Connect with us

Love

നിന്നരികിൽ…

Published

on

രചന: ദേവ സൂര്യ

“തന്റെ പ്രശ്നം എന്താ… എത്ര പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഞാൻ ഇങ്ങനെ വരല്ലേ എന്ന്‌… രാവിലെ കണികാണുന്നതേ തന്നെയാണ്…എന്നും ഈ സ്ഥിരചോദ്യവും….” കണ്ണുരുട്ടി മുഖം ചുവപ്പിച്ചു പറയുമ്പോളും ആ കണ്ണുകളിലെ ശാന്തത തന്നെ തളർത്തുന്ന പോലെ…ആ ചുണ്ടിൽ ആരും കാണാതെ തനിക്കായി മാത്രം പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞ പോലെ…. നാളെ വരുമ്പോൾ എങ്കിലും…ഈ മുടിയിൽ ഈ പൂവുകൾ വച്ച് വരുമോ??… വീണ്ടും അതെ ചോദ്യം ആവർത്തിക്കുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ വീണ്ടും അവളുടെ മുഖം ദേഷ്യത്താൽ ചുവന്നു തുടുത്തു… “എന്റെ പൊന്ന് മാഷേ…എന്നെ വിട്ടേരെ..നിങ്ങളെ പോലുള്ള ഊരുതെണ്ടികൾക്ക് ഇതൊക്കെ വെറും തമാശയാണ്…ഇന്ന് നിങ്ങൾ ആണേൽ…നാളെ മറ്റൊരുവൻ… കുടജാദ്രിയിൽ വരുന്ന ഒരുപാട് സഞ്ചാരികളെ കാണുന്നവളാണ് ഞാൻ…ഓരോരുത്തരുടെ തമാശകൾ കേട്ടിട്ടും ഉണ്ട്..പക്ഷെ…ഇത് വല്ലാത്ത വട്ടാണ്…” _ “ഈ മഞ്ഞപ്പൂക്കൾ ഇടതൂർന്ന ഈ മുടിഴകളിൽ എന്ന്‌ കാണുന്നുവോ…അത് വരെ ഇയാൾ എന്നെ കണികാണേണ്ടി വരും…” എന്നെത്തെയും പോലുള്ള ആ ശാന്തമായ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു നടന്നകലുമ്പോൾ..മുൻപെങ്ങും തോന്നാത്ത ഒരിളം പുഞ്ചിരി ഉള്ളിൽ എവിടെയോ ഉണ്ടായിരുന്നു…. എന്ന് മുതലാണ് അയാളെ താൻ ശ്രദ്ധിച്ച് തുടങ്ങിയത് എന്നറിയില്ല…ഒരു ദിവസം എത്രയെത്ര ആളുകൾ ഈ കുടജാദ്രിയിലെ തണുപ്പിൽ പൂവുകൾ വാങ്ങുവാൻ വരാറുണ്ട്. ഒരു പൂക്കാരി പെണ്ണായ തന്നോട് വരുന്ന ചെറുപ്പക്കാരിൽ പലരും അർഥം വച്ച് പലതും പറയാറും ഉണ്ട്…മറുപടികളെല്ലാം ഒരിളം പുഞ്ചിരിയിൽ ഒതുക്കുന്ന താൻ ആദ്യമായാണ് ഒരുവനോടെ കണ്ണിൽ നോക്കി സംസാരിക്കുന്നത്… ഒരു തിരക്കുള്ള ദിവസം…കറുത്ത തണുപ്പിനുള്ള ജാക്കറ്റ് അണിഞ്ഞായിരുന്നു ആദ്യമായി അയാൾ തന്റെ കടയിലേക്ക് വന്നിരുന്നത്…. “കുറച്ച് മഞ്ഞപൂക്കൾ വേണമായിരുന്നു…” അന്ന് ഒരുനോക്കിൽ തന്നെ ആ കണ്ണിലെ ശാന്തത താൻ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു…പുഞ്ചിരിയോടെ ഒരു കെട്ട് പൂക്കൾ ആ കൈകളിലേക്ക് കൊടുക്കുമ്പോൾ..അവയിൽ നിന്നും ഒരു പൂവ് തനിക്കായി നീട്ടുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ പുരികം ഒന്ന് ചുളിഞ്ഞു…. “ഈ നേർത്ത കാടുകാപ്പി മുടിയിഴകളിലേക്ക് ഈ മഞ്ഞപ്പൂവ് നന്നായി ഇണങ്ങും….” തന്നെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി പറഞ്ഞകലുന്നവനെ ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ നോക്കി നിന്നിരുന്നു…അന്നായിരുന്നു ആ കണ്ണുകളെ ആദ്യമായി കാണുന്നത്…

പിന്നീട് ആ കണ്ണുകൾ തന്റെ കടയിലെ സ്ഥിരസന്ദർശകനായി…. എന്നും ഒരു കെട്ട് മഞ്ഞപ്പൂക്കൾ വാങ്ങി…അതിൽ നിന്നൊരു പൂവ് മാത്രം തനിക്കായി നൽകുന്നവൻ…വാങ്ങില്ല എന്ന്‌ ശാട്ട്യം പിടിക്കുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ…. ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ തന്റെ കടയിലെ വെള്ള മുല്ലപ്പൂവിന്റെ മുകളിലായി വക്കും… ഒന്നും പ്രതീക്ഷയക്കാതെ നടന്നകലും… “നാളെ ഈ മുടിയൊന്ന് വൃത്തിയായി ചീകി..പിന്നിക്കെട്ടാതെ വരാമോ??….” അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞിരുന്ന മുടി വാരികെട്ടി വച്ചിരിക്കുന്ന തന്നെ നോക്കി കുസൃതിയോടെ പറയുമ്പോൾ…ദേഷ്യത്തെക്കാൾ…രാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് മുടി പോലും ചീകാൻ നേരമില്ലാത്ത തന്നോട് തന്നെ ഒരുതരം ജാള്യത തോന്നിപോയി…. ചെറുപ്പത്തിലേ അമ്മ മരിച്ച തനിക്കായി കൂട്ടിന് ഒരാളെ തന്റെ അഞ്ചാം വയസ്സിലെ പിറന്നാൾ സമ്മാനമായി കൊണ്ട് വന്നതായിരുന്നു അച്ഛൻ….കേട്ട് പഴകിയ രണ്ടാനമ്മമാരിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായിരുന്നില്ല തനിക്കായി അച്ഛൻ നൽകിയ പിറന്നാൾ സമ്മാനവും…. കുടജാദ്രിയിലെ ഒരു ലോറി ഡ്രൈവർ ആയിരുന്ന അച്ഛൻ പിന്നീട് ഓർമ വെക്കുന്നതിന് മുൻപേ ഒരു അപകടത്തിൽ മരണപെട്ടു…അതിന് ശേഷം രണ്ടാനമ്മയുടെ വിവാഹവും അവരുടെ മക്കളും….പിന്നീട് ഇന്നോളം വീട്ടിൽ ഒരു വേലക്കാരി തന്നെയാണ് താൻ…. വീട്ടിലെ പണികൾ കഴിഞ്ഞാണ് ഇവിടേക്ക് പൂവ് വിൽക്കുവാൻ വരുന്നത്…അതിനിടക്ക് മുടി കെട്ടാനൊ…മുഖം നോക്കാനൊ സമയം കിട്ടാറില്ല….ചിന്തകൾക്കൊടുവിൽ അറിയാതെ ചുണ്ടിൽ ആർക്കോ വേണ്ടിയൊരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു…. പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളും അയാളെ താൻ കാണാറുണ്ട്…ആദ്യമാദ്യം എപ്പോളെങ്കിലുമൊക്കെ വന്നിരുന്നയാൾ പിന്നീട് എന്നും ആദ്യം തന്നെ കാണാറുണ്ട്… ചുണ്ട് കോടും തണുപ്പിൽ…കുടജാദ്രി ഉണരും മുൻപേ….ഇയാൾ എന്തിനാണ് ഈ മലമുകളിൽ വന്നു നിൽക്കുന്നത് എന്ന്‌ പലവട്ടം ചിന്തിക്കാറുണ്ട്..പൂവ് വാങ്ങി പോകുന്നതിനു മുൻപായി പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന ആ ചോദ്യം ചോദിക്കുമ്പോൾ രൂക്ഷമായി ഒന്ന് നോക്കും…. പക്ഷെ എന്നത്തേതിൽ നിന്നും വിപരീതമായി…ഇന്നലെ അയാൾക്കൊപ്പം മറ്റൊരാൾ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു…നാട്ടിലെ റൗഡിയായ പെരിയസ്വാമി…. കടതുറന്ന പാടെ തന്റെ അരികിലായി വന്നു പൂവുകൾ ചോദിക്കുന്നവനെയും തന്നെയും മാറി നിന്ന് നോക്കി നിൽക്കുന്ന അയാളെ കണ്ടതും കണ്ണുകൾ ഭയത്തോടെ വിറച്ചു…. എന്നെത്തെയും പോലെ…ശാന്തമായ ആ ചോദ്യം കേൾക്കെ…കണ്ണുകൾ ഭയത്തോടൊപ്പം ദേഷ്യത്തോടെ ചുവന്നു… “ഒന്ന് പോയി തരുവോ നിങ്ങള്…മനുഷ്യന് ഇത്തിരി മനസ്സമാധാനം തരുവോ…” കൈകൂപ്പി പറയുന്ന തന്നോട് മറുത്തൊന്നും പറയാതെ പോയെങ്കിലും…അയാൾക്ക് ശേഷം തനിക്കരികിലായി വന്ന് വായിൽ തോന്നിയ അറക്കുന്ന വാക്കുകൾ പറയുന്ന പെരിയസ്വാമിയുടെ കവിളിൽ അയാളുടെ കൈകൾ പതിഞ്ഞിരുന്നു…പേടിയോടെ നോക്കുമ്പോൾ…അയാൾ തന്നെ ഒറ്റക്കാക്കി പോയിരുന്നില്ല…പെരിയസ്വാമി എന്താണ് ചെയ്യുന്നത് എന്നറിയാൻ മാറിനിന്നതാണ് എന്ന്‌ മനസിലായി…. അന്ന് ആദ്യമായി അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ താൻ ശാന്തതക്ക് പകരം എറിയുന്ന കനൽചോപ്പ് കണ്ടു…കുസൃതിയോടെ പുഞ്ചിരിക്കുന്ന ആ കവിളുകൾ വലിഞ്ഞു മുറുകുന്നത് കണ്ടു…. അന്ന് വൈകിട്ട്…മൂവന്തി ചുവന്ന മഷിയാൽ കുടജാദ്രിയെ ചുവപ്പിച്ചപ്പോൾ അയാൾ വീണ്ടും തന്നെ തേടി വന്നു…. “ഒന്ന് സംസാരിക്കണം എന്നുണ്ട് തന്നോട്… ഒരഞ്ചു മിനിറ്റ് എന്നോടൊപ്പം വരാമോ??…

” ആ ശാന്തമായ വാക്കുകൾ കേൾക്കെ പുരികം ചുളിക്കാൻ തോന്നിയില്ല….കണ്ണുരുട്ടാൻ തോന്നിയില്ല…. “പോവാണ് തിരിച്ചു നാട്ടിലേക്ക്….ഓർമിക്കുവാൻ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ എന്ന്‌ ഓർത്ത് നോക്കിയപ്പോൾ തന്റെ ഈ കാടുകാപ്പി മുടിയിഴകളും….പിന്നെ ആ മഞ്ഞപ്പൂക്കളും ഓർമയിൽ വന്നു….” ആ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ ചെറുതായി മനസ്സ് നൊന്തു….എന്നെങ്കിലും ഈ വാക്കുകൾ പ്രതീക്ഷിച്ചതാണ്….എന്നൊട്ടുമെന്തോ…എന്തിനോ വേണ്ടി…മനസ്സ് വല്ലാതാവുന്നു…. “ഊരുതെണ്ടിയാണ്….എന്നിരുന്നാലും കുടജാദ്രി എന്തോ മനസ്സിനെ പിടിച്ചു നിർത്തുന്ന പോലെ….ഒരു ആഗ്രഹം ബാക്കിയാക്കി പോകുന്ന പോലെ….” മനസ്സിലായെങ്കിലും വെറുതെ അറിയാത്ത പോലെ ആ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി…. പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് മഞ്ഞപ്പൂക്കൾ തനിക്കായി നീട്ടുമ്പോൾ ചുണ്ടിൽ അയാൾക്കായി ചെറുപുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു…കണ്ണുകൾ എന്തിനോ വേണ്ടി നിറഞ്ഞു…. ഒന്നും മിണ്ടാതെ ആ പൂക്കൾ വാങ്ങി ആ മഞ്ഞിൻ താഴ്വരയിൽ നിന്നും നടന്നകലുമ്പോൾ….ഒരു പിൻവിളി ഒരു പൊട്ടിപെണ്ണിനെ പോലെ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു… “ഊരുതെണ്ടിക്ക് ഓർമിക്കുവാനും എന്തെങ്കിലും വേണ്ടേ….” കുടജാദ്രിയെ ത്രസിപ്പിക്കുന്ന ഒരിളം കാറ്റ് താൻ കേൾക്കാൻ എന്നപോലെ അലങ്കോലമായ തന്റെ മുടിയിഴകളോട് കളിയാക്കി പറയുന്നപോലെ…. “നിന്റെ രണ്ടാനച്ഛൻ നിന്നെ വെറും 20000 രൂപക്ക് എനിക്ക് വിറ്റു….” അന്ന് രാത്രി മുറിയിലേക്ക് ഉറങ്ങാനായി ചെന്നപ്പോൾ…കട്ടിലിൽ ഇരിക്കുന്ന പെരിയസ്വാമിയെ പേടിയോടെ നോക്കിയപ്പോൾ…അവന്റെ വായിൽ നിന്ന് വിജഭാവത്തോടെ ചവച്ചു തുപ്പിയ വാക്കുകൾ… കയ്യിൽ കിട്ടിയത് വച്ച് അയാളുടെ തലക്ക് അടിച്ചു…രക്‌തം വാർന്ന് കിടക്കുന്ന അയാളെ നോക്കാതെ ആ വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങി ഓടുമ്പോൾ….മനസ്സ് ആർത്തലച്ചു പെയ്യുന്ന പേമാരിപോലെ നിലവിളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. റോഡിൽ…മുന്നിലായി കണ്ട കാറിനു കുറുകെ ചാടുമ്പോൾ ജീവൻ തിരിച്ചു എടുത്തെങ്കിലും തന്നോട് കരുണ കാട്ടണം എന്നെ പ്രാർത്ഥിച്ചിരുന്നുള്ളു…. “ആ മഞ്ഞപ്പൂക്കൾ വല്ലാതെ വാടി പോയല്ലോ പെണ്ണേ……” ബോധം തെളിയുമ്പോൾ തന്റെ അരികിലായി ഇരിക്കുന്ന ആ ശാന്തമായ കണ്ണുകളെ പിടച്ചിലോടെ നോക്കി…ഭയപ്പാടോടെ ചുറ്റും നോക്കിയപ്പോൾ ഒരുവേള കണ്ണുകൾ വല്ലാതെ വിടർന്നു…മുറിയിൽ മുഴുവനും തന്റേത് പോലൊരു പെണ്ണിന്റെ പൂർണമാവാത്ത ഛായം പൂശിയ ചിത്രങ്ങൾ.. അവളുടെ കണ്ണുകൾ തന്റേത് എന്നപോലെ വിറപൂണ്ടിരുന്നു…അവക്ക് തന്റേത് എന്നപോലെ വെള്ളാരം കല്ലിന്റെ നിറമായിരുന്നു…. “ഇന്നും ആ മഞ്ഞപ്പൂക്കൾ ചൂടാത്ത പെൺകുട്ടി ഈ ഊരുതെണ്ടിക്ക് അപൂർണയാണ് പെണ്ണേ….” മേശമേൽ ഇരുന്ന വർണക്കൂട്ടുകൾ ചാലിക്കുന്നതിനിടയിൽ അയാളുടെ ശാന്തമായ കണ്ണുകളിൽ കുസൃതി നിറഞ്ഞു… കണ്ണുകൾ ഈറനണിയുന്നതോടൊപ്പം..വരണ്ട തന്റെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് അയാൾ ഒരിളം പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചിരുന്നു…. “മഞ്ഞപ്പൂവുകൾ ചൂടിയാലും…അവളെന്നും അനാഥയാ മാഷേ….അവൾ അപൂർണ തന്നെയാ….” _ “അവളെ പൂർണമാക്കാൻ ഒരു ഊരുതെണ്ടി ചെക്കന് കഴിയും പെണ്ണേ….കുടജാദ്രി പൂർണയായത് പോലെ….” തന്റെ അരികിലായി വന്നിരിക്കുന്ന ആ ശാന്തമായ കണ്ണുകളെ അവൾ കൗതുകത്തോടെ നോക്കി….അവന്റെ കയ്യിലെ നിറക്കൂട്ടുകളിലെ ചുവപ്പ് നിറം…ആ കവിളിണയിൽ പടർന്നിരുന്നു….അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ അവന്റേത് പോലുള്ള പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞിരുന്നു….

“കുടജാദ്രി എങ്ങനെയാ പെണ്ണേ ഇത്ര സുന്ദരിയായത്??…” ചെവിയോരം കേട്ട നിശ്വാസത്തിൽ അവളൊന്ന് പിടഞ്ഞു…. അയാളുടെ കൈകളിൽ പടർന്നിരുന്നു ഛായകൂട്ടുകൾ കുസൃതിയോടെ അവളുടെ ചുവപ്പ് പടർന്ന കവിളുകളിലേക്കും പകർന്നു അയാൾ…. “കുടജാദ്രിയെ പ്രണയിക്കാൻ ഊരുതെണ്ടികളായ ചെക്കന്മാർ ഒരുപാടുണ്ട് മാഷേ….അവൾക്ക് നിറം പകരാൻ എന്റെ മാഷിനെ പോലുള്ള ചിത്രകാരൻമാരും….” അവന്റെ നെഞ്ചോരം പറ്റിച്ചേർന്ന് പറയുമ്പോൾ….മുന്നിലെ ക്യാൻവാസിലെ അവളുടേത് പോലുള്ള ആ പെൺകുട്ടിയുടെ ഛായാചിത്രം പൂർണമായിരുന്നു…ആ ചിത്രത്തിലെ പെൺകുട്ടിയുടെ ചീകിയൊതുക്കിയ കാടുകാപ്പി മുടിയിഴകളിൽ ഒരു മഞ്ഞപ്പൂവ് കണ്ണ് ചിമ്മുന്നുണ്ടായിരുന്നു….ആ പെൺകുട്ടിയുടെ വെള്ളാരം കണ്ണുകൾ കുടജാദ്രിയെ പോലെ സുന്ദരിയായിരുന്നു…… ലൈക്ക് ചെയ്ത് അഭിപ്രായങ്ങൾ അറിയിക്കൂ… നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം രചനകൾ പേജിലേക്ക് അയച്ചു തരിക…

Love

അവൾ മുഖംകറുപ്പിച്ച് പാത്രങ്ങളുമെടുത്ത് അകത്തേക്ക് പോയി…

Published

on

By

രചന: ഭാഗ്യലക്ഷ്മി. കെ. സി.

മൊബൈലും അവളും

ഒരു സ്മാർട്ട് ഫോൺ കിട്ടിയതോടെ അവളാകെ മാറി. ഓഫീസ് വിട്ടുവന്നാൽ തനിക്ക് അവളുടെ വ൪ത്തമാനം കേൾക്കലായിരുന്നു ഏറ്റവും വലിയ ബോറടി. പകൽമുഴുവൻ തനിച്ചിരിക്കുന്നതല്ലേ.. ഒന്നും എതി൪ത്ത് പറയാനും വയ്യ.. അഥവാ വല്ലതും പറഞ്ഞാൽ കരച്ചിലായി, പരിഭവമായി.. മക്കൾ രണ്ടുപേരും ഹോസ്റ്റലിലല്ലേ.. എനിക്ക് സംസാരിക്കാൻ നിങ്ങളല്ലാതെ പിന്നാരാണുള്ളത്… അവളുടെ സ്ഥിരം പരിഭവമാണ്.. അപ്പോഴാണ് യാദൃച്ഛികമായി ഒരു സുഹൃത്ത് ഗൾഫിൽനിന്നും കൊണ്ടുവന്ന മൊബൈൽ ഫോൺ തന്നത്. തനിക്ക് വിലകൂടിയ ഒരെണ്ണം ഉള്ളതുകൊണ്ടും അതിലെ നമ്പേ൪സും മറ്റ് ഡാറ്റാസും അടുത്തതിലേക്ക് മാറ്റാനുള്ള മടികൊണ്ടുമാണ് അത് അവൾക്ക് കൊടുത്തത്.. ആദ്യമൊക്കെ അവൾക്ക് വലിയ താത്പര്യമൊന്നുമില്ലായിരുന്നു. പിന്നീട് പതിയെ ഓരോന്ന് പഠിച്ചെടുത്തതോടെ അവൾ സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ സജീവമായി. വാട്സാപ്പ് ഗ്രൂപ്പുകൾ, അവയിൽ പഴയ സുഹൃത്തുക്കൾ ഒക്കെ ആയതോടെ നിലത്തൊന്നുമായിരുന്നില്ല അവൾ. എപ്പോഴും ചാറ്റും കമന്റും സന്തോഷവും തന്നെയായിരുന്നു.

വൈകുന്നേരങ്ങൾ അവളുടെ പരിഭവമോ ഗോസിപ്പോ കേൾക്കാതെ കുറച്ചുസമയം ന്യൂസ് കാണാൻ സാധിച്ചതോടെ താനും ഹാപ്പിയായി. പക്ഷേ പൊടുന്നനെ ഒരു ദിവസം അവൾ മൊബൈൽ സോഫയിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു. എന്താ.. എന്തുപറ്റി? തന്റെ ചോദ്യത്തിന് അവളുത്തരമൊന്നും തരാതെ പോയി കിടന്നു. തന്റെ തലയിൽ സംശയങ്ങൾ പെരുകാൻ തുടങ്ങി. പതിയെ അടുത്തുപോയി വളരെ മൃദുവായി ചോദിച്ചുനോക്കി.. എന്താ..? ആരെങ്കിലും പിണങ്ങിയോ? അതോ വഴക്കിട്ടോ? മൌനം മാത്രം മറുപടി. ആഹാരമൊക്കെ കഴിച്ച് പോയികിടന്നപ്പോൾ വീണ്ടും ചോദിച്ചുനോക്കി.. എന്തിനാ നേരത്തെ ഫോൺ വലിച്ചെറിഞ്ഞത്? ഒന്നൂല്ല… അവൾ പുതപ്പ് വലിച്ച് മുഖം മൂടിക്കിടന്നു. പക്ഷേ അവൾ കരയുന്നുണ്ടോ… തന്റെയുള്ളിൽ സംശയം കിളി൪ക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളെന്തോ ഒളിക്കുന്നുണ്ട്.. കണ്ടുപിടിക്കുക തന്നെ.. പക്ഷേ പാസ് വേ൪ഡ് എങ്ങനെ അറിയും. മകനാണ് എല്ലാം സെറ്റ്‌ചെയ്തു കൊടുത്തത്. തനിക്കും വലുതായൊന്നും മൊബൈലിനെക്കുറിച്ച് അറിയില്ല. അവനാണ് എല്ലാം പറഞ്ഞുതന്നത്. അവനിനി അടുത്ത പ്രാവശ്യം ബാംഗ്ലൂർനിന്ന് വരണം. അപ്പോഴേ ചോദിക്കാൻ പറ്റൂ.. അതുവരെ ക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കുകതന്നെ. അടുത്തദിവസം ഓഫീസിൽ പോയിട്ട് ഇരിക്കപ്പൊറുതി കിട്ടിയില്ല. ഇവൾക്ക് എന്തുപറ്റിയതാണെന്നറിയാതെ ആകെ ഒരു വല്ലായ്ക.. നേരിട്ട് ഗൌരവമായി ചോദിച്ചാലോ.. വലിയ വഴക്കാകുമോ.. അതോ വല്ല കള്ളത്തരവും കണ്ടുവെച്ചിട്ടുണ്ടാവുമോ പറയാൻ… ഒരുവിധം വൈകുന്നേരമാക്കി. ബസ്സിറങ്ങി, അത്യാവശ്യം പച്ചക്കറികളും സാധനങ്ങളും വാങ്ങി ഓട്ടോപിടിച്ച് ഓടിവന്നു. നോക്കുമ്പോൾ ചെടികൾക്ക് വെള്ളമൊഴിച്ചും മൂളിപ്പാട്ട് പാടിയും സന്തോഷമായി നിൽക്കുന്ന അവളെയാണ് കണ്ടത്.

പെട്ടെന്ന് ഒന്നും ചോദിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. വരട്ടെ, പതുക്കെ ചോദിക്കാം.. മനസ്സിൽ കരുതി. തന്നെ കണ്ടതും അവൾ ഓടിവന്ന് സാധനങ്ങൾ വാങ്ങി. ഇന്നെന്താ നേരത്തേ ഇറങ്ങിയോ? ഉം.. ഞാൻ കപ്പ പുഴുങ്ങിവെച്ചിട്ടുണ്ട്.. മത്തി മുളകിട്ടതും.. വേഗം കുളിച്ചിട്ട് വന്നോളൂ.. അവൾ ചായവെക്കാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. അവളുടെ മൊബൈൽ ടീപ്പോയിൽ അനാഥമായി കിടക്കുന്നു. ഇതാദ്യമായാണ് ഇങ്ങനെ കാണുന്നത്. എപ്പോഴും അതും കൈയിൽ വെച്ചുകൊണ്ടല്ലാതെ അവളെ കാണാറില്ല. താനാ മൊബൈൽ എടുത്ത് തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കി. ഒന്നും ചെയ്യാനാകാതെ അവിടെത്തന്നെ വെച്ചു. കുളിച്ചുവരുമ്പോഴേക്കും ഡൈനിങ് ടേബിളിൽ അവൾ പലതും കഴിക്കാനായി നിരത്തിയിരുന്നു. വിശപ്പോടെ എല്ലാം ആസ്വദിച്ച് കഴിച്ചു. പഴയതുപോലെ അവൾ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. അടുത്തവീട്ടിലെ പൂച്ച നാല് കുഞ്ഞുങ്ങളെ പ്രസവിച്ചതും പറമ്പിലെ വാഴ കുലച്ചതും എല്ലാം പറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ പതിയെ ചോദിച്ചു: ഇന്നെന്താ… എഫ്ബീയിലൊന്നും കയറിയില്ലേ? ഇല്ല.. ഇനി കയറുന്നില്ല… അവൾ മുഖംകറുപ്പിച്ച് പാത്രങ്ങളുമെടുത്ത് അകത്തേക്ക് പോയി. വീണ്ടും ടെൻഷൻ.. ടെൻഷൻ… ആവുന്നത്ര മയപ്പെടുത്തി വീണ്ടും പിറകേനടന്ന് ചോദിച്ചു: അതെന്താ? നിന്റെ പാചകഗ്രൂപ്പിൽ ആരും പുതിയ റെസിപ്പിയൊന്നും ഇട്ടില്ലേ? മൊബൈൽ തുറന്നാൽപ്പിന്നെ വേണ്ടാത്ത ഓരോന്ന് കയറിവരും.. അത് വായിച്ചാൽ എന്റെ മനഃസ്സമാധാനം പോകും.. എന്ത്..? നിങ്ങളുടെ കഴുത്തിന്റെ ഇവിടെ വേദനയുണ്ടോ.. സൂക്ഷിക്കുക, നിങ്ങൾ രാത്രി ഉറങ്ങുന്നത് ഇങ്ങനെയാണോ.. ശ്രദ്ധിക്കുക, നിങ്ങളുടെ കാലിൽ ഈ പാടുകളുണ്ടെങ്കിൽ ഉറപ്പായും എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഡോക്ടറുടെ സഹായം തേടുക, എന്നിങ്ങനെ എപ്പോഴും ഒരോ പോസ്റ്റുകൾ കാണാം.. വായിച്ചുവായിച്ച് എനിക്കില്ലാത്ത രോഗങ്ങളില്ല എന്നായിട്ടുണ്ട്… ഇനി വയ്യ… അവൾ പാത്രംകഴുകൽ തുട൪ന്നു. താൻ പതിയെ അടുക്കളയിൽനിന്ന് പിൻവാങ്ങി പൂമുഖത്ത് പോയിരുന്ന് വിസ്തരിച്ചൊന്ന് ചിരിച്ചു… ആശ്വാസത്തോടെ.

Continue Reading

Love

തൻ്റെ ഭർത്താവിന് താനറിയാതെ ഒരു രണ്ടാം ഭാര്യയോ…

Published

on

By

രചന: സജി തൈപ്പറമ്പ്

“മോളേ ചാരു … അമ്മേടെ ഫോണെന്തേടാ?” ഹാളിലിരുന്ന് ടിവി കാണുന്ന മകളോട് ഊർമ്മിള ചോദിച്ചു. “അതുമെടുത്തോണ്ടാണ്, രാവിലെ അച്ഛൻ പുറത്തോട്ട് പോയത്” “ങ് ഹേ, അപ്പോൾ അച്ഛൻ്റെ ഫോണെന്ത്യേ?” അതില് ചാർജ്ജ് തീർന്ന് പോയെന്ന് പറഞ്ഞ് ,മുറിയിൽ കുത്തിയിട്ടിരിക്കുവാ ഓഹ് നിൻ്റെ അച്ഛൻ്റെയൊരു കാര്യം? എനിക്കെൻ്റെ അമ്മയെ ഒന്ന് വിളിക്കണമായിരുന്നല്ലോ? അതാണോ കാര്യം? അമ്മമ്മയെ വിളിക്കണമെങ്കിൽ, അച്ഛൻ്റെ ഫോണിൽ നിന്ന് വിളിച്ചാൽ പോരെ? അത് നേരാണല്ലോ ? ഞാനെന്ത് മണ്ടിയാണ് ? അതിപ്പഴാണോ അമ്മയ്ക്ക് മനസ്സിലായത്? ഡീ ഡീ … ,നീയങ്ങനെയെന്നെ കൊച്ചാക്കണ്ട കെട്ടാ ?, ഞാൻ മണ്ടിയാണെങ്കിലേ, നീ വെറും കഴുതയാ… മരക്കഴുത.., മകളോട് പരിഭവിച്ചിട്ട്, ഊർമിള നേരെ ബെഡ് റൂമിലേക്ക് പോയി. അവിടെ ചാർജ് ചെയ്തിട്ടിരുന്ന ഭർത്താവിൻ്റെ ഫോണെടുത്തിട്ട് കോണ്ടാക്ട്സ് ഓപ്പൺ ചെയ്തപ്പോൾ,

കാൾ രജിസ്റ്ററാണ് ആദ്യം കണ്ടത് അതിൽ ഏറ്റവും മുകളിൽ, ഇൻകമിങ്ങ് കോളായി വന്നിരിക്കുന്ന പേര് കണ്ട്, ഊർമ്മിള, ഞെട്ടലോടെ അതിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി. സെക്കൻ്റ് വൈഫ് .,,, വിശ്വാസം വരാതെ, വീണ്ടും വീണ്ടും ഇംഗ്ളീഷ് അക്ഷരങ്ങൾ അവൾ കൂട്ടി വായിച്ചു. അതെ, സെക്കൻ്റ് വൈഫ് എന്ന് തന്നെയാണ് എഴുതിയിരിക്കുന്നത്, ഈശ്വരാ… തൻ്റെ ഭർത്താവിന് താനറിയാതെ ഒരു രണ്ടാം ഭാര്യയോ? അവൾക്ക് തല കറങ്ങുന്നത് പോലെ തോന്നി ,വീണ് പോകാതിരിക്കാൻ, കട്ടിലിൻ്റെ ക്രാസിയിൽ, വിറയ്ക്കുന്ന കൈകൾ കൊണ്ടവൾ മുറുകെ പിടിച്ചു. എന്നാലും ജീവന് തുല്യം സ്നേഹിച്ച തന്നെ ചതിക്കാൻ തൻ്റെ രമേശേട്ടന് എങ്ങനെ തോന്നി? മ്ഹും രമേശേട്ടൻ, ഇനി മുതൽ തനിക്കങ്ങനെ വിളിക്കാൻ കഴിയില്ല ,ദുഷ്ടനാണയാൾ ഫോൺ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട്,

എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ, അവൾ ബെഡ്ഡിലേക്ക് തളർന്നിരുന്നു. തൻ്റെ ഭർത്താവിനെ തട്ടിയെടുത്ത ആ എരണം കെട്ടവളെ, വിളിച്ച് രണ്ട് വർത്തമാനം പറയണമെന്ന് ഊർമിളയ്ക്ക് തോന്നി. അവൾ, സെക്കൻ്റ് വൈഫൈന്നെഴുതിയ, ആ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തു. പക്ഷേ, അത് എൻഗേജ്ഡായിരുന്നു ഛെ! അസ്വസ്ഥതയോടെ അവൾ തല കുടഞ്ഞു. അടുത്ത നിമിഷം ഊർമ്മിളയുടെ കൈയ്യിലിരുന്ന ഫോൺ റിങ്ങ് ചെയ്തു. സെക്കൻ്റ് വൈഫ് കോളിങ്ങ് എന്ന് ഡിസ്പ്ളേയിൽ കണ്ടപ്പോൾ, അരിശത്തോടെ അവൾ കോൾ അറ്റൻറ് ചെയ്തു. സത്യം പറയെടീ… ആരാടീ നീ? നിനക്ക് സ്വന്തമാക്കാൻ എൻ്റെ ഭർത്താവിനെ മാത്രമേ കിട്ടിയുള്ളോ? എടീ.. ഊർമ്മിളേ… നിനക്കെന്താ ഭ്രാന്തായോ ? എടീ ഇത് ഞാനാണ് , നിൻ്റെ ഭർത്താവ് രമേശൻ ങ്ഹേ, അപ്പോൾ നിങ്ങൾ അവളുടെയടുത്തേക്കാണല്ലേ? രാവിലെ കാപ്പി പോലും കുടിക്കാൻ നില്ക്കാതെ ഓടിപ്പോയത് ? നീയാരുടെ കാര്യമാണീ പറയുന്നത് ? ഓഹ്, ഒന്നുമറിയാത്ത പോലെ ? നിങ്ങളിപ്പോഴുള്ളത് സെക്കൻ്റ് വൈഫിൻ്റെ കൂടെയല്ലേ?

നിങ്ങളിപ്പോൾ വിളിക്കുന്നത് അവളുടെ ഫോണിൽ നിന്നല്ലേ? ഓഹ് അപ്പോൾ അതാണ് കാര്യം? എടീ കഴുതേ… ഞാൻ വിളിക്കുന്നത് നിൻ്റെ ഫോണിൽ നിന്ന് തന്നെയാണ് ,നീയാ നമ്പരൊന്ന് നോക്കിക്കേ ? ഇന്നലെ നീ പുതിയൊരു സിം കൂടി അതിനകത്തിട്ടില്ലേ? നിൻ്റെ പഴയ നമ്പര് വൈഫ് എന്നാണ് എൻ്റെ ഫോണിൽ സേവ് ചെയ്തിരിക്കുന്നതെന്ന് നിനക്കറിയാമല്ലോ ?അപ്പോൾ നിൻ്റെ രണ്ടാമത്തെ നമ്പരാണിതെന്ന് തിരിച്ചറിയാനാണ് ,ഞാൻ സെക്കൻ്റ് വൈഫ് എന്നെഴുതി സേവ് ചെയ്തത് ,അതിന് നീയിത്ര വലിയ ഭൂകമ്പമുണ്ടാക്കണോ? അത് ശരി ,എൻ്റെ മനുഷ്യാ… വൈഫിൻ്റെ രണ്ടാമത്തെ ഫോൺ നമ്പര് സേവ് ചെയ്യുമ്പോൾ, വൈഫ് സെക്കൻ്റെന്നല്ലേ എഴുതേണ്ടത്, അതിന് പകരം സെക്കൻ്റ് വൈഫെന്നെഴുതിയ നിങ്ങളല്ലേ യഥാർത്ഥ കഴുത, ഓഹ് അത് ശരിയാണല്ലോ ? വൈഫ് സെക്കൻ്റ് എന്നത് തിരിച്ചെഴുതിയപ്പോൾ, അതിൻ്റെയർത്ഥം ഇത്രയും വ്യത്യാസം വരുമെന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചില്ല ,സോറി എൻ്റെ ഫസ്റ്റ് വൈഫേ… അല്ല വെറുംവൈഫേ..’ അതും പറഞ്ഞയാൾ ചിരിച്ചപ്പോൾ, ഊർമിളയ്ക്കും ചിരി അടക്കാനായില്ല

Continue Reading

Love

അറിയാതെ കിട്ടിയ പ്രണയം….

Published

on

By

രചന: വയലിനെ പ്രണയിക്കുന്നവൻ

രാവിലെ ഫോൺ എടുത്തുനോക്കിയപ്പോൾ കുറെ നോട്ടിഫിക്കേഷൻ വന്നുകിടക്കുന്നു അതിൽ എനിക്ക് പരിചയമുള്ള ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെയും നാട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ ഞാൻ എപ്പോഴും ശ്രദ്ധിക്കുമായിരുന്നു ആ കുട്ടിയെ…. നല്ലൊരു കുട്ടിയാണ് എപ്പോഴും അമ്പലത്തിൽ പോകുകയും മുടിയിൽ തുളസിക്കതിർ വെക്കുകയും എല്ലാം ചെയുന്ന (ഇപ്പോഴത്തെകാലത്തു ഇങ്ങനെയുള്ള കുട്ടികളെ കാണാൻ ഇല്ല )ഒരു തനി നാട്ടിൻപുറത്തുകാരി കുട്ടി…. ആദ്യം ഓർത്തു ഒരു റിക്വസ്റ്റ് അയച്ചാലോയെന്നു പിന്നെ വിചാരിച്ചു വേണ്ട… ഒരു മെസ്സേജ് അയച്ചുനോക്കാം എന്നിട്ട് അതിനു റിപ്ലൈ കിട്ടുവാണേൽ ചോദിച്ചിട്ട് റിക്വസ്റ്റ് അയക്കാമെന്നു… അങ്ങനെ ഒരു മെസ്സേജ് അയച്ചു… പേരും അറിയുമോ എന്നെല്ലാം ചോദിച്ചുകൊണ്ട്…. കുറെ നേരം നോക്കിയിരുന്നിട്ടും റിപ്ലൈ ഒന്നും കിട്ടിയില്ല… വൈകുന്നേരം ജോലിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു റൂമിൽ ചെന്നപ്പോൾ വെറുതെ ഫോൺ എടുത്തു…

അവൾ എന്റെ മെസ്സേജ് സീൻ ചെയ്തോ എന്ന് നോക്കി… അപ്പൊ ജസ്റ്റ്‌ സീൻ ചെയ്തതെ ഉള്ളു… എന്തോ റിപ്ലൈ ടൈപ്പ് ചെയുന്നു… അവിടെത്തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു എന്താവും അവളയ്ക്കുക എന്ന്… അപ്പൊ അവളയച്ചത് അവൾക്ക് ആളെ മനസിലായില്ല എന്ന്… ഞാൻ അപ്പൊ തന്നെ അവൾക്ക് എന്റെ ഒരു ഫോട്ടോ സെന്റ് ചെയ്തുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു ഇപ്പൊ മനസ്സിലായോ എന്ന്… അതിനു അറിയാം എന്ന് മറുപടി വന്നു… “”എങ്കിൽ ഞാൻ റിക്വസ്റ്റ് അയക്കട്ടെ”” എന്നുചോദിച്ചപ്പോൾ… “”റിക്വസ്റ്റ് അയക്കണ്ട ചേട്ടൻ എന്തെകിലും ഉണ്ടകിൽ ഇവിടെ വന്നു സംസാരിച്ചാൽ മതിയെന്നു”” പറഞ്ഞു… ഞാൻ പറഞ്ഞു… “”അങ്ങനെ സംസാരിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല… വെറുതെ കണ്ടപ്പോൾ ഒന്ന് വിശേഷങ്ങൾ അറിയാൻ ഒരു ആഗ്രഹം… അത്രയും ഉള്ളു… ചേട്ടൻ ഇപ്പൊ ബാംഗ്ലൂർ അല്ലേ… അതേല്ലോ… അതെങ്ങനെ അറിയാം… അതൊക്കെ അറിയാം… ഞാൻ മംഗലാപുരത്താണ് നഴ്സിംഗ് ചെയ്തത്… ആഹാ താൻ നഴ്സിംഗ് എല്ലാം കഴിഞ്ഞോ… കഴിഞ്ഞു…

ചേട്ടൻ കഴിഞ്ഞ തവണ നാട്ടിൽ വന്നപ്പോൾ ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു ചേട്ടനെ… പക്ഷെ ചേട്ടൻ എന്നെ കണ്ടില്ല… M ഞാൻ കഴിഞ്ഞ തവണ മൂന്നു ദിവസം ലീവിന് ആണ് വന്നത്… പിന്നെ ഫ്രണ്ട്സിന്റെ എല്ലാം വീട്ടിൽ പോയി തിരിച്ചു പോന്നു… ഇപ്പോഴും കള്ളുകുടി ഉണ്ടോ… അതില്ലാതെയിരിക്കുമോ ബാംഗ്ലൂർ അല്ലേ… എപ്പോ വേണേൽ സാധനം കിട്ടും… പിന്നെ കുടിക്കാതെ ഇരിക്കുമോ… അതും നാട്ടിലെക്കാൾ വിലക്കുറവും.. ചേട്ടന്റെ കല്യാണം എന്തെകിലും ആയോ… ഓ എന്ത് കല്യാണം… അതൊന്നും വേണോന്ന് ഒന്നും ഇല്ല.. ഇപ്പൊ ഈ ലൈഫ് സുഖം ഉണ്ട്… തന്റെയോ..? എന്റെ കല്യാണം വീട്ടുകാർ നോക്കുന്നുണ്ട്… ചേട്ടന് എന്നെ ഇഷ്ടമായിരുന്നു അല്ലേ… അങ്ങനെ തന്നോട് ആരാ പറഞ്ഞത്… ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ ചേട്ടൻ എന്നെ നോക്കുന്നത്.. അതിനു നോക്കി എന്ന് വെച്ചു.. തന്നെ കാണാൻ ഒരു പ്രേത്യേക ഐശ്വര്യം ഉണ്ടായിരുന്നു അതാ നോക്കിയത്… പിന്നെ എന്റെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അറിയാല്ലോ…

അറിയാൻ എന്തിരിക്കുന്നു അല്ലേ നാട്ടിൽ പാട്ടല്ലേ… ഒരു പെണ്ണിനെ പ്രണയിച്ചു അവൾ പോയി കഴിഞ്ഞു കള്ളുകുടിച്ചു ജീവിതം നശിപ്പിക്കുന്ന ഒരു മണ്ടൻ അല്ലേ… ഞാൻ വേറെ ഒന്നും വിചാരിച്ചല്ല തന്നെ നോക്കിയത്… അപ്പൊ ചേട്ടന് എന്നെ ഒട്ടും ഇഷ്ടമല്ലായിരുന്നു… ഇഷ്ടം അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ… എനിക്ക് തന്നോട് ഒരു സ്നേഹം ഉണ്ടായിരുന്നു… കാരണം നമ്മുടെ നാട്ടിൽ ആണെകിലും വേറെ എവിടെ ആണെകിലും തന്നെ പോലെ ഒരു പെൺകുട്ടിയെ കാണാൻ ഇല്ലായിരുന്നു… രാവിലെ കുളിച്ചു തുളസിക്കതിർ എല്ലാം ചൂടി അമ്പലത്തിൽ വരുന്ന ഒരു കുട്ടി… അതിനു ചേട്ടൻ ആ ഉത്സവത്തിന്റെ സമയത്തു മാത്രം അല്ലേ എന്നെ അങ്ങനെ കണ്ടിട്ടുള്ളു… അതെ… ആ സമയത്തു ഫുൾ ടൈം അമ്പലത്തിൽ ആണല്ലോ അതുകൊണ്ട്…

ബാക്കി എല്ലാദിവസവും അടിച്ചുപൂക്കുറ്റിയായി കിടന്നുറങ്ങിയാൽ പിന്നെ എഴുനേൽക്കാൻ പാടാനല്ലേ… അതെ സത്യം… ഉത്സവത്തിന്റെ സമയത്തും ആ കൗണ്ടറിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴും ആരെകിലും രസീത് എഴുതാൻ ഉണ്ടെകിൽ ചേട്ടൻ പോയി രണ്ടെണ്ണം അടിച്ചിട്ടല്ലേ അവിടെവന്നിരിക്കുക… ഇതൊക്കെ തനിക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം… അതോ… അത് പിന്നെ പറയാം… ഹ കഷ്ടമുണ്ട്ട്ടോ പറഞ്ഞിട്ട് പോ… പറയാം… പക്ഷെ ഇനി കള്ളുകുടിക്കരുത്… അത് അങ്ങനെ പെട്ടന്ന് നിർത്താൻ പറ്റുമോ… ഇനി എന്നെകിലും ഒരിക്കൽ എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ ഒരു പെണ്ണ് വരട്ടെ… അപ്പൊ അവള് പറയുവാണേൽ അപ്പൊ നോക്കാം… ഞാൻ മതിയോ… ഞാൻ ചേട്ടനെ സ്നേഹിക്കാം.. അപ്പൊ ഞാൻ പറയുന്നതെല്ലാം ചേട്ടൻ കേൾക്കുമോ.. എന്താ… എന്താ പറഞ്ഞത്… അതോ ഒരു ദിവസം അമ്പലത്തിന്റെ അടുത്തുവെച്ചു ഞാനും അമ്മയും അതിലെ പോകുവായിരുന്നു… അപ്പൊ ചേട്ടനും കൂട്ടുകാരും എല്ലാവരും അവിടെ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… ചേട്ടൻ ആണേൽ അടിച്ചു നല്ല പൂസ്… ഞാൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു “” ആ ചേട്ടൻ ആണേൽ എനിക്ക് അമ്മ ഞങ്ങളുടെ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിക്കുമോ എന്ന് “”…

അപ്പൊ അമ്മ പറഞ്ഞു… “” ആ കള്ളുകുടിയനോ എന്ന്.. ഒരിക്കലും ഇല്ല എന്ന് “”… അപ്പൊ ഞാൻ പറഞ്ഞു “”അമ്മേ ആ ചേട്ടൻ ആ ചേച്ചി ഇട്ടിട്ട് പോയതുകൊണ്ട് അല്ലേ ഇങ്ങനെ ആയതു എന്ന്… ആ ചേട്ടന് ആ ചേച്ചിയെ അത്രയും ഇഷ്ടം ആയിട്ടല്ലേ… ഇങ്ങനെ ചങ്ക് പറിച്ചു സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരാളെ അല്ലേ അമ്മേ എല്ലാ പെണ്ണും ആഗ്രഹിക്കുക എന്ന്.. “”… എന്നിട്ടോ എന്നിട്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു അവൻ എന്നെകിലും നന്നായി വരുവണേൽ നിന്നെ അവനു ഇഷ്ടം ആണേൽ അവൻ ഇവിടെ ഞങ്ങളോട് വന്നു ചോദിക്കട്ടെ എന്ന്… എന്നിട്ട് ഇതൊക്കെ എന്താ താൻ അന്ന് പറയാതെയിരുന്നത്…. അത് പിന്നെ ഞാൻ പറയാൻ ആഗ്രഹിച്ച സമയത്തു ചേട്ടനെ കണ്ടില്ല… പിന്നെ ചേട്ടന് എന്നെ ഇഷ്ടമാണെകിൽ എന്നോട് വന്നു പറയട്ടെ എന്ന് വിചാരിച്ചു… ചേട്ടൻ അത് പറഞ്ഞതും ഇല്ല… പിന്നെ എനിക്ക് നഴ്സിംഗ് അഡ്മിഷൻ കിട്ടി ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ പോയി… പിന്നെ അമ്മയെ വിളിക്കുമ്പോൾ ചേട്ടനെപ്പറ്റി ചോദിക്കുമായിരുന്നു… കുറെ നാൾ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു കേട്ടു… പിന്നെ ബാംഗ്ലൂർ പോയി എന്നും കെട്ടു… കോൺടാക്ട് ചെയ്യാൻ ഒത്തിരി നോക്കി പക്ഷെ കിട്ടിയില്ല… ഇനി പറ ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കുമോ…?.. ഇനി എന്റെ ലൈഫിൽ ഒരു പെണ്ണ്… അത് ശെരിയാവുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല…

പിന്നെ ഇനി എനിക്ക് പഴയതുപോലെ ആവാൻ പറ്റുമെന്നും തോന്നുന്നില്ല… അതൊക്കെ ഞാൻ ശെരിയാക്കി എടുത്തോളാം… മര്യാദക്ക് കള്ളുകുടിക്കാതെ വീട്ടിൽ പോയി നമ്മുടെ കാര്യം സംസാരിച്ചോളണം… ഇനി അവധിക്കു വരുമ്പോൾ… പിന്നെ ചേട്ടനെ കള്ളുകുടി എല്ലാം നിർത്തി ശെരിയാക്കി എടുക്കുന്നകാര്യം ഞാൻ ഏറ്റു… അവൾ ഇതുപറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഒരു കാര്യം ഓർത്തത് ഒരു പെണ്ണ് പോയതുകൊണ്ട് ഇങ്ങനെ കള്ളുകുടിച്ചു കുറെ ജീവിതം കളഞ്ഞു… ഇപ്പൊ നല്ല ഒരു പെൺകുട്ടി… അവളുടെ ജീവിതം നശിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ ജീവിതം നന്നാക്കാൻ എന്റെ ലൈഫിലേക്ക് വരാൻ റെഡിയായിനിൽക്കുവാണ്… ഇതുപോലൊരു സ്നേഹം ഇനി ഒരിക്കലും കിട്ടി എന്ന് വരില്ല… നമ്മൾ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ നമ്മളെ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ നമ്മൾ സ്നേഹിക്കാൻ… ഇനി ഇതിന്റെ സ്നേഹം വേണ്ട എന്ന് വെക്കാൻ ആവില്ല… ….. എങ്കിൽ അവളുടെ വീട്ടിൽ ഒരു ദിവസം എങ്കിലും കള്ളുകുടിക്കാതെ ഡീസന്റ് ആയി പോയി ചോദിച്ചു നോക്കാം അല്ലേ…?… കെട്ടിച്ചുതരുവാണേൽ തരട്ടെ അല്ലേ…?.. പക്ഷെ കെട്ടിക്കഴിഞ്ഞു ഒരു തുള്ളിപോലും അവൾ കുടിപ്പിക്കാതെ ഇരിക്കുമോ എന്നാണ് സംശയം……

Continue Reading

Most Popular