെ പ്രണയിക്കുന്നവൻ
രാവിലെ ഫോൺ എടുത്തുനോക്കിയപ്പോൾ കുറെ നോട്ടിഫിക്കേഷൻ വന്നുകിടക്കുന്നു അതിൽ എനിക്ക് പരിചയമുള്ള ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെയും നാട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ ഞാൻ എപ്പോഴും ശ്രദ്ധിക്കുമായിരുന്നു ആ കുട്ടിയെ…. നല്ലൊരു കുട്ടിയാണ് എപ്പോഴും അമ്പലത്തിൽ പോകുകയും മുടിയിൽ തുളസിക്കതിർ വെക്കുകയും എല്ലാം ചെയുന്ന (ഇപ്പോഴത്തെകാലത്തു ഇങ്ങനെയുള്ള കുട്ടികളെ കാണാൻ ഇല്ല )ഒരു തനി നാട്ടിൻപുറത്തുകാരി കുട്ടി…. ആദ്യം ഓർത്തു ഒരു റിക്വസ്റ്റ് അയച്ചാലോയെന്നു പിന്നെ വിചാരിച്ചു വേണ്ട… ഒരു മെസ്സേജ് അയച്ചുനോക്കാം എന്നിട്ട് അതിനു റിപ്ലൈ കിട്ടുവാണേൽ ചോദിച്ചിട്ട് റിക്വസ്റ്റ് അയക്കാമെന്നു… അങ്ങനെ ഒരു മെസ്സേജ് അയച്ചു… പേരും അറിയുമോ എന്നെല്ലാം ചോദിച്ചുകൊണ്ട്…. കുറെ നേരം നോക്കിയിരുന്നിട്ടും റിപ്ലൈ ഒന്നും കിട്ടിയില്ല… വൈകുന്നേരം ജോലിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു റൂമിൽ ചെന്നപ്പോൾ വെറുതെ ഫോൺ എടുത്തു…
അവൾ എന്റെ മെസ്സേജ് സീൻ ചെയ്തോ എന്ന് നോക്കി… അപ്പൊ ജസ്റ്റ്‌ സീൻ ചെയ്തതെ ഉള്ളു… എന്തോ റിപ്ലൈ ടൈപ്പ് ചെയുന്നു… അവിടെത്തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു എന്താവും അവളയ്ക്കുക എന്ന്… അപ്പൊ അവളയച്ചത് അവൾക്ക് ആളെ മനസിലായില്ല എന്ന്… ഞാൻ അപ്പൊ തന്നെ അവൾക്ക് എന്റെ ഒരു ഫോട്ടോ സെന്റ് ചെയ്തുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു ഇപ്പൊ മനസ്സിലായോ എന്ന്… അതിനു അറിയാം എന്ന് മറുപടി വന്നു… “”എങ്കിൽ ഞാൻ റിക്വസ്റ്റ് അയക്കട്ടെ”” എന്നുചോദിച്ചപ്പോൾ… “”റിക്വസ്റ്റ് അയക്കണ്ട ചേട്ടൻ എന്തെകിലും ഉണ്ടകിൽ ഇവിടെ വന്നു സംസാരിച്ചാൽ മതിയെന്നു”” പറഞ്ഞു… ഞാൻ പറഞ്ഞു… “”അങ്ങനെ സംസാരിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല… വെറുതെ കണ്ടപ്പോൾ ഒന്ന് വിശേഷങ്ങൾ അറിയാൻ ഒരു ആഗ്രഹം… അത്രയും ഉള്ളു… ചേട്ടൻ ഇപ്പൊ ബാംഗ്ലൂർ അല്ലേ… അതേല്ലോ… അതെങ്ങനെ അറിയാം… അതൊക്കെ അറിയാം… ഞാൻ മംഗലാപുരത്താണ് നഴ്സിംഗ് ചെയ്തത്… ആഹാ താൻ നഴ്സിംഗ് എല്ലാം കഴിഞ്ഞോ… കഴിഞ്ഞു…
ചേട്ടൻ കഴിഞ്ഞ തവണ നാട്ടിൽ വന്നപ്പോൾ ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു ചേട്ടനെ… പക്ഷെ ചേട്ടൻ എന്നെ കണ്ടില്ല… M ഞാൻ കഴിഞ്ഞ തവണ മൂന്നു ദിവസം ലീവിന് ആണ് വന്നത്… പിന്നെ ഫ്രണ്ട്സിന്റെ എല്ലാം വീട്ടിൽ പോയി തിരിച്ചു പോന്നു… ഇപ്പോഴും കള്ളുകുടി ഉണ്ടോ… അതില്ലാതെയിരിക്കുമോ ബാംഗ്ലൂർ അല്ലേ… എപ്പോ വേണേൽ സാധനം കിട്ടും… പിന്നെ കുടിക്കാതെ ഇരിക്കുമോ… അതും നാട്ടിലെക്കാൾ വിലക്കുറവും.. ചേട്ടന്റെ കല്യാണം എന്തെകിലും ആയോ… ഓ എന്ത് കല്യാണം… അതൊന്നും വേണോന്ന് ഒന്നും ഇല്ല.. ഇപ്പൊ ഈ ലൈഫ് സുഖം ഉണ്ട്… തന്റെയോ..? എന്റെ കല്യാണം വീട്ടുകാർ നോക്കുന്നുണ്ട്… ചേട്ടന് എന്നെ ഇഷ്ടമായിരുന്നു അല്ലേ… അങ്ങനെ തന്നോട് ആരാ പറഞ്ഞത്… ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ ചേട്ടൻ എന്നെ നോക്കുന്നത്.. അതിനു നോക്കി എന്ന് വെച്ചു.. തന്നെ കാണാൻ ഒരു പ്രേത്യേക ഐശ്വര്യം ഉണ്ടായിരുന്നു അതാ നോക്കിയത്… പിന്നെ എന്റെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അറിയാല്ലോ…
അറിയാൻ എന്തിരിക്കുന്നു അല്ലേ നാട്ടിൽ പാട്ടല്ലേ… ഒരു പെണ്ണിനെ പ്രണയിച്ചു അവൾ പോയി കഴിഞ്ഞു കള്ളുകുടിച്ചു ജീവിതം നശിപ്പിക്കുന്ന ഒരു മണ്ടൻ അല്ലേ… ഞാൻ വേറെ ഒന്നും വിചാരിച്ചല്ല തന്നെ നോക്കിയത്… അപ്പൊ ചേട്ടന് എന്നെ ഒട്ടും ഇഷ്ടമല്ലായിരുന്നു… ഇഷ്ടം അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ… എനിക്ക് തന്നോട് ഒരു സ്നേഹം ഉണ്ടായിരുന്നു… കാരണം നമ്മുടെ നാട്ടിൽ ആണെകിലും വേറെ എവിടെ ആണെകിലും തന്നെ പോലെ ഒരു പെൺകുട്ടിയെ കാണാൻ ഇല്ലായിരുന്നു… രാവിലെ കുളിച്ചു തുളസിക്കതിർ എല്ലാം ചൂടി അമ്പലത്തിൽ വരുന്ന ഒരു കുട്ടി… അതിനു ചേട്ടൻ ആ ഉത്സവത്തിന്റെ സമയത്തു മാത്രം അല്ലേ എന്നെ അങ്ങനെ കണ്ടിട്ടുള്ളു… അതെ… ആ സമയത്തു ഫുൾ ടൈം അമ്പലത്തിൽ ആണല്ലോ അതുകൊണ്ട്…
ബാക്കി എല്ലാദിവസവും അടിച്ചുപൂക്കുറ്റിയായി കിടന്നുറങ്ങിയാൽ പിന്നെ എഴുനേൽക്കാൻ പാടാനല്ലേ… അതെ സത്യം… ഉത്സവത്തിന്റെ സമയത്തും ആ കൗണ്ടറിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴും ആരെകിലും രസീത് എഴുതാൻ ഉണ്ടെകിൽ ചേട്ടൻ പോയി രണ്ടെണ്ണം അടിച്ചിട്ടല്ലേ അവിടെവന്നിരിക്കുക… ഇതൊക്കെ തനിക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം… അതോ… അത് പിന്നെ പറയാം… ഹ കഷ്ടമുണ്ട്ട്ടോ പറഞ്ഞിട്ട് പോ… പറയാം… പക്ഷെ ഇനി കള്ളുകുടിക്കരുത്… അത് അങ്ങനെ പെട്ടന്ന് നിർത്താൻ പറ്റുമോ… ഇനി എന്നെകിലും ഒരിക്കൽ എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ ഒരു പെണ്ണ് വരട്ടെ… അപ്പൊ അവള് പറയുവാണേൽ അപ്പൊ നോക്കാം… ഞാൻ മതിയോ… ഞാൻ ചേട്ടനെ സ്നേഹിക്കാം.. അപ്പൊ ഞാൻ പറയുന്നതെല്ലാം ചേട്ടൻ കേൾക്കുമോ.. എന്താ… എന്താ പറഞ്ഞത്… അതോ ഒരു ദിവസം അമ്പലത്തിന്റെ അടുത്തുവെച്ചു ഞാനും അമ്മയും അതിലെ പോകുവായിരുന്നു… അപ്പൊ ചേട്ടനും കൂട്ടുകാരും എല്ലാവരും അവിടെ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… ചേട്ടൻ ആണേൽ അടിച്ചു നല്ല പൂസ്… ഞാൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു “” ആ ചേട്ടൻ ആണേൽ എനിക്ക് അമ്മ ഞങ്ങളുടെ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിക്കുമോ എന്ന് “”…
അപ്പൊ അമ്മ പറഞ്ഞു… “” ആ കള്ളുകുടിയനോ എന്ന്.. ഒരിക്കലും ഇല്ല എന്ന് “”… അപ്പൊ ഞാൻ പറഞ്ഞു “”അമ്മേ ആ ചേട്ടൻ ആ ചേച്ചി ഇട്ടിട്ട് പോയതുകൊണ്ട് അല്ലേ ഇങ്ങനെ ആയതു എന്ന്… ആ ചേട്ടന് ആ ചേച്ചിയെ അത്രയും ഇഷ്ടം ആയിട്ടല്ലേ… ഇങ്ങനെ ചങ്ക് പറിച്ചു സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരാളെ അല്ലേ അമ്മേ എല്ലാ പെണ്ണും ആഗ്രഹിക്കുക എന്ന്.. “”… എന്നിട്ടോ എന്നിട്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു അവൻ എന്നെകിലും നന്നായി വരുവണേൽ നിന്നെ അവനു ഇഷ്ടം ആണേൽ അവൻ ഇവിടെ ഞങ്ങളോട് വന്നു ചോദിക്കട്ടെ എന്ന്… എന്നിട്ട് ഇതൊക്കെ എന്താ താൻ അന്ന് പറയാതെയിരുന്നത്…. അത് പിന്നെ ഞാൻ പറയാൻ ആഗ്രഹിച്ച സമയത്തു ചേട്ടനെ കണ്ടില്ല… പിന്നെ ചേട്ടന് എന്നെ ഇഷ്ടമാണെകിൽ എന്നോട് വന്നു പറയട്ടെ എന്ന് വിചാരിച്ചു… ചേട്ടൻ അത് പറഞ്ഞതും ഇല്ല… പിന്നെ എനിക്ക് നഴ്സിംഗ് അഡ്മിഷൻ കിട്ടി ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ പോയി… പിന്നെ അമ്മയെ വിളിക്കുമ്പോൾ ചേട്ടനെപ്പറ്റി ചോദിക്കുമായിരുന്നു… കുറെ നാൾ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു കേട്ടു… പിന്നെ ബാംഗ്ലൂർ പോയി എന്നും കെട്ടു… കോൺടാക്ട് ചെയ്യാൻ ഒത്തിരി നോക്കി പക്ഷെ കിട്ടിയില്ല… ഇനി പറ ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കുമോ…?.. ഇനി എന്റെ ലൈഫിൽ ഒരു പെണ്ണ്… അത് ശെരിയാവുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല…
പിന്നെ ഇനി എനിക്ക് പഴയതുപോലെ ആവാൻ പറ്റുമെന്നും തോന്നുന്നില്ല… അതൊക്കെ ഞാൻ ശെരിയാക്കി എടുത്തോളാം… മര്യാദക്ക് കള്ളുകുടിക്കാതെ വീട്ടിൽ പോയി നമ്മുടെ കാര്യം സംസാരിച്ചോളണം… ഇനി അവധിക്കു വരുമ്പോൾ… പിന്നെ ചേട്ടനെ കള്ളുകുടി എല്ലാം നിർത്തി ശെരിയാക്കി എടുക്കുന്നകാര്യം ഞാൻ ഏറ്റു… അവൾ ഇതുപറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഒരു കാര്യം ഓർത്തത് ഒരു പെണ്ണ് പോയതുകൊണ്ട് ഇങ്ങനെ കള്ളുകുടിച്ചു കുറെ ജീവിതം കളഞ്ഞു… ഇപ്പൊ നല്ല ഒരു പെൺകുട്ടി… അവളുടെ ജീവിതം നശിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ ജീവിതം നന്നാക്കാൻ എന്റെ ലൈഫിലേക്ക് വരാൻ റെഡിയായിനിൽക്കുവാണ്… ഇതുപോലൊരു സ്നേഹം ഇനി ഒരിക്കലും കിട്ടി എന്ന് വരില്ല… നമ്മൾ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ നമ്മളെ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ നമ്മൾ സ്നേഹിക്കാൻ… ഇനി ഇതിന്റെ സ്നേഹം വേണ്ട എന്ന് വെക്കാൻ ആവില്ല… ….. എങ്കിൽ അവളുടെ വീട്ടിൽ ഒരു ദിവസം എങ്കിലും കള്ളുകുടിക്കാതെ ഡീസന്റ് ആയി പോയി ചോദിച്ചു നോക്കാം അല്ലേ…?… കെട്ടിച്ചുതരുവാണേൽ തരട്ടെ അല്ലേ…?.. പക്ഷെ കെട്ടിക്കഴിഞ്ഞു ഒരു തുള്ളിപോലും അവൾ കുടിപ്പിക്കാതെ ഇരിക്കുമോ എന്നാണ് സംശയം……