രചന: സിന്ധു ആർ നായർ

ഡീ ഗീതേ മോളെന്തിയെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചേ. നാളെ അവളെ കാണാൻ ചെക്കൻകൂട്ടര് വരുന്ന കാര്യം അവളോട്‌ പറഞ്ഞാരുന്നോ നീ. ഗോപി തന്റെ ഭാര്യയോട് ചോദിച്ചു. മ്മ് ഞാൻ പറഞ്ഞായിരുന്നു. അവൾക്കു വലിയ താല്പര്യം ഒന്നുമില്ല. ഇപ്പഴേ അവൾക്ക് കല്യാണം വേണ്ടാ. ഒരു ജോലി കിട്ടിയിട്ട് മതിയെന്ന അവൾ പറയുന്നത്. ഗീത പറഞ്ഞു. ഓഹ് നീ അവളെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കു ഞാൻ സംസാരിക്കാം അവളോട്‌. ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ അവൾ അനുസരിക്കും. ഗോപി ഗീതയോടു പറഞ്ഞു. നിങ്ങൾ പറയുന്നത് അവൾ അനുസരിക്കും അതെനിക്കും അറിയാം. പക്ഷേ അങ്ങിനെ നമ്മൾ പറയുന്നതുപോലാണോ. അവൾക്കും ഇഷ്ടമാകണ്ടയോ ചെക്കനെ. അവളല്ലേ ജീവിക്കേണ്ടത്. അപ്പോൾ അവളുടെ ഇഷ്ട്ടം നോക്കി വേണ്ടയോ കല്യാണം നടത്താൻ. ഗീത ചോദിച്ചു. ഇത് നല്ലൊരു ആലോചനയ നടന്നാൽ നമ്മൾ രക്ഷപെടും ഗീതേ. നമുക്കൊരു മോളും കൂടുണ്ട്. അത് നീ മറന്നോ. അവളുടെ കാര്യവും നോക്കണ്ടായോ. ഇവളെ കെട്ടിച്ചു വിട്ടിട്ട് വേണം നമ്മുക്ക് ഇളയവളുടെ കാര്യം നോക്കാൻ. നല്ല സാമ്പത്തികമുള്ള നല്ല കുടുംബക്കാരനാണ്. രണ്ടു ആൺമക്കൾ. അതിൽ മൂത്തയാളാ. കോളേജ് ലക്ച്ചറർ ആണ്. ബ്രോക്കർ പറഞ്ഞു അവരുടെ കാര്യങ്ങൾ. എല്ലാം അറിഞ്ഞപ്പോ എനിക്ക് തോന്നി നമുക്ക് പറ്റിയ ആലോചനയാണെന്ന്. അതുകൊണ്ടാണ് അവളോട്‌ സംസാരിക്കാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞത്. അവൾ മാത്രമല്ല നമ്മളും രക്ഷപെടും ഗീതേ. ഞാനിനി എത്രനാളെന്നു വെച്ചാ ഇങ്ങനെ കഷ്ടപ്പെടുന്നെ. നിനക്ക് അറിയാലോ എനിക്ക് തീരെ വയ്യന്നായി. നമ്മുടെ ഇളയമകളെ കൂടി ആരെയെങ്കിലും ഏല്പിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ സമാധാനമായി. പിന്നെ രണ്ടുപേരിൽ ആരെങ്കിലും നമ്മളെ നോക്കുമെടി. ഈ കല്യാണം നടന്നാൽ അവൻ നമ്മുടെ ഇളയവളുടെ കാര്യം ഉത്തരവാദിത്തത്തോടെ നോക്കിക്കോളും. നീ അവളെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കു ഞാൻ പറയാം അവളോട്‌. ഗോപി പറഞ്ഞതു കേട്ട ഗീത അവരുടെ മൂത്ത മകളായ അമ്മുനെ വിളിക്കാൻ പോയി. മൂത്തമകൾ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഗീതയുടെ മകൾ ആണ് അവൾ. അവളുടെ കുഞ്ഞിലേ ഗീതയുടെ ഭർത്താവ് മരിച്ചു പോയതാണ്. രണ്ടാമത് എല്ലാവരും കൂടെ നടത്തി കൊടുത്തതാണു ഗോപിയെ. പിന്നെ അവർക്കുണ്ടായ മകളാണ് ഇളയവൾ. ഗോപി രണ്ടുപേരെയും തന്റെ മക്കൾ ആയിട്ട് തന്നെയാണ് വളർത്തിയതെങ്കിലും ഇളയവളായ അച്ചുനോട് ഇച്ചിരി സ്നേഹം കൂടുതലുണ്ട്. അമ്മുവിന് അത് അറിയാം എങ്കിലും അവൾ ഒരു പരാതിയും പറഞ്ഞിട്ടില്ല ആരോടും. താൻ ഗോപി അച്ഛന്റെ മകൾ അല്ലാത്തോണ്ടാണ് അച്ഛന് അച്ചുനോട് സ്നേഹം കൂടുതൽ എന്ന് അവൾക്ക് അറിയാം.

പക്ഷേ പരാതിയോ പരിഭവങ്ങളോ ഇല്ലാതെ അവൾ അവിടെ സന്തോഷത്തോടെ കഴിഞ്ഞു വന്നത്. അമ്മുവേ മോളേ അമ്മൂ അച്ഛൻ വിളിക്കുന്നു നിന്നെ. അമ്മ വിളിക്കുന്നെ കേട്ടപ്പഴാണ് അവൾ റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങി വന്നത്. എന്താണമ്മേ അവൾ ഗീതയോടു ചോദിച്ചു. “മോളേ അച്ഛൻ വിളിക്കുന്നു. ” “മ്മ് ഞാൻ വരുന്നമ്മേ “. അമ്മയുടെ പുറകെ അമ്മുവും അച്ഛന്റടുത്തേക്കു പോയപ്പോൾ അച്ചു വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ഞാനും വരുന്നു. അച്ഛാ എന്താ അച്ഛാ വിളിച്ചത് അമ്മു ചോദിച്ചു. “വിളിച്ചത്, നിന്നെ നാളെ പെണ്ണുകാണാൻ ഒരു കൂട്ടർ വരുന്ന കാര്യം അമ്മ പറഞ്ഞില്ലേ?.” ‘മ്മ് പറഞ്ഞു അച്ഛാ. ‘ അതേ കുറിച്ച് പറയാനാ ഞാൻ നിന്നെ വിളിപ്പിച്ചത്. നിനക്ക് അറിയാലോ നിങ്ങൾ രണ്ടുപേരെയും പഠിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ ഒരുപാട് കഷ്ട്ടപെട്ടു. ഇനി രണ്ടുപേരെയും കല്യാണം കഴിച്ചു വിടണം അതിനും വേണം ഒരുപാട് ക്യാഷ്. ഈ വന്ന ആലോചന നല്ലതാ മോളേ. നല്ല വിദ്യാഭ്യാസം, കുടുംബ മഹിമ, സാമ്പത്തികം നല്ല ജോലി എല്ലാം ഉണ്ട് അവർക്ക്. നമ്മുടെ ഭാഗ്യത്തിന് വന്നതാ ഈ ആലോചന. നിന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞാൽ നിന്റെ ഭർത്താവായി വരുന്നവൻ അച്ചുന്റെ കാര്യം കൂടെ നോക്കിക്കോളും. പിന്നെ ഞങ്ങൾ മാത്രമല്ലെ ഞങ്ങൾക്ക് നിങ്ങൾ പറ്റുന്നപോലെ അരിയോ മരുന്നോ വാങ്ങി തന്നാൽ മതിന്നെ. ഗോപി പറഞ്ഞു നിർത്തിയിട്ടു അമ്മുനെ നോക്കി. അച്ഛാ അതിനു ഞാൻ എതിർപ്പൊന്നും പറഞ്ഞില്ലാലോ. അച്ഛൻ പറയുന്നതൊന്നും ഞാൻ ഇന്നു വരെ അനുസരിക്കാതെ ഇരുന്നിട്ടുണ്ടോ ഇല്ലാലോ. പിന്നെന്തിനാ അച്ഛൻ ഇങ്ങനൊക്കെ പറയുന്നത്. അമ്മു ചോദിച്ചു. അത് പിന്നെ മൂത്തവൾ നീ അല്ലേ അതോണ്ടാ നിന്നോട് പറഞ്ഞത് ഈ കല്യാണത്തിന്റെ കാര്യം. അല്ലാതെ മോൾ വേറൊന്നും വിചാരിക്കരുത്. നാളെ നിന്നെ കാണാൻ വരുന്ന പയ്യന് കണ്ണിനു ചെറിയ പ്രശ്നമുണ്ട്. ഏതാണ്ട് കുറച്ച് ശതമാനം മാത്രമേ കാഴ്ച ഉള്ളെന്നു ബ്രോക്കർ പറഞ്ഞാരുന്നു. എന്തായാലും കോളേജിലൊക്കെ പഠിപ്പിക്കുന്ന ആളല്ലേ അന്നപ്പോ കണ്ണു കാണാതെ ഒന്നും ഇരിക്കില്ല. പിന്നേ ഞാൻ പറഞ്ഞു വന്നത് അതുകൊണ്ട് നീ ഇതിനു എതിർപ്പൊന്നും പറയരുതെന്നാണ്. ഇത് നടന്നാൽ നമ്മൾ രക്ഷപെട്ടു നീ വേണം രക്ഷപെടുത്താൻ. നീ വേണം മുൻകൈ എടുത്ത് കാര്യങ്ങൾ നടത്താൻ. കണ്ണിനു കാഴ്ച കുറവായൊണ്ട് നീ പറയുന്നതൊക്കെ അനുസരിക്കും അവൻ. അതല്ലാ അവൻ നാട്ടിലെങ്ങും പെണ്ണ് കിട്ടാഞ്ഞിട്ട് നിന്നെ കെട്ടി അവന്റെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കാനായി കൊണ്ടുപോകുന്നതാണെങ്കിൽ എന്തും സഹിച്ചു അവിടെ നിന്നോണം. അവിടെ പറ്റില്ല പറഞ്ഞു ഇങ്ങോട്ട് പോരരുത്. ഞാൻ എങ്ങിനെ എങ്കിലും എന്റെ മോളുടെ കാര്യം നടത്തിക്കോളാം. ഗോപി പറഞ്ഞു. അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട അമ്മു നിറകണ്ണുകളോടെ അമ്മയെ നോക്കി. അവരും ആകെ പതറി പോയിരുന്നു. തന്റെ ഭർത്താവ് ഇങ്ങനെ പറയുമെന്ന് അവരും കരുതിയില്ല. അമ്മുന്റെ നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ അവർ മുഖം താഴ്ത്തി. ആയമ്മക്ക് രണ്ടു മക്കളും ഒരുപോലാണല്ലോ. എന്താ നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടോ. ഗോപി അമ്മുനോട് ചോദിച്ചു. ഇല്ലച്ഛാ ഞാൻ ഇനി എന്ത് പറയാൻ. എല്ലാം അച്ഛൻ തന്നെ പറഞ്ഞു. എനിക്ക് സുഖവും സന്തോഷവും ആണെങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ കാര്യം ഞാൻ നോക്കണം. മറിച്ചു എനിക്ക് ആ വീട്ടിൽ വിഷമം അല്ലേൽ ദുരിതം ആണെങ്കിൽ ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്ക് അനുഭവിച്ചോണം ഇങ്ങോട്ട് വരരുതെന്ന്. അതല്ലേ അച്ഛൻ പറഞ്ഞത്. ഞാൻ സമ്മതിച്ചു അച്ഛാ. ഇത്ര നാളും അച്ഛൻ പറയുന്നതൊക്കെ ഞാൻ അനുസരിച്ചിട്ടേയുള്ളു. ഇതും എനിക്ക് സമ്മതമാ.ഇതും പറഞ്ഞു നെഞ്ചുപൊട്ടുന്ന വേദനയോടെ അവൾ റൂമിലേക്ക്‌ പോയി. നിങ്ങൾ എന്തിനാ മോളോട് അങ്ങിനെ പറഞ്ഞത്. സുഖമാണെൽ നമ്മുടെ കാര്യം കൂടെ നോക്കണം ദുരിതം ആണേൽ ഈ വഴി വന്നേക്കല്ലെന്നും. അച്ചൂനോടാണെൽ നിങ്ങൾ അങ്ങിനെ പറയുമോ ഗീത ഗോപിയോട് ചോദിച്ചു. അത് ങ്ങാ ചിലപ്പോൾ പറഞ്ഞെന്നു വരും ചിലപ്പോൾ ഇല്ലെന്നും വരും.

നോക്കു ഗീതേ നീ ആവശ്യമില്ലാത്ത അർഥങ്ങൾ ഒന്നും ഇതിനു കൽപ്പിക്കണ്ട പറഞ്ഞേക്കാം എന്നും പറഞ്ഞു ഗോപി എണീറ്റ് പോയി. അമ്മു റൂമിൽ ചെന്നപ്പോൾ അച്ചു കമിഴ്ന്നു കിടപ്പുണ്ട് ബെഡിൽ. മോളേ അച്ചൂ എന്തുപറ്റി അമ്മു ചോദിച്ചു. മുഖം ഉയർത്തി നോക്കിയ അച്ചുവിന്റെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങിയിരിക്കുന്നത് അമ്മു കണ്ടു. ഐയെ മോളേ നീ എന്തിനാ കരയുന്നെ. ആ ചെക്കന് കാഴ്ച കുറവാണെന്നു പറഞ്ഞോണ്ടാണോ. കണ്ണു കാണില്ലേലും എനിക്ക് കുഴപ്പമില്ല മോളേ. പക്ഷേ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന എന്നെ മനസ്സിലാക്കുന്ന ആളായിരിക്കണം നമ്മുടെ കുടുംബത്തെയും സ്നേഹിക്കണം അത് മാത്രമേ ഉള്ളൂ ആഗ്രഹം. പക്ഷേ അച്ഛന്റെ വാക്കുകൾ ആണ് എന്നെ വേദനിപ്പിച്ചത്. നീയും കേട്ടതല്ലേ അച്ഛൻ പറഞ്ഞതൊക്കെയും. എന്നും പറഞ്ഞു അച്ചുനെ നോക്കിയ അമ്മു കണ്ടത് ഏങ്ങലടിച്ചു കരയുന്ന അച്ചുനെയാണ്. അമ്മു അവളെ നെഞ്ചോട്‌ ചേർത്ത് ആശ്വസിപ്പിച്ചു. കരയണ്ടാന്നെ എനിക്ക് ഒരു വിഷമോം ഇല്ല. നമ്മളെ മനസ്സിലാക്കുന്ന മനസ്സ് അദ്ദേഹത്തിന് ഉണ്ടാകണം എന്ന് പ്രാർഥിച്ചാൽ മതി മോൾ. പക്ഷേ അമ്മുവിന്റെ വാക്കുകൾ അച്ചുവിന്റെ കരച്ചിലിന്റെ ശക്തി കൂട്ടിയതേ ഉള്ളൂ. ഹേയ് മോളേ എന്താണിത്. എന്തിനാ നീ ഇങ്ങനെ കരയുന്നെ. അമ്മുവിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട അച്ചു അമ്മുനെ നോക്കിയിട്ടു പറഞ്ഞു ചേച്ചീ എനിക്ക്, എനിക്ക് അറിയാം ചേച്ചിയെ നാളെ കാണാൻ വരുന്ന ആളെ. ങേ. നിനക്ക് അറിയാമെന്നോ. എങ്ങിനെ അമ്മു ചോദിച്ചു. “ഞങ്ങളുടെ കോളേജിൽ ആണ് ചേച്ചി. ” ആഹാ കൊള്ളാലോ എങ്ങിനുണ്ട് കാണാൻ. ചേച്ചിക്ക് ചേരുമോ. ആൾ എങ്ങിനെ. ദുഷ്ടനാണോ അതോ കാണാൻ ഒന്നും കൊള്ളില്ലേ അതാണോ മോൾ കരഞ്ഞത്.കല്യാണം കഴിഞ്ഞു അവരുടെ വീട്ടിൽ ചെന്നാൽ പിന്നെനിക്കു ദുരിതം ആണോ. മോൾക്ക്‌ അറിയാമെന്നു അച്ഛന് അറിയാമോ. അന്നപ്പോ അച്ഛന് അറിയാരിക്കും അവിടെ എനിക്ക് കഷ്ടപ്പാടാകും അതോണ്ടാ ഒറ്റയ്ക്ക് അനുഭവിച്ചോണം പറഞ്ഞതല്ലേ. പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു അമ്മുവും പൊട്ടി കരയാൻ തുടങ്ങി. ചേച്ചീ എനിക്ക് അറിയാം എന്ന് അച്ഛന് അറിയില്ല. അച്ഛൻ പൊതുവെ പറഞ്ഞതാകും അങ്ങിനെ അച്ചു പറഞ്ഞു. “എങ്കിൽ പിന്നേ നീ കരഞ്ഞതെന്തിനാ അത് പറയ്.” “അത് ചേച്ചീ എനിക്ക് ” എന്താടി പറയ് അമ്മു പിന്നേം ചോദിച്ചു. ചേച്ചീ എന്നെ പഠിപ്പിക്കുന്ന സാർ ആണത്. എനിക്കിഷ്ടമാ സാറിനെ. പല തവണ ഞാൻ അത് പറഞ്ഞതുമാ. പക്ഷേ എന്നെ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല ചേച്ചി. പ്രായത്തിന്റെ ചാപല്യമാ ഇങ്ങനൊക്കെ തോന്നുന്നത്. ജീവിതത്തിലേക്ക് കടക്കുമ്പോൾ കുറ്റബോധം തോന്നും. അതുകൊണ്ട് എന്നെ സ്വീകരിക്കാൻ അദ്ദേഹം തയ്യാറായില്ല. പക്ഷേ ഞാൻ എന്റെ ജീവിതം അദ്ദേഹത്തിനായി മാറ്റിവെച്ചേക്കുവാണ്. ആ ആളാണ് നാളെ ചേച്ചിയെ കാണാൻ വരുന്നത്. അച്ഛൻ അത് നടത്താനും തീരുമാനിച്ചു. ഞാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ആൾ നാളെ ചേച്ചിയുടെ ഭർത്താവായി കാണാൻ എനിക്ക് പറ്റില്ല ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല അച്ചു ഉറക്കെ കരയാൻ തുടങ്ങി. അമ്മുവാണേൽ ഷോക്കേറ്റതുപോലായി. ഈശ്വരാ ഇതെന്തു പരീക്ഷണം. എന്തു ചെയ്യും. അച്ചു സ്നേഹിച്ച ആളുടെ മുന്നിൽ താൻ എങ്ങിനെ പോയി നിൽക്കും. അയാളെ എങ്ങിനെ തന്റെ ഭർത്താവാക്കും. എന്താണിതിനൊരു പരിഹാരം. അച്ഛനോട് പറഞ്ഞാലോ. ഇല്ല അച്ഛൻ സമ്മതിക്കില്ല കാരണം കാഴ്ച കുറവുള്ള ആളെ കൊണ്ട് അച്ചുനെ കെട്ടിക്കാൻ അച്ഛൻ തയ്യാറാകില്ല. ഇപ്പോൾ അച്ഛനോടിക്കാര്യം പറഞ്ഞാൽ നാളെ അവർ വരുന്നത് അച്ഛൻ തടയും. അതുവേണ്ട അല്ലാതെ എന്തെങ്കിലും വഴി ഈശ്വരൻ കാണിച്ചു തരും. അമ്മു അച്ചുനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു കിടന്നു.

പിറ്റേന്ന് ചെറുക്കൻ കൂട്ടർ എത്തിയപ്പഴേക്കും അമ്മുവും അച്ചുവും റെഡി ആയി. അച്ചുവിന്റെ ഒരുക്കം കണ്ടു ഗീത വഴക്ക് പറഞ്ഞു നിന്നെ കാണാനല്ല അമ്മുനെ കാണാനാ വരുന്നേ. അതു കേട്ട ഗോപി പറഞ്ഞു നീ പേടിക്കണ്ടടി കണ്ണു കാണാത്തൊണ്ടു അവന് അച്ചുനെയാ ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് എന്നൊന്നും പറയില്ല. അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് അമ്മുവും അച്ചുവും കേട്ടു. പക്ഷേ രണ്ടാളും കേൾക്കാത്തപോലെ നിന്നു. ചെക്കൻകൂട്ടർ വന്നു പറഞ്ഞു ഗോപി പുറത്തോട്ടിറങ്ങിയതും ഗീത അമ്മുവിനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു. മോൾ വിഷമിക്കണ്ട കേട്ടോ അച്ഛൻ ഒന്നും ഓർക്കാതെ പറയുന്നതാ. മോളു ചെല്ലൂ അമ്മ ചായ എടുത്തു വെച്ചിട്ടുണ്ട്.ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ ചെല്ലട്ടെ അമ്മ വിളിക്കുമ്പോ എടുത്തോണ്ട് വരണം കേട്ടോ എന്നും പറഞ്ഞു ഗീതയും പുറത്തേക്കു പോയി. പുറത്തെ സംസാരം അമ്മുവും അച്ചുവും കേൾക്കുന്നുണ്ടാരുന്നു. രണ്ടുപേർക്കും നല്ല ടെൻഷൻ ഉണ്ടാരുന്നു. എങ്കിലും അമ്മു അച്ചുവിനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു. ഒന്നുമുണ്ടാകില്ലന്നെ നമുക്ക് നോക്കാം. അപ്പഴേക്കും ഗീത കയറിവന്നു വാ മോളേ ചായ എടുത്തോണ്ട് എന്നും പറഞ്ഞു അവർ കഴിക്കാനുള്ള സ്നാക്സ് എടുത്തോണ്ട് മുന്നേ നടന്നു. അമ്മു ചായ ട്രേ എടുത്തു അച്ചുന്റെ കൈയിൽ കൊടുത്തു എന്നിട്ട് അവൾ സ്നാക്സ് പ്ലേറ്റും എടുത്ത് നടന്നു. വാ മോളേ പേടിക്കണ്ടന്നെ ചേച്ചിയല്ലേ കൂടെ. ഹാളിലേക്ക് രണ്ടുപേരും കൂടാണ് ചെന്നത്. അമ്മു നോക്കി രണ്ടു ചെക്കന്മാരുണ്ട് പിന്നെ അമ്മയും അച്ഛനുമാകും ബ്രോക്കറുമുണ്ട്. ഇതിലാരാണ് ചെക്കൻ എന്ന് മനസ്സിലാകുന്നില്ലലോ അമ്മു ഓർത്തു. രണ്ടുപേരും ഗ്ലാസ്‌ വെച്ചിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് കണ്ണിന്റെ പ്രശ്നം ആർക്കാണെന്നും അറിയുന്നില്ല. അമ്മു വേഗം അച്ചുനോട് ചായ കൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞു. അച്ചു ചായക്കപ്പെടുത്തു ആദ്യം ഇരുന്ന ആൾക്ക് നേരെ നീട്ടിയത് അമ്മു കണ്ടു. ഓഹ് അപ്പോൾ അതാണ് അവളുടെ ഇഷ്ടദേവൻ. അപ്പഴേക്കും ഗോപി പറഞ്ഞു അച്ചു നീ അല്ല അമ്മു കൊടുത്തോളും ചായ. മോൾ അതു അവിടെ വെച്ചേക്കു. അമ്മു നീ വന്നെടുത്തു കൊടുക്ക്‌. എന്നിട്ട് വന്നവരെ നോക്കി പറഞ്ഞു ഇതെന്റെ രണ്ടാമത്തെ മകൾ അച്ചു മൂത്തവൾ അമ്മു. വാ അമ്മു ചായ എടുത്തു കൊടുക്ക്‌. ഗോപി പറഞ്ഞത് കേട്ട പയ്യന്റെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞു ഗോപി ഞങ്ങൾ വന്നത് അച്ചു എന്ന കുട്ടിയെ പെണ്ണ് കാണാനാ. എന്റെ മകന് അവളെ അറിയാം. ങേ അച്ചുവിനെയോ ഇല്ല നടക്കില്ല. മൂത്തവൾ നിൽക്കുമ്പോൾ ഇളയവളെ കെട്ടിക്കാൻ പറ്റില്ല. ഗോപി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. മൂത്തവൾക്കായോണ്ട ഞാൻ ഈ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിച്ചത് തന്നെ. എന്റെ മോളേ ഞാൻ കെട്ടിക്കില്ല ഗോപി വേറെന്തെലുമൊക്കെ വിളിച്ചു പറയും മുന്നേ അമ്മു പറഞ്ഞു. അങ്ങിനെ തീരുമാനിക്കാൻ വരട്ടെ അച്ഛാ അച്ഛൻ അമ്മുവിന്റെ അഭിപ്രായം കൂടി ചോദിക്ക് എന്നിട്ട് തീരുമാനിക്ക്. അതു കേട്ട ഗോപി ഞെട്ടലോടെ അമ്മുനെ നോക്കി. അതേ അച്ഛാ അവൾക്ക് ഈ സാറിനെ ഇഷ്ടമാ ഒരുപാട് നാളുകൾ ആയിട്ട്. സാർ സമ്മതിക്കാഞ്ഞിട്ട അതൊരു പ്രണയബന്ധം ആകാഞ്ഞത്. ഇവൾ വിട്ടുമാറാതെ സാറിനെ പിന്തുടർന്നപ്പോൾ സാർ അവളോട്‌ പറയാതെ നേരിട്ട് കല്യാണം ആലോചനയുമായി വന്നതാണ്. അച്ചു ഗോപിയുടെ മകൾ ആണെന്നെ അവർക്ക് അറിയൂ. ഇളയവൾ ആണെന്നൊന്നും അവർക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ആലോചിച്ചത്. അച്ഛൻ അതു എനിക്കാണെന്നു തെറ്റിദ്ധരിച്ചതാ. ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ ഇവളുടെ കരച്ചിൽ കണ്ടു ഞാൻ കാര്യം ചോദിച്ചപ്പഴാ ഇവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞത്. അമ്മു പറഞ്ഞു. പയ്യന്റെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞു അയ്യോ ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞതിൽ നിങ്ങൾക്ക് തെറ്റിദ്ധാരണ ഉണ്ടായതിൽ ഞങ്ങൾ ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു. നമ്മൾക്ക് രണ്ടു കൂട്ടർക്കും അറിയാതെ പറ്റിയ തെറ്റാണ്. ഗോപിയുടെ വിഷമം ഞങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലായി മൂത്ത മകളെ നിർത്തി ഇളയമകളുടെ കല്യാണം നടത്താൻ വിഷമം ഉണ്ട് അതല്ലേ. അപ്പൊ എല്ലാരും കൂടെ കേൾക്കാനായി ഞാനൊരു പരിഹാരം പറയാം. എടി നമുക്ക് നമ്മുടെ രണ്ടാമത്തെ മകനേം കൊണ്ട് ഇവിടുത്തെ മൂത്ത മകളായ അമ്മുനെ കെട്ടിക്കാം എന്താ കുഴപ്പമുണ്ടോ നിനക്ക്. ഹേയ് എനിക്കെന്ത് കുഴപ്പം എനിക്ക് രണ്ടുപേരെയും ഇഷ്ടമായി അവർ പറഞ്ഞു.നമ്മുടെ ഇഷ്ട്ടം നോക്കിയാൽ പോരല്ലോ നമ്മുടെ മോന്റെ ഇഷ്ട്ടം കൂടെ നോക്കണമല്ലോ അവർ പറഞ്ഞു. മ്മ് അതു ശരിയാ മോനേ നിനക്ക് സമ്മതക്കുറവുണ്ടോ അമ്മുനെ കല്യാണം കഴിക്കാൻ. അതു കേട്ട അമ്മു അവരുടെ രണ്ടാമത്തെ മകനെ ശ്രദ്ധിച്ചത്. മ്മ് കൊള്ളാം കുഴപ്പമില്ല അവൾ മനസ്സിലോർത്തു. എനിക്ക് സമ്മതക്കുറവില്ല അച്ഛാ പക്ഷേ അയാൾക്ക്‌ എന്നെ ഇഷ്ടമാകുമോ അറിയില്ലാലോ അവൻ അമ്മുനെ നോക്കി പറഞ്ഞു. ഇതെല്ലാം കേട്ടു ഗോപിയും ഗീതയും അന്താളിപ്പോടെ നോക്കി എല്ലാവരെയും. ഗോപിക്ക് ആകെ വല്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു. കാഴ്ച കുറവുള്ളവൻ തന്റെ മോളെയും എല്ലാം തികഞ്ഞവൻ അമ്മുനെയും കല്യാണം കഴിക്കാൻ പോകുന്നു.

താൻ എന്തൊക്കെയാണ് ഇന്നലെ അമ്മുനോട് പറഞ്ഞത്. ഈശ്വരാ ദൈവത്തിനു പോലും തന്റെ വാക്കുകൾ ഇഷ്ടമായില്ല അതുകൊണ്ടാണല്ലോ ഇപ്പോൾ ഇങ്ങനൊക്കെ നടന്നത്. അയാൾക്ക്‌ പശ്ചാത്താപം തോന്നി. ഗീതയാണെങ്കിൽ ഭയങ്കര സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു. തന്റെ രണ്ടുമക്കളും വിവാഹിതരാകാൻ പോകുന്നു. അതും ഒരുവീട്ടിലേക്കു. തന്റെ ഭർത്താവ് പറഞ്ഞത് പോലെ വിഷമം ആണെങ്കിൽ അവർ പരസ്പരം താങ്ങായി കൊള്ളും. അങ്ങിനൊന്നും വരുത്തില്ല ഈശ്വരൻ അവർ സമാധാനപ്പെട്ടു. മോളേ അമ്മു നീ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല പയ്യന്റെ അമ്മയുടെ ചോദ്യം കേട്ടപ്പഴാണ് എല്ലാവരും അമ്മുനെ നോക്കിയത്. അവൾ ഗോപിയെ നോക്കി. അയാളുടെ തീരുമാനത്തിനായി അതു മനസ്സിലാക്കിയ അയാൾ പറഞ്ഞു എനിക്കിഷ്ടമായി പയ്യനെ എന്റിഷ്ടമാ മോൾക്കും അവൾക്ക് സമ്മതമാ ഈ കല്യാണത്തിന്. ഗോപിയുടെ മറുപടി കേട്ട എല്ലാവർക്കും സന്തോഷമായി. ഏറ്റവും അടുത്ത മുഹൂർത്തം നോക്കി രണ്ടു കല്യാണവും കൂടെ ഒരുമിച്ചു നടത്താം തീരുമാനിച്ചു അവർ യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി. അവർ പോയതും ഗോപി ഓടിവന്നു അമ്മുനെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു. മോൾ എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം. മോളോട് പറയാൻ പാടില്ലാരുന്നു ഞാൻ അങ്ങിനൊന്നും. ഹേയ് അച്ഛാ സാരമില്ല എനിക്ക് സങ്കടം ഉണ്ടായിരുന്നു. വിഷമം ആണേൽ ഇങ്ങട് വരണ്ടാന്നു അച്ഛൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ. ഞാൻ വേറെ എങ്ങോട്ടാ അച്ഛാ പോവുക. അതോർത്തപ്പോ. അമ്മുവും കരഞ്ഞു. മ്മ് സാരമില്ല എല്ലാം കഴിഞ്ഞല്ലോ ഇനി അതൊന്നും ഓർക്കേണ്ട അച്ഛനും മോളും ഗീത രണ്ടുപേരെയും സമാധാനിപ്പിച്ചു. എന്നാലും എന്റെ അച്ചുവേ നീ ഞങ്ങളെ പറ്റിച്ചല്ലോടി ഇത്ര നാളും ഗീത അച്ചുവിനോട് പറഞ്ഞു. അതു കേട്ട അമ്മു പറഞ്ഞു അവൾ തെറ്റൊന്നും ചെയ്തില്ലലോ അമ്മേ. മ്മ് അമ്മക്ക് സന്തോഷമായി മക്കളു രണ്ടും നാളെ മുതൽ ഒരുവീട്ടിൽ ജീവിക്കാമല്ലോ ഇവിടുത്തെ പോലെ അവിടെയും നിങ്ങൾ ഒത്തൊരുമയോടെ ജീവിക്കണം അതുമതി അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും ഗീത പറഞ്ഞു. അന്നു എല്ലാവരും സമാധാനമായി ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു. വരും ദിവസങ്ങളിൽ മക്കൾക്ക്‌ ഉണ്ടാകാൻ പോകുന്ന സൗഭാഗ്യങ്ങളോർത്തു ഗോപിയും ഗീതയും. തങ്ങളുടെ ഭാവി ജീവിതം സ്വപ്നം കണ്ടു അമ്മുവും അച്ചുവും.