രചന: ശ്രീലക്ഷ്മി

പ്രസവം എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ആളും ബഹളവും കുറഞ്ഞ സമയത്ത് ഞാനും അവളും ഞങളുടെ മോളും മുറിയിൽ ഇരിക്കുകയാണ്. ഞാൻ കുഞ്ഞിനെ കൈൽ എടുത്ത് അവളുടെ അടുത്തേക് ചേർന്നിരുന്നു. ഒരു അയഞ്ഞ നെറ്റി ഇട്ട് മുടി ഒക്കെ അലസമായി വാരിക്കെട്ടി വച്ചിരിക്കുന്നു. ഇപ്പോൾ അവളെ കണ്ടാൽ ഒരു അമ്മച്ചി ലുക്ക്‌ ഉണ്ടങ്കിലും അവൾ ഏറ്റവും സുന്ദരിയായിരിക്കുന്നു എന്ന് എനിക്ക്  തോന്നി. “ഇവൾക്ക് സച്ചൂന്റെ നിറം ആയത് നന്നായി അല്ലേ.. എന്റെ നിറം ആരുന്നെങ്കിൽ എന്ത് ചെയ്തേനേം.. അല്ലെ സച്ചു..?” അവൾ പറഞ്ഞു. “ഏത് നിറം ആണെങ്കിൽ എന്താ ഇവൾ നമ്മുടെ മോളല്ലേ ശ്രീ..” ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞു. “ഉം… അതെ അതെ ആരാ ഈ പറയുന്നേ” അവൾ എന്നേ ഒന്ന് ആക്കി പറഞ്ഞു. അതിനൊരു കാരണം ഉണ്ട്. അങ്ങനൊരു നിറത്തിന്റെ പേരിലാണ് എനിക്ക് ഇവൾ സ്വന്തമായത്. കുറച്ചു ഫ്ലാഷ്ബാക്ക് ആവാം അല്ലെ. ഒരു മഴക്കാലം.. സ്വപ്‍ന സ്‌ഥലം ആയിരുന്ന കോളേജിലെ ആദ്യത്തെ ദിവസം. നടപ്പാതയുടെ ഇരു വശങ്ങളിലും പലതരം ചെടികൾ.. അതുവഴി കുറച്ചു ദൂരം നടക്കുമ്പോൾ എണ്ണമില്ലാത്ത പടികൾ. അതോരോന്നും കയറി വരുമ്പോൾ ആ ചെങ്കോട്ട തലയെടുപ്പോടെ ഉയർന്നുവരുന്നത് കാണാം. ആൺകുട്ടികളുടെ കുത്തകയായ ചുവപ്പിന്റെ കൊട്ടാരം. മെൻസ് കോളേജ് ആണെങ്കിലും ഇവിടെ സെൽഫ് ഫിനാൻസിങ് ഡിപ്പാർട്മെന്റകളിൽ മാത്രം പെൺകുട്ടികൾ ഉണ്ടാവും. അതും വളരെ കുറച്ചു മാത്രം. മുൻപ് ക്ലാസ്സ്‌ അറിയാമായിരുന്നകൊണ്ട് കണ്ട്പിടിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടിയില്ല. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ… അതായത് എന്റെ  സന്ദതസഹാചാരിയായ സഞ്ജുകൃഷ്ണ എന്ന കിച്ചുവും കൂടെ ക്ലാസിനു മുന്പിലെ വരാന്തയിൽ അങ്ങനെ നിന്നു. എവിടെപ്പോയാലും നമ്മുടെ കൂടെ നമുക്ക് പറ്റിയ ഇതുപോലെ ഒരുത്തൻ ഉണ്ടാവുമല്ലോ. വായ്നോട്ടം ഒന്നും വല്യ താല്പര്യമില്ലാത്ത ഞങ്ങൾ ആ ബ്ലോക്കിലെക് വരുന്ന കുട്ടികളെയെല്ലാം അങ്ങനെ നിരീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് നിന്നു. പെട്ടെന്ന് പുറകിൽനിന്നു ആരോ വിളിച്ചു.. “ചേട്ടാ ഫസ്റ്റ് ഇയർ ബിസിഎ ക്ലാസ്സ്‌ എവിടെയാ?”. ഒരു സുന്ദരി കുട്ടി. ചില പൈങ്കിളി സിനിമയിൽ ഒക്കെ പറയുന്നപോലെ ഞാൻ അവളുടെ വെള്ളാരം കണ്ണുകളിലേക് തന്നെ നോക്കി മതിമറന്നു നിന്നു. പെട്ടെന്ന് കിച്ചു തട്ടി വിളിച്ചു.എന്റെ ക്ലാസിലേക് തന്നെ ആണല്ലോ ദൈവമേ.. കൊള്ളാം പൊളിച്ചു.ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. അവൻ അവർക്ക് ക്ലാസ്സ്‌ കാണിച്ചു കൊടുത്തു. ഇവിടുന്നൊരു പെണ്ണിനെ കണ്ടുപിടിച്ചു കൂടെ കൂട്ടാം എന്നൊരു ലക്ഷ്യത്തോടെ ഒന്നും അല്ല വന്നത്. വരണം അടിച്ചപൊളിക്കണം പോണം അത്രെ ഉണ്ടാരുന്നുള്ളൂ.പക്ഷെ അവളെ എനിക്കങ്ങു ബോധിച്ചു. ദിവസങ്ങൾ കടന്ന് പോയി ക്ലാസ്സിലെ എല്ലാവരെയും പരിചയപ്പെട്ടു വരുന്നതേ ഉള്ളു. ആ സുന്ദരിക്കുട്ടിയുടെ പേര്  അഞ്ജലി എന്നായിരുന്നു. ഞാൻ കിച്ചുവിനോട് പല തവണ അതെ പറ്റി പറഞ്ഞെങ്കിലും അവനിതൊന്നും താല്പര്യം ഇല്ലാരുന്നു.എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ടിന്റെ ഇരട്ട സഹോദരി ഉണ്ട് ജ്യോതി അവളും ഈ ക്ലാസ്സിൽ തന്നെയാണ് ഞാൻ ആകെ കുറച്ചു അടുപ്പം കാണിക്കുന്ന ഒരേ ഒരു പെൺകുട്ടി. അവൾ വഴി ഞാൻ അഞ്ജലിയുടെ നമ്പർ വാങ്ങി ചാറ്റിങ് തുടങ്ങി. വളരെ സ്നേഹത്തോടെ ഉള്ള സംസാരം.. എനിക്ക് പിന്നെയും ബോധിച്ചു. മാസങ്ങൾ പോവുന്നത് അറിയുന്നേ ഇല്ല. അതിനു മുൻപാണ് ഞാൻ ഒരാളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് ശ്രീനന്ദ.. അധികം ആരോടും സംസാരിക്കുന്നില്ല. ഒരുപാട് കൂട്ടുകാരും ഇല്ല. പക്ഷെ അവൾ ജ്യോതിയോട് ഒരുപാട് മിണ്ടും. കിച്ചുവിനോടും അവൾ നല്ല കൂട്ടായിരുന്നു. പ്രിയപ്പെട്ടവരോട് മിണ്ടുമ്പോൾ മാത്രം അവൾ വളരെ സന്തോഷവതിയായി കണ്ടു. അല്ലാത്ത സമയം ഡെസ്കിലേക് തല വച്ചു കിടക്കുന്നു. അരക്കെട്ടിനു താഴെ മുടി ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും അവൾ നല്ല കറുത്തിട്ടാരുന്നു. പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ അവൾ എന്നേ ശ്രദ്ധിക്കുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നി. അവൾക്ക്  എന്നോട് എന്തോ ഉണ്ടോ എന്ന് ഞാൻ ആലോചിച്ചു. പക്ഷെ ഞാൻ അത് കണ്ടിട്ടും കാണാത്ത പോലെ നടന്നു.ഒരു ദിവസം കോളേജിൽ ഒരു പരുപാടി നടക്കുന്ന സമയത്ത് കിച്ചു എങ്ങോട്ടാ  പോയെ എന്ന് തിരക്കി ഇറങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ  എന്റെ പിന്നാലെ വന്നു. ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ടാരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു. ഇഷ്ടം പറയാൻ ആണെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പാരുന്നു. ഇപ്പോ സമയം ഇല്ല പിന്നെ കാണാം എന്ന് പറഞ്ഞു ഒഴിവാക്കി വിട്ടു. പിന്നീട് പലപ്പോഴും അവൾ മിണ്ടാൻ ശ്രമിച്ചിരുന്നു. ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചതേ ഇല്ല.. ഒരു ദിവസം ഞാൻ ജ്യോതിയോട് ചാറ്റ് ചെയ്തപ്പോ അവളെ പറ്റി ചോദിച്ചു. അവൾ അങ്ങനെയാ ആരോടും അധികം മിണ്ടില്ല പക്ഷെ അടുത്തുകഴിഞ്ഞാൽ വാ തോരാതെ സംസാരിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞു.

എന്താ ചോദിച്ചത് എന്ന് അവൾ തിരക്കി. അവൾക് എന്നേ ചെറിയ നോട്ടം ഉള്ളപോലെ തോന്നി എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു. അപ്പോ അവൾ എന്നോട് ചോദിച്ചു നിന്നെ നോക്കിയാൽ ഇപ്പോ എന്താ എന്ന്. “ഓ എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ല ഡി…”  “അതെന്താ അവൾ പാവം അല്ലെ” ജ്യോതി ചോദിച്ചു. “അതൊന്നും എനിക്കറിയില്ല.. അവൾ നല്ല കറുത്തല്ലേ..വല്യ ഭംഗി ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ.. എനിക്ക് ഇഷ്ടല്ല വെറുതെ വായിനോക്കണ്ടാന്ന് നീ അവളോട് പറഞ്ഞേക്.” “ഉം..” മാത്രം പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ ഓഫ്‌ലൈൻ ആയി. പിന്നീട് പലപ്പോഴും അവളെ എനിക്ക് ഇഷ്ടമ്മല്ലെന്നു ഞാൻ ജ്യോതിയോട് പറഞ്ഞു. അവൾ കറുത്തതായത് കൊണ്ട് എനിക്ക് താല്പര്യം ഇല്ലന്നും.എന്റെ ഉള്ളിൽ അപ്പോഴും അഞ്ജലി ആരുന്നു. അതേപറ്റി ഞാൻ ജ്യോതിയോട് പറയുകയും ചെയ്തു.പിന്നെ അവൾ എന്നോട് അധികം മിണ്ടിയിട്ടില്ല..പക്ഷെ അങ്ങനെ ഇരുന്ന ഒരു ദിവസം  ഒരുത്തൻ വെറുതെ വന്നു ക്ലാസ്സിന്റെ മുൻപിൽ കുറച്ചു ഷോ ഇട്ടിട്ട് പോയി. അഞ്ജലിയുടെ പേര് പറയുന്നുണ്ടാരുന്നു ഇടയ്ക്ക്. എന്താ സംഭവം എന്നറിയാൻ ഞാനും കിച്ചുവും അടുത്ത് നിന്ന അമലിനോട് ചോദിച്ചു. “നിനക്ക് അറിയില്ലേ നമ്മുടെ അഞ്ജലിയുടെ കേസ് ആ.. ഇതിപ്പോ എത്രമത്തെ ആണന്നു അവൾക്ക് പോലും അറിയില്ലാരിക്കും.. സെറ്റ് ആക്കുന്നു തേക്കുന്നു.. ഇത് തന്നെയാ പണി..നല്ല പെൺപിള്ളേർക് കൂടെ നാണക്കേടാവും”. ഇടിത്തീ വെട്ടിയപോലെ ഒരു ഫീൽ ആരുന്നു എനിക്ക്.കിച്ചു എന്നേ നോക്കി ആക്കി ചിരിച്ചു. എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ ഒക്കെ ഒലിച്ചു പോവുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു. അതിനു ശേഷം ഞാൻ അവളോട് ചാറ്റ് ചെയ്തില്ല. കാണുമ്പോ ചിരിച്ചില്ല. പോകെ പോകെ ഞാൻ അതൊക്കെ മറന്നു. എനിക്ക് അവളോട് വെറും അട്ട്രാക്ഷൻ മാത്രം ആയിരുന്നു എന്ന് മനസിലാക്കി. മിസ്സ്‌ ചെയ്തില്ല സങ്കടം വന്നില്ല.. ഒന്നും തോന്നിയില്ല. പക്ഷെ ശ്രീനന്ദയുടെ നോട്ടം മാത്രം കുറഞ്ഞില്ല. മിണ്ടാൻ ഒരു അവസരം കിട്ടാൻ നോക്കി ഇരിക്കുന്നപോലെയുണ്ട്. പലതവണ ഞാൻ ഓഴിവാക്കി വിട്ടു. പിന്നെ പിന്നെ അവളും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. കിച്ചു ഇപ്പോ എപ്പഴും അവളോട് സംസാരിക്കുന്നത് കാണാം. ഒരു ദിവസം ഉച്ചക്ക് വരാന്തയിൽ നില്കുമ്പോ അവളും ജ്യോതിയും ലൈബ്രറിയിലേക്ക് പോയി.. ജ്യോതി ഞങളെയും വിളിച്ചു. പഠിക്കാൻ വല്യ കുഴപ്പം ഇല്ലങ്കിലും പുസ്തകം വായിക്കുന്നത് എനിക്ക് പണ്ടേ  എപ്പിടപ്പിയാ. അതോണ്ട് ഞങ്ങൾ പോയില്ല. അപ്പോൾ ഞാൻ അവനോട് ആദ്യമായി ശ്രീനന്ദയെ പറ്റി ചോദിച്ചു. നന്ദു… അങ്ങനെയാ ജ്യോതിയും കിച്ചുവും  അവളെ വിളിക്കുന്നത്.. അവൾ പൊളിയല്ലേ എന്ന് അവൻ പറഞ്ഞു.കിച്ചു ഒരുപാട് പുസ്തകങ്ങൾ ഒക്കെ വായിക്കും.അങ്ങനെയാണ് അവർ പരിചയപെടുന്നത്.പിന്നെ അവൻ പറഞ്ഞു നീ നോക്കിക്കേ അവളെ കാണാൻ നല്ല ഭംഗി ഇല്ലേ… അപ്പോ ഞാൻ പറഞ്ഞു.. ഏയ് അവൾ കറുത്തല്ലേ എന്ന്. പക്ഷെ അവൻ പറഞ്ഞു. “അതിനു അവളുടെ തൊലിയുടെ നിറത്തിന്റെ കാര്യം അല്ല ഞാൻ പറഞ്ഞത്. തൊലി വെളുത്തിരുന്നാൽ മാത്രം സൗന്ദര്യം ഉണ്ടാവില്ല മനസുംകൂടെ നന്നായിരിക്കണം അതവൾക് ഉണ്ട്.” ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. “നീ നോക്കു കൺമഷി എഴുതിയ  അവളുടെ കണ്ണുകൾ തവിട്ടു നിറമാണ് ആ കൃഷ്ണമണിക്ക്.. അരക്കു താഴെ നീളുന്ന കട്ടി ഉള്ള മുടി.. മൂക്കുത്തി ഇല്ലങ്കിലും നീളമുള്ള മൂക്ക്.

ചുവന്നതല്ലെങ്കിലും ചെറിയ തടിച്ച ചുണ്ടുകൾ.ഒരു മേക്കപ്പും ഇല്ലാതെ അവളെ കാണാൻ എന്ത് ഭംഗിയാ. ഇത്രയൊക്കെ പോരെ അവളും സുന്ദരി ആഡാ…” ഞാൻ ഒരുനിമിഷം ചിന്തിച്ചു നിന്നു. “കിച്ചു നിനക്ക് അവളെ ഇഷ്ടാണോ?” പെട്ടെന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചു. ” ഏയ് അങ്ങനെ ഒരിഷ്ടം ഇതുവരെ തോന്നിയില്ല.. തോന്നിയാൽ കണ്ണും പൂട്ടി പറയും” അവൻ പറഞ്ഞു. “ഓ…” എന്ന് ഞാൻ. അവൻ തുടർന്നു “അല്ലെങ്കിലും കാണാൻ വല്യ ലുക്കില്ലാത്ത..തൊലി വെളുപ്പില്ലാത്ത പെൺപിള്ളേരെ പ്രണയിക്കുന്നതാ നല്ലത്.. അവർ ആവുമ്പോ ഒരിക്കലും അങ്ങനെ പെട്ടെന്ന് നമ്മളെ ഇട്ടിട്ട് പോവില്ല.കാരണം നമ്മൾ ഇല്ലങ്കി അവരെ നോക്കാൻ ഒരുപാട് പേർ ഒന്നും ഇല്ലന്ന് അവർക്ക് അറിയാം” “അത് ശെരിയാല്ലേ…!” എന്ന് ഞാനും പറഞ്ഞു. ഉച്ച കഴിഞ്ഞു ക്ലാസ്സിൽ ഇരുന്നപ്പോൾ ഞാൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു. “കിച്ചു…”. “എന്താടാ..?” “നീ പറഞ്ഞത് ശെരിയാ..” “എന്ത് ” “അല്ല നന്ദുനെ കാണാൻ നല്ല ഭംഗി ആണെന്ന്..” അവൻ എന്നേ ഒന്ന് നോക്കി. ഞാൻ അവനെ കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു. കുറച്ചു നേരം കൂടെ അവളെ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.. അവളാണ് ഏറ്റവും സുന്ദരി എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. അവളോട്‌ അടുത്ത് അവളെ കൂടുതൽ അറിയാതെ ഇരുന്നതിൽ എനിക്ക് ആദ്യമായി കുറ്റബോധം തോന്നി. എന്റെ പെണ്ണിന് നല്ല നിറം ഉണ്ടാവണം എന്ന നിബന്ധന ഞാൻ തൂക്കി എറിഞ്ഞു.എന്റെ കാഴ്ചപ്പാടുകൾ മാറാൻ തുടങ്ങി.  എല്ലാവരെയും ഒരുപോലെ കാണാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ അറിയാതെ ഞാൻ നന്ദുനെ സ്നേഹിക്കാനും തുടങ്ങി.. ജ്യോതിക്കും കിച്ചുവിനും അവൾ  നന്ദു ആയപ്പോൾ എനിക്ക് അവൾ  ശ്രീ ആയി.. പക്ഷെ ഞാൻ അവളോട് സംസാരിച്ചില്ല അതിനുള്ള അവസരം കിട്ടിയില്ല. പിന്നീട് ഒരു ഓണത്തിന്റെ അന്ന് അവൾ  സെറ്റുസാരി ഒക്കെ ഉടുതു വന്നു. എല്ലാരും അഞ്ജലിയെ വായ്നോക്കുന്നുണ്ട് എന്റെ കണ്ണ് ശ്രീയുടെ മേൽ മാത്രം ആരുന്നു. പരുപാടി കഴിഞ്ഞു അവൾ  വേഗം പോവാൻ ഇറങ്ങുന്നത് കണ്ടു. ഞാൻ പുറകെ ചെന്നു. അവളോട് എന്തെങ്കിലും മിണ്ടണം എന്നേ കരുതി ഉള്ളു അവൾക് പറയാൻ ഉള്ളത് കേട്ടിട്ട് എന്റെ ഇഷ്ടം പറയാം എന്ന് കരുതി. “ശ്രീ….” ഞാൻ നീട്ടി വിളിച്ചു. അവൾ  അത്ഭുതത്തോടെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. “പോവാണോ..?” അതെ എന്നവൾ തലയാട്ടി. “നിനക്ക് എന്നോട് എന്തോ പറയാൻ ഇല്ലാരുന്നോ.. നമുക്ക് കുറച്ചു സംസാരിച്ചാലോ..” “ശരി..” അവൾ പറഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ ഗാല്ലറിയുടെയും മുകളിലെ മരച്ചുവട്ടിൽ വന്നിരുന്നു. “ശ്രീ.. പറയടോ…” എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു. “ഇപ്പോഴാണോ സച്ചിൻ ഫ്രീ ആയത് ” കുറ്റബോധം തോന്നിയെങ്കിലും ഞാൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. അവളെ നോക്കി. അവൾ  ചോദിച്ചു “എന്റെ നമ്പർ ഉണ്ടോ സച്ചിന്റെ കൈൽ..?” “ഇല്ലല്ലോ.. എന്താ ” എന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചു. “ഉണ്ട്…” എന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു. ഞാൻ ചോദ്യഭാവത്തിൽ അവളെ നോക്കി. ഫോൺ എടുക്കാൻ അവൾ പറഞ്ഞു. അവളുടെ ഫോണിൽ നിന്നു അവൾ കാൾ ചെയ്തു. എന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു ഞാൻ ഞെട്ടി. “ജ്യോതി bca”.. ജ്യോതിയുടെ പേരിൽ ഞാൻ സേവ് ചെയ്തിരുന്നത് ശ്രീയുടെ നമ്പർ ആരുന്നു. എനിക്ക് സങ്കടം ആയി. ഞാൻ അവളെ നോക്കി. “ഇത് പറയാനാ ഞാൻ പല തവണ ശ്രമിച്ചത്. ആദ്യമേ പറയാൻ തുടങ്ങിയതാ അപ്പോ ജ്യോതിയാ പറഞ്ഞെ പറയരുത് അവൻ ഒരു ബോറെനാ എനിക്ക് മിണ്ടാൻ വയ്യ നീ മിണ്ടിക്കോളാൻ” വിഷമിക്കണ്ടാന്ന് കരുതിയ ആദ്യം പറയാതെ.നെഞ്ചിൽ എന്തോ ഒരു ഭാരം പോലെ.അപ്പോ ഞാൻ ഇവളെ പറ്റി പറഞ്ഞതൊക്കെ ഇവളോട് തന്നെ ആയിരുന്നോ ദൈവമേ. പാവം.. ഈശ്വര എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ ഒക്കെ വീണ്ടും തകർന്നല്ലോ. ഇപ്പോ അവൾ എന്നേ എന്ത് മാത്രം വെറുക്കുന്നുണ്ടാവും.

അവളുടെ നിറത്തിന്റെ പേരിൽ ഞാൻ അവളെ ആക്ഷേപിക്കരുതാരുന്നു. കണ്ണ് നിറയുന്നപോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ഞാൻ വേദനയോടെ അവളോട് ചോദിച്ചു “അപ്പോൾ നിനക്ക് എന്നേ ഇഷ്ടമല്ലേ?” അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല “ഇഷ്ടമായിരുന്നു ഒരുപാട്… പക്ഷെ…” ഒരു നിമിഷം നിശബ്ദമായി ഇരുന്നതിന് ശേഷം വാച്ചിലേക് നോക്കിയിട്ടു “ഞാൻ.. പോവുന്നു ” എന്ന് പറഞ്ഞു ധൃതിയിൽ എഴുനേറ്റ് പോയി. ഞാൻ കുറച്ചു ദൂരം പുറകെ ചെന്നു  അപ്പോ അവിടെ ജ്യോതി നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു എനിക്ക് അവളോട് ദേഷ്യം തോന്നിയില്ല. ഉള്ളിൽ നിറയെ  സങ്കടവും  കുറ്റബോധം ആയിരുന്നു. മനസു നിറയെ ശ്രീ ആയിരുന്നു.. ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ അവൾ എന്നേ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു. പക്ഷെ അവൾ ആഗ്രഹിച്ച സമയത് ഞാൻ അവളെ കേൾക്കാൻ തയ്യാറായില്ല. അവൾ കോളേജിന്റെ മുൻപിൽ നിന്നു.. ആരോ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ അവളേ ബൈക്കിൽ കയറ്റി കൊണ്ടുപോയി. അവൾ എന്നേ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു  നോക്കി. ഞാൻ വേഗം ജ്യോതിയോട് ചോദിച്ചു “നന്ദു ആരുടെ കൂടെയാ പോയത്..?” അവൾ  എന്ന് സംശയത്തോടെ ഒന്ന് നോക്കി “അവളുടെ ചേട്ടനാ.. ചേട്ടൻ എന്നുവച്ചാൽ മുറച്ചെറുക്കൻ.. പുള്ളിയുടെ അമ്മ മരിച്ചത് മുതൽ അവളുടെ വീട്ടിൽ നിന്നാണ് പഠിച്ചതൊക്കെ… തന്നെയും അല്ല നന്ദുന്റെ അമ്മക് ആ ചേട്ടനെ കൊണ്ട് ഇവളെ കെട്ടിക്കണം എന്ന” അവൾ ചിരിച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞു നിർത്തി. ഞാൻ ഉള്ളിൽ അതിലേറെ ഭാരമായിട്ട് തിരിച്ചു നടന്നു. ഇനി ഒരിക്കലും അവൾക് എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്നു ഞാൻ വിശ്വസിച്ചു. പിന്നീട് പലപ്പോഴും അവൾ എന്നേ ഒഴിവാക്കുന്നപോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ഞാൻ കിച്ചുവിനോട് കരഞ്ഞു പറഞ്ഞു എനിക്ക് അവളെ ഇഷ്ടമാണ് എന്ന്. അവനു അത്ഭുതം ആരുന്നു. ആദ്യമായാണ് എന്നേ അവൻ അങ്ങനെ കാണുന്നത്.ദിവസങ്ങളും മാസങ്ങളും കടന്നു പോയി കോളേജിലെ അവസാന വർഷത്തിലേക്ക് എത്തി. ഞാൻ അവളെ ആത്മാർഥമായി സ്നേഹിക്കുന്നു എന്ന് പറയാൻ എന്റെ മനസ് കൊതിച്ചു. പക്ഷെ അവൾ എന്നേ അവഗണിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. എങ്കിലും അവൾ അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ ഒരുപാട് ബുദ്ധിമുട്ടുന്നുണ്ട് എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. അവൾ എന്നേ വെറുക്കില്ലന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിച്ചു. പടുത്തം കഴിഞ്ഞാൽ ചിലപ്പോ അവളുടെ കല്യാണം നടത്തും എന്ന് ജ്യോതി പറഞ്ഞു.. മുറച്ചെറുക്കനുമായിട്ട്. എനിക്ക് ഒരുപാട് സങ്കടമായി വീണ്ടും വീണ്ടും അവൾ അകന്നു പോവുന്നപോലെ തോന്നി.ഒരു ദിവസം ഉച്ചക്ക് വരാന്തയിൽ നില്കുമ്പോ തൊട്ടടുത്ത് അപ്പുറത്തെ ക്ലാസ്സിലെ രണ്ടു മൂന്നു ആൺകുട്ടികൾ നിൽപ്പുണ്ട്. എനിക്ക് അവരെ മുൻപരിചയം ഉണ്ട്. അവരുടെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് നോക്കിയിട്ട് അവിടെ ഉള്ള ഒരു കുട്ടിയെപ്പറ്റി ആണ് അവരുടെ സംസാരം. “അയ്യേ.. അവളോ അവളെകണ്ടാൽ എന്തിനു കൊള്ളും ഒരുമാതിരി കറുത്തു മെലിഞ്ഞു.. അവളെ ഒക്കെ ആരേലും നോക്കുമോ.” ഇങ്ങനെ പറയുന്നത് കേട്ടു.പെട്ടെന്ന് ഞാൻ അവരോടായിട്ടു പറഞ്ഞു “പുറമെ ഉള്ള നിറത്തിലോ സൗന്ദര്യത്തിലോ ഭംഗിയിലോ ഒന്നും അല്ല കാര്യം മനസ് നന്നാവണം… അതാണ്‌ പ്രധാനം നിറത്തിന്റെ പേരിൽ ഒക്കെ നമ്മൾ മറ്റുള്ളവരെ തള്ളി പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നാൽ നമ്മളെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ ചിലപ്പോ നമ്മൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞെന്നു വരില്ല…അവരെ നമുക്ക് നഷ്ടമായേക്കാം..പെണ്ണിന്റെ സൗന്ദര്യം അതെപ്പോഴും അവളുടെ മനസിനാണ്…” അത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ മുന്പോട്ട് നടന്നു.അതെല്ലാം എന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും ആത്മാർഥമായിട്ട് വന്നതാണ് വേണം എന്ന് വച്ചു പറഞ്ഞതല്ല. പക്ഷെ ഞാൻ അവരോട് പറഞ്ഞതെല്ലാം അവൾ കേട്ടിരുന്നു അവൾ ക്ലാസ്സിന്റെ മുൻപിൽ ഉണ്ടാരുന്നു. കിച്ചു എന്നോട് പിന്നീട് അത് പറഞ്ഞു. നീ പോയപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞെന്നും.

അവൾക്കു നിന്നെ ഇഷ്ടമാണെന്നും. വീട്ടിൽ കല്യാണ ഒരുക്കങ്ങൾ നടക്കുന്നതുകൊണ്ടും നീ അവളെ സ്നേഹിക്കുന്ന കാര്യം നേരിട്ട് പറയാത്തതുകൊണ്ടും.. എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അവൾക് അറിയില്ലെന്നും അവൻ പറഞ്ഞു. ഒരുനിമിഷത്തേക്ക് എങ്കിലും ഞാൻ സന്തോഷിച്ചു. പിന്നെയും ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി… കോളേജിൽ ഇനി ഏതാനും ദിവസങ്ങൾ മാത്രം. ഓരോ ദിവസം ചെല്ലുന്തോറും എനിക്ക് അവളെ എന്നന്നേക്കുമായി നഷ്ടപ്പെടുമോ എന്ന ഭയം കൂടി വന്നു.അങ്ങനെ അവസാനത്തെ ദിവസം എല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഒരു നോക്ക് പോലും കാണാൻ നിക്കാതെ അവൾ പോവാൻ ഇറങ്ങി. കുറച്ചു നേരം നിന്നിട്ട് രണ്ടും കല്പിച്ചു ഞാൻ അവളുടെ പിന്നാലെ പോയി. “ശ്രീ….” നീട്ടി വിളിച്ചു. അവൾ ആ വിളി പ്രതീക്ഷിച്ചിട്ടെന്ന പോലെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. മുഖം നന്നേ വാടി ഇരുന്നു. ഞാൻ  അവളോട് പറഞ്ഞു.. “ശ്രീ.. ഇനി നമ്മൾ കാണുമോ എന്നൊന്നും അറിയില്ല.. ഇത്രയും കാലം ഇത് മറച്ചു പിടിക്കാൻ നീയും ഞാനും ഒരുപാട് പാടുപെട്ടു എന്നെനിക്കു അറിയാം… പക്ഷെ എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടമാണ് ഒരുപാട് ഒരുപാട് ഇഷ്ടമാണ്.. അന്ന് നിന്റെ നിറം പറഞ്ഞു ഒഴിവാക്കിയതിന്റെ കുറ്റബോധംകൊണ്ടോ.. അതിന്മേലുള്ള സിംപതികൊണ്ടോ ഒന്നുമല്ല… ആത്മാർഥമായി ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്.. അന്ന് നിന്നോട് സംസാരിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞത്.. എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടമാണ് എന്ന് പറയുവാൻ വേണ്ടി ആയിരുന്നു.. പക്ഷെ..! ” ഞാൻ ഒരു നിമിഷം നിർത്തി. എന്നിട്ട് അവളുടെ അടുത്തേക് ചേർന്ന് നിന്നു അവൾ എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.. ഞാൻ തുടർന്നു.. “ഇനി ഞാൻ ഒരിക്കലും നിന്റെ ലൈഫിൽ ഉണ്ടാവില്ല… പക്ഷെ എനിക്ക് ഒരു കാര്യം അറിയണം… നീ എന്നേ സ്നേഹിച്ചിരുന്നില്ല എന്ന് പറയണം.. നീ എന്നേ വെറുത്തിരുന്നു എന്നു പറയണം.. എന്നേ മറക്കാൻ നിനക്ക് കഴിയും എന്ന് നീ പറയണം.. അങ്ങനെ എങ്കിൽ ഞാൻ പൊക്കോളാം..സമാധാനത്തോടെ”.. ഞാൻ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും നിറകണ്ണുകളോടെ അവൾ എന്നേ വട്ടം കെട്ടിപിടിച്ചു. വളരെ അപ്രതീക്ഷിതമായിരുന്നു.. എന്റെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി.ഞങ്ങൾ കുറച്ചു നേരം അങ്ങനെ നിന്നും കാണും. സന്തോഷം കൊണ്ട് എനിക്ക് അവളെ എടുത്ത് പൊക്കണം എന്ന് വരെ തോന്നി.എല്ലാ ബ്ലോക്കിലെയും സദാചാരക്കണ്ണുകൾ ഞങ്ങൾക്ക് നേരെ നീണ്ടു. ഞാൻ അവളെയുംകൊണ്ട് ഒരിക്കൽക്കൂടി ആ മരച്ചുവട്ടിലേക് പോയി. അവളുടെ കൈയിൽ കൈ കോർത്തു ഇരുന്നു. അതിനുശേഷം  മുറച്ചെറുക്കനുമായുള്ള അവളുടെ കല്യാണമൊക്കെ വളരെ ഭംഗി ആയി മുടക്കിയിട്ട്.. എന്റെ വീട്ടിലെയും അവളുടെ വീട്ടിലെയും യുദ്ധമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ്…1 വർഷം മുൻപ് ഞാൻ അവളെ സ്വന്തമാക്കി. ഇപ്പോ അവൾ എന്റെ  കുഞ്ഞിന്റെ അമ്മയാണ്. എന്റെ സ്വന്തം ശ്രീ…. ❤️