ബന്ധങ്ങൾ
വിഷുകൈനീട്ടം
രചന : അനുരാധ മേനോൻ
“ദേവു.. ദേവൂട്ടി…” “ഉം..” “എഴുന്നേൽക്ക് മോളെ…” “കുറച്ചൂടെ കഴിയട്ടെ മുത്തശ്ശി…” ദേവു അവളുടെ കുഞ്ഞിപ്പുതപ്പിനുള്ളിൽ ഒന്നൂടെ ചുരുണ്ടു കൂടി… “അയ്യോ… ഈ കുട്ടിയുടെ കാര്യം… നീ മറന്നോ ദേവു… ഇന്ന് വിഷു അല്ലേ… കണി കാണണ്ടേ? കൈനീട്ടം വാങ്ങണ്ടേ… പടക്കം പൊട്ടിക്കണ്ടേ…” കേൾക്കണ്ട താമസം ദേവു പുതപ്പു വലിച്ചെറിഞ്ഞു ചാടി എഴുന്നേറ്റു…ഉടൻ തന്നെ മുത്തശ്ശി അവളുടെ കണ്ണുകൾ പൊത്തി… “ശ്ശോ… വിട് മുത്തശ്ശി ഞാൻ കണ്ണടച്ച് പിടിച്ചോളാം… തുറക്കില്ല..” “അങ്ങനിപ്പോ വേണ്ടാ… എന്നിട്ട് കഴിഞ്ഞ കൊല്ലത്തെ പോലെ കള്ളനോട്ടം നോക്കാനല്ലേ…തുള്ളാതെ വാ ഇങ്ങോട്ട് കുറുമ്പിക്കോതേ…” മുത്തശ്ശി അവളെ പൂജാമുറിക്കു മുന്നിൽ കൊണ്ടു നിർത്തി… “ദേവു… ഇനി കണ്ണ് തുറന്നോളൂ…” ദേവു അവളുടെ കുഞ്ഞിക്കണ്ണുകൾ പതിയെ തുറന്നു…പൂർണശോഭയോടെ കത്തുന്ന നിലവിളക്കിനു മുന്നിൽ പുഞ്ചിരിച്ചു നിൽക്കുന്ന കള്ളകൃഷ്ണനെ അവൾ കൊതി തീരെ നോക്കി…പൊൻതളികയിൽ മുത്തശ്ശി മനോഹരമായി അടുക്കി വെച്ച കണിക്കൊന്നയും കണിവെള്ളരിയും സിന്ദൂരവും കണ്മഷിയും കസവുമുണ്ടും നാളികേരവും എല്ലാം അവൾ കൗതുകത്തോടെ മാറി മാറി നോക്കുമ്പോൾ അച്ഛൻ വിളിച്ചു.. “ദേവൂട്ടി… അച്ഛന്റെ കുട്ടിക്ക് കൈനീട്ടം വേണ്ടേ? ഇങ്ങു വാ… കിഴക്കോട്ടു തിരിഞ്ഞു നിൽക്ക്…” അച്ഛൻ തന്ന നാണയത്തുട്ടുകൾ അവൾ നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ വാങ്ങി… “മോളേ ഇനി അച്ഛന് കൈനീട്ടം താ…” “അച്ഛാ… ഉമ്മ… പിന്നേയ് ഉണ്ണ്യേട്ടനും അനുവും മാളുവും അപ്പുവും ഒക്കെ വരുമ്പോ… അവർക്ക് ഇത്ര കൊടുക്കണ്ട ട്ടോ.. ഇത്തവണ അവരെക്കാലൊക്കെ കൈനീട്ടം ദേവൂട്ടിക്ക് വേനം..” അവളുടെ കൊഞ്ചിക്കൊണ്ടുള്ള സംസാരം കേട്ട് എല്ലാരും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു… “അമ്പടി കള്ളീ… അപ്പോൾ ഹരിക്ക് കൊടുക്കുമ്പോൾ കുറച്ചു കൊടുക്കണ്ടേ?” “ഹരിയേട്ടന് തോനെ കൊടുത്തോ അച്ഛാ…ഹരിയേട്ടൻ എനിക്കും തരൂലോ..” “കണ്ടോ അപ്പൊ പെണ്ണിന് മുറച്ചെറുക്കനോടുള്ള സ്നേഹം കൊണ്ടൊന്നുമല്ല…” അത് കേട്ടതും ദേവു മുത്തശ്ശിയെ ഉണ്ടക്കണ്ണുരുട്ടി കോക്രി കാട്ടി.. അച്ഛന് പുറമെ മുത്തശ്ശിയും അമ്മയും അമ്മാവന്മാരും എല്ലാം അവൾക്ക് കൈ നിറയെ കൈനീട്ടം നൽകി..അച്ഛൻ കൊണ്ടു വന്ന കമ്പിത്തിരിയും മത്താപ്പും ഇത്തിരി പേടിയോടെയാണെങ്കിലും അവൾ കത്തിച്ചു… ഉച്ചയാവാറായപ്പോഴേക്കും ദേവൂന്റെ അപ്പച്ചിമാരും മക്കളും എത്തി…എല്ലാരും കൂടെ സദ്യ കഴിച്ചു ബാക്കിയുള്ള പടക്കവും പൂത്തിരിയും കത്തിച്ചു..ദേവുവിന്റെ ചുവന്ന പേഴ്സ് കൈനീട്ടം കൊണ്ടു നിറഞ്ഞു…
അതിൽ അവൾക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടത് അച്ഛൻ കൊടുത്ത നാണയങ്ങളും ഹരി കൊടുത്ത ഒരു രൂപ നാണയവുമായിരുന്നു…ദേവുവിന്റെ മൂത്ത അപ്പച്ചിയുടെ മോനാണ് ഹരി.. കക്ക കളിച്ചും ഒളിച്ചു കളിച്ചും ഉച്ചനേരം കുട്ടികൾ തറവാട് ബഹളമയമാക്കി…അങ്ങനെ ദേവുവിന്റെ ഓരോ വിഷുവും കടന്നു പോയി… ******* ഇപ്പോൾ കുഞ്ഞു ദേവു ഒത്തിരി വളർന്നു..ഇത് ദേവുവിന്റെ ഇരുപത്തിഒന്നാമത്തെ വിഷുവാണ്.. മുത്തശ്ശി പോയേൽ പിന്നെ അമ്മയാണ് അവളെ കണ്ണ് പൊത്തി കൊണ്ടു വന്ന് കണി കാണിക്കുന്നത്..പതിവുപോലെ ആദ്യം അച്ഛന്റെ വിഷുകൈനീട്ടം കിട്ടി..കാലം മാറിയപ്പോൾ കൈനീട്ടമായി കിട്ടുന്ന തുക കൂടിയെങ്കിലും അവളുടെ ചുവന്ന പേഴ്സിന് മാത്രം ഒരു മാറ്റവും ഇല്ലായിരുന്നു…കാത്തിരുന്നൊടുക്കം ബന്ധുക്കളെല്ലാം തറവാട്ടിലെത്തി… ഒരാളൊഴിച്ച്…ഹരി…എല്ലാരും അവൾക്ക് കൈനീട്ടം കൊടുത്തു…ഹരി വരാത്തത് കൊണ്ട് ഇത്തവണ പതിവുപോലെ കുഞ്ഞു പിള്ളേരുടെ കൂടെ കളിക്കാൻ പോവാൻ ദേവുവിന് ഒരു മൂഡ് തോന്നിയില്ല…ഹരിയെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചാൽ എല്ലാവരും കളിയാക്കും എന്നറിയാവുന്നതോണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചില്ല…മോളിലെ റൂമിൽ പോയി കിടന്നു…സദ്യ കഴിച്ച മയക്കത്തിൽ ഒന്നു കണ്ണടച്ചപ്പോഴേക്കും ആരോ വിളിച്ചു… “ദേവൂട്ടി…” “ഹരിയേട്ടൻ…ഇതെപ്പോ വന്നു… ഞാൻ കരുതി ഇന്നിനി വരില്ലെന്ന്…ജോലി കിട്ടിയപ്പോൾ പോലും ഒന്ന് ഇത്രടം വരാൻ തോന്നാത്ത ആളല്ലേ… വരില്ലെന്ന് തന്നെ കരുതി…” ദേവുവിന്റെ മുഖത്തെ പരിഭവം കണ്ട് ഹരി ചിരിച്ചു… “നിനക്ക് കൈനീട്ടം വേണ്ടേ?” “എന്താ പതിവില്ലാത്ത ചോദ്യം… അതങ്ങട് തന്നാൽ പോരെ.. അവൾ വേഗം ചുവന്ന പേഴ്സ് എടുത്തു…” “തരാം..ആദ്യം കണ്ണടക്ക്…” “കണ്ണടക്കാനോ? എന്താ പുതിയ ഓരോ ആചാരങ്ങൾ?” “ഹ..ചോദ്യം ചെയ്യാതെ കണ്ണടക്കെടീ മാക്രി…” “ശെരി അടച്ചു…” ഹരി ദേവുവിന്റെ കവിളിൽ അമർത്തി ഒരുമ്മ കൊടുത്തു…ദേവു ഞെട്ടി കണ്ണു തുറന്നു… “ഈ കൈനീട്ടം ഇഷ്ടം ആയെങ്കിൽ അടുത്ത് തന്നെ മറ്റൊരു കൈനീട്ടം തരും…ഒരു താലിമാല…” “ഹരിയേട്ടാ…” “വീട്ടുകാർ എല്ലാം ഉറപ്പിച്ചു… ഇനി ന്റെ ദേവുട്ടിയുടെ സമ്മതം കൂടിയേ അറിയാനുള്ളൂ… ഇഷ്ടാണെങ്കിൽ ദേ ഈ വിഷുകൈനീട്ടം വാങ്ങി ആ ചുവന്ന പേഴ്സിലേക്കിടാം..അല്ലെങ്കിൽ..” “കൂടുതൽ ഡയലോഗ് അടിക്കാതെ അതങ്ങ് ഇതിലൊട്ടിട് ഹരിയേട്ടാ…” “എടി കാന്താരി… നിന്നെ..” ***** “ദേവൂ…എന്താ നീ വെറുതെ ഇരുന്ന് ചിരിക്കുന്നേ…?” “ഒന്നൂല്യ ഹരിയേട്ടാ… ഞാൻ ഓരോന്നോർത്ത്… ഹരിയേട്ടൻ എങ്ങോട്ടാ ഇപ്പൊ?” “എനിക്ക് ബാംഗ്ലൂർ വരെയൊന്ന് പോവണം… ഒരു കോൺഫറൻസ് ഉണ്ട്..നാളെ വൈകീട്ടെ എത്തൂ… നീ കൂട്ടിന് കല്യാണിയമ്മയെ വിളിച്ചോ.. ഒറ്റക്ക് കിടക്കേണ്ട…” “ഹരിയേട്ടാ… നാളെ വിഷു ആണ്..” “ഓ… ഞാൻ മറന്നു…കണി വെക്കണോ നിനക്ക്…ഫോണിൽ കണ്ടാൽ മതിയോ? സദ്യ നമുക്ക് ഓർഡർ ചെയ്യാം… No issue..” “എല്ലാം ഇപ്പോൾ ready made ആയി കിട്ടുന്നത് കൊണ്ട് കുഴപ്പമില്ല…ഏട്ടൻ പൊക്കോളൂ…വിഷുവും ഓണവുമെല്ലാം തനിച്ചാഘോഷിച്ച് എനിക്ക് ശീലമായി…ഓർക്കാൻ പണ്ടത്തെ നമ്മുടെ മധുരമുള്ള കുറച്ച് ഓർമകളുണ്ടല്ലോ…അത് മതി എനിക്ക്…” “ദേവു…
ഞാൻ..” “എന്തിനാ ഹരിയേട്ടാ ഇനിയും ഈ ഓട്ടം? കുട്ടികളെല്ലാം വിവാഹം കഴിഞ്ഞു പോയി…ആവശ്യത്തിലധികം സമ്പാദ്യം ഇപ്പോൾ തന്നെയുണ്ട്…ഇട്ടു മൂടാനുള്ള പണമല്ല വേണ്ടത്…വിഷു, ഓണം പോലുള്ള പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു ദിവസമെങ്കിലും എന്റെ കൂടെ ഇരുന്നൂടെ ഹരിയേട്ടന്…നര വീണു തുടങ്ങി… ഇനി എത്ര വിഷു കൂടി എനിക്കുണ്ടെന്നറിയില്ല…ഇതു വരെ ഒരു പരാതിയും ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ല… പക്ഷേ…” ദേവു കണ്ണുനീർ തുടച്ചു.. “സാരല്യ…നാളെ പതിവുപോലെ കുട്ടികൾ ഓൺലൈൻ ആയി അയച്ചു തരുന്ന വിഷുക്കോടിയും ഹരിയേട്ടൻ ഓർഡർ ചെയ്തു വരുത്തുന്ന സദ്യയുമൊക്കെയായി ഞാൻ ഈ വിഷു ആഘോഷിച്ചോളാം… ഏട്ടൻ പോയി വരൂ…” ഹരി അൽപനേരം ഒന്നാലോചിച്ചു നിന്നു… പിന്നെ കാറിലേക്ക് കയറി… കണിയൊന്നും ഒരുക്കാനില്ലാത്തതു കൊണ്ട് ദേവു നേരത്തെ ഉറങ്ങി…പുലർച്ചെ സ്വപ്നത്തിലെന്ന പോലെ ആരോ കണ്ണു പൊത്തുന്നതായി തോന്നി…പകുതി ഉറക്കത്തിൽ അവളെ ആരോ മുന്നോട്ട് നടത്തി… “കണ്ണു തുറക്ക് ദേവൂ..” കണ്ണു തുറന്നതും മനോഹരമായ വിഷുക്കണി കണ്ട് ദേവു പകച്ചുപോയി.. “ഹാപ്പി വിഷു അമ്മേ…” “ഹാപ്പി വിഷു അമ്മൂമേ…” മക്കളും മരുമക്കളും പേരക്കുട്ടികളും ദേവുവിന്റെ ചുറ്റും നിന്നു..തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ഹരി നിറഞ്ഞ കണ്ണോടെ നിൽക്കുന്നു… കണി കാണിച്ചത് ഹരിയേട്ടനാണെന്ന് ദേവു മനസിലാക്കി… “ഇതാ നാളുകൾക്ക് ശേഷം എന്റെ ദേവൂട്ടിക്ക് ഹരിയേട്ടന്റെ വക കൈനീട്ടം…” ഹരി കൊടുത്ത നാണയം വാങ്ങിയതും ദേവുവിന്റെ കണ്ണുകൾ സന്തോഷം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു… “അമ്മേ… ഇന്നലെ അച്ഛൻ വിളിച്ചു ഒരുപാട് സംസാരിച്ചു…ഞങ്ങടെ അമ്മക്കുട്ടിക്ക് തരാൻ പറ്റുന്ന ഏറ്റവും വലിയ കൈനീട്ടം ഞങ്ങളുടെ ഒക്കെ സാമീപ്യം ആണെന്ന് മനസിലാക്കാൻ വൈകിപ്പോയി… ഇനി എത്ര തിരക്കുണ്ടെങ്കിലും ഓണത്തിനും വിഷുവിനും ഒഴിവു ദിവസങ്ങളിലും ഒക്കെ ഞങ്ങൾ ഓടിയെത്തം ട്ടോ..” ദേവു സന്തോഷത്തോടെ മക്കളെ പുണർന്നു… “ഹരിയേട്ടാ…” “ഹരിയേട്ടനോട് ക്ഷമിക്ക് ദേവു… തിരക്കുകൾക്കിടയിൽ നിന്റെ സന്തോഷം മനഃപൂർവമോ അല്ലാതെയോ ഞാൻ മറന്നു…ദാ ഇതിലും വലിയ ഒരു കൈനീട്ടം നിനക്ക് തരാനില്ലല്ലോ…ഈ വിഷു നമ്മളെല്ലാം ഒന്നിച്ചാഘോഷിക്കും…അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ട് വേണം മക്കൾ കാണാതെ ചെറുപ്പത്തിൽ തന്ന ഒരു കൈനീട്ടം വീണ്ടും തരാൻ..” “മക്കൾ കണ്ടാലും കുഴപ്പമില്ല അച്ഛാ..” “ശ്ശോ.. ഈ ഹരിയേട്ടൻ…” ദേവൂന്റെ നാണം കണ്ടപ്പോൾ എല്ലാവർക്കും ചിരി പൊട്ടി… വെളുപ്പാൻ കാലത്ത് പേരക്കുട്ടികൾക്കും മക്കൾക്കുമൊപ്പം പടക്കം പൊട്ടിച്ചു വിഷു ആഘോഷിക്കുമ്പോൾ കാലങ്ങൾക്കു ശേഷം ഹരി കണ്ടു തന്റെ ആ പഴയ ദേവുവിനെ…അതേ സമയം വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം തനിക്ക് ഏറ്റവും മനോഹരമായ വിഷുകൈനീട്ടം തന്നതിന് ദേവു നിറഞ്ഞ കണ്ണോടെ ഹരിയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.. -ശുഭം- (നിങ്ങൾ സ്വയം എഴുതിയ നിങ്ങളുടെ ചെറുകഥകൾ, തുടർക്കഥകൾ എന്നിവ വളപ്പൊട്ടുകൾ പേജിൽ ഉൾപ്പെടുത്താൻ പേജ് ഇൻബോക്സിലേക്ക് ഇപ്പോൾ തന്നെ മെസേജ് അയക്കൂ….)
രചന: ഉണ്ണി കെ പാർത്ഥൻ
“ഇവള് ഇത് എവിടെ പോയി കിടക്കുവാ.. വിളിച്ചിട്ട് എടുക്കുന്നില്ല ലോ..” പലവട്ടം ഫോൺ വിളിച്ചിട്ടും കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്യാതിരുന്ന ഭാര്യയെ മനസ്സിൽ ആവോളം തെറി വിളിച്ചു കൊണ്ട് സുധി ബസിന്റെ സീറ്റിലേക്ക് ഒന്നുടെ ചാരിയിരുന്നു.. “വാട്സാപ്പ് ചെയ്തു നോക്കാം..” മൊബൈൽ ഒന്നുടെ എടുത്തു നെറ്റ് ഓൺ ചെയ്തു.. “ആഹാ.. ഇവൾ ഓൺലൈനിൽ ഉണ്ടല്ലോ… ഡീ..” സുധി ഒരു മെസ്സേജ് വാട്സാപ്പ് ചെയ്തു.. ഒരു മിനിറ്റ്.. രണ്ട് മിനിറ്റ്.. നിമിഷങ്ങൾ അങ്ങനെ കടന്നു പോയി.. അപ്പുറത്ത് ഓൺലൈൻ തെളിഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ട്… “ഡീ..” സുധി ഒന്നുടെ മെസ്സേജ് ചെയ്തു… നോ രെക്ഷ.. “എങ്കിൽ ഒന്നുടെ വിളിച്ചു നോക്കാം..” വാട്സാപ്പ് കാൾ ചെയ്തു… അനക്കമില്ല..
“ഇവള് ഈ മൊബൈലും കു ത്തി ഇരുന്നു ഉറങ്ങിപോയോ…” മനസ്സിൽ ഒന്നുടെ പറഞ്ഞിട്ട് സുധി നോട്ടം തൊട്ടടുത്ത സീറ്റിൽ ഇരിക്കുന്ന ചെറുപ്പകാരന്റെ മൊബൈലിലേക്ക് ഒരു നിമിഷം പാളി നോക്കി.. “ങ്ങേ… ഇത് ദേവി അല്ലേ.. എന്റെ ഭാര്യ.. ഇവളെ എങ്ങനെ ഇയ്യാൾക്ക് അറിയാം..” ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ ഇടതടവില്ലാതെ വാട്സാപ്പ് മെസ്സേജ് ദേവിക്ക് അയച്ചു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അപ്പുറത്ത് നിന്നും ഉരുളക്ക് ഉപ്പേരി പോലേ റിപ്ലൈയും.. “ചേട്ടാ.. ഒരു മിനിറ്റ്.. ആ ഫോൺ ഒന്ന് തരോ.. എന്റെ ഭാര്യക്ക് ഒരു മെസ്സേജ് ഇടാൻ ആണ്..” ആ ചെറുപ്പക്കാരനെ നോക്കി സുധി പതിയേ ചോദിച്ചു… “പിന്നെന്താ.. ദാ ചേട്ടാ ഫോൺ..” വിനീത പുളകിതനായി അയ്യാൾ ഫോൺ സുധിക്ക് നേരെ നീട്ടി.. “ഡീ.. ഞാൻ നിന്നെ കൊറേ നേരമായി വിളിക്കുന്നു… മെസ്സേജ് ഇടുന്നു..
നീ എന്റെ മെസ്സേജ് തുറന്നു നോക്കിയില്ല ലോ.. ഇത് ആരാ നിന്റെ ഫ്രണ്ട് ആണോ.. എന്റെ തൊട്ടടുത്ത സീറ്റിൽ ഇരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഞാൻ ഈ ചേട്ടന്റെ ഫോൺ വാങ്ങി മെസ്സേജ് ഇടുവാ.. അതേ.. ഞാൻ ഇന്ന് വീട്ടിലേക്ക് വരുന്നുണ്ട്…വൈകുന്നേരം ആവുമ്പോളേക്കും എത്തും ട്ടോ..” മെസ്സേജ് സെന്റ്… “ങ്ങേ..” അപ്പുറത്തു നിന്നു മറുപടി വിത്ത് സ്മൈലി.. “ഓൾക്ക് മനസിലായില്ല ന്ന് തോന്നുന്നു… ചേട്ടാ മ്മക്ക് ഒരു സെൽഫി എടുത്താലോ..” ആ ചെറുപ്പക്കാരനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു സുധി ഒരു സെൽഫി എടുത്തു പിക്ക് ദേവിക്ക് സെന്റ് ചെയ്തു… അപ്പുറം മെസ്സേജ് ഓപ്പൺ ചെയ്തു… അപ്പുറത്ത് നിന്നു ഒരു റിപ്ലൈയും ഇല്ല… “ഓൾടെ നെറ്റ് കഴിഞ്ഞു കാണും.. അതാണ് റിപ്ലൈ ഇല്ലാത്തത്.. സർപ്രൈസ് കൊടുക്കാന്നു കരുതിയതാ.. ഇനി ഇപ്പൊ അത് വേണ്ടാ ലോ…” മൊബൈൽ തിരിച്ചു നൽകി കൊണ്ട് നിഷ്കളങ്കമായി സുധി ആ ചെറുപ്പക്കാരനെ നോക്കി.. “ചേട്ടാ ആളിറങ്ങാൻ ണ്ട്..” ചെറുപ്പക്കാരൻ സീറ്റിൽ നിന്നും ചാടിയെഴുന്നേറ്റ് കണ്ടക്ടറേ നോക്കി ഉറക്കേ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു… “ഇനി അടുത്ത സ്റ്റോപ്പ്‌ കൊല്ലത്തു ആണ്..”
കണ്ടക്ടർ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു… “അതൊന്നും പറ്റില്ല.. എനിക്ക് ഇവിടെ ഇപ്പൊ ഇറങ്ങണം…” ചെറുപ്പക്കാരൻ ബെൽ അടിച്ചു.. ഡ്രൈവർ വണ്ടി നിർത്തി.. ചെറുപ്പക്കാരൻ ഇറങ്ങി.. തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ഓടി… സുധി മൊബൈൽ എടുത്തു ഒന്നുടെ ഭാര്യയെ വിളിച്ചു… “നിങ്ങൾ വിളിക്കുന്ന നമ്പർ മറ്റൊരു കോളിൽ ആണ്… ദയവായി അൽപ്പനേരം കഴിഞ്ഞു വിളിക്കുക..” സുധി ഒന്നുടെ വിളിച്ചു… “നിങ്ങൾ വിളിക്കുന്ന നമ്പർ ഇപ്പൊ സ്വിച് ഓഫ് ആണ്.. ദയവായി അൽപ്പ നേരം കഴിഞ്ഞു വിളിക്കുക…” “ഇന്നലെ നല്ല മഴ അല്ലായിരുന്നോ.. ഫോൺ ചാർജ് പോയി കാണും..” അതും പറഞ്ഞു സുധി സീറ്റിലേക്ക് ചാരി കണ്ണുകൾ അടച്ചു… ശുഭം.. ഉണ്ണി കെ പാർത്ഥന്റെ സ്റ്റോറി എന്തേ ഇങ്ങനെ എന്ന് ചോദിക്കുന്നവരോട് മാത്രമായി രണ്ട് വരി.. വിഡ്ഢിത്തത്തോടെ ചില ആശയങ്ങളേ കൂടെ കൂട്ടി നോക്കും.. അത് പണ്ട് മുതലേ ഉള്ള ശീലമാണ്.. സാമാന്യ യുക്തിക്ക് നിരക്കാത്തത് എന്ന് വേണേൽ പറയാം.. എഴുതി നോക്കും.. വായിക്കുന്നവരുടെ അഭിരുചിക്ക് വിടും.. അവരേ കേൾക്കും അതാണ് പതിവ്.. ജീവനുള്ള കഥയുമായി വീണ്ടും കാണാം..
രചന: സജി തൈപ്പറമ്പ്
“ചേട്ടാ.. ഈ സാരിയുടെ ഞൊറിയൊന്ന് പിടിച്ചേ” “പിന്നേ.. എനിക്കതല്ലേ ജോലി ?,ചുരിദാറിട്ടിരുന്നേൽ ഈ പാടുണ്ടായിരുന്നോ? ഈ നേരമില്ലാത്ത നേരത്ത്,സാരിയുടുക്കാൻ നിന്നോടാരെങ്കിലും പറഞ്ഞോ?” “എന്താ ജയേട്ടാ.. ഈ പറയുന്നത്? ഇതൊരു സാധാരണ കല്യാണമല്ലല്ലോ? എൻ്റെ വല്യച്ഛൻ്റെ മകൾടെ കല്യാണമല്ലേ? അവിടെയുള്ളവർക്കൊക്കെ സാരിയെടുത്ത കൂട്ടത്തിൽ എനിക്കും വല്യച്ഛൻ,സാരിയെടുത്ത് തന്നത്, കല്യാണത്തിന് ഉടുക്കാൻ വേണ്ടിയല്ലേ?” ഓഹ് പിന്നേ, സാരിയുടുക്കാൻ പറ്റിയൊരു കോലം, നീയൊന്ന് വേഗമിറങ്ങാൻ നോക്ക് , പുശ്ചത്തോടെ പറഞ്ഞിട്ട് ജയേട്ടൻ പുറത്തേയ്ക്ക് പോയപ്പോൾ ,എനിക്ക് കടുത്ത നിരാശ തോന്നി. രാവിലെ മുതല് തുടങ്ങിയ കഷ്ടപ്പാടാണ് ,നന്നായൊന്ന് ഒരുങ്ങിയിട്ട് എത്ര നാളായി, രണ്ട് കൊല്ലം മുൻപ് അനുജത്തിയുടെ കല്യാണത്തിനാണ് ഇതിന് മുമ്പ് സമയമെടുത്തൊന്ന് ഒരുങ്ങിയത് ,അല്ലാതെയുള്ള എന്ത് ചടങ്ങിന് പോയാലും ജയേട്ടൻ്റെ ധൃതി കാരണം ഏതെങ്കിലുമൊരു ചുരിദാറുമെടുത്തിട്ട് വെളിച്ചെണ്ണ തേച്ച മുടിയൊന്ന് കോതിയൊതുക്കി കണ്ണാടിയിലൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു പൊട്ടുമെടുത്ത് നെറ്റിയിലൊട്ടിച്ചിട്ട് വേഗം ഇറങ്ങാറാണ് പതിവ്, ഇതിപ്പോൾ പുറം നാട്ടിലൊക്കെ പോയിട്ട് വന്ന കസിൻസെല്ലാം കെട്ടിയൊരുങ്ങി വരുമെന്നറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് ,അവരുടെ മുന്നിൽ ചെറുതാവണ്ടന്ന് കരുതിയാണ്, ഇന്നലെ രാത്രി മുതൽ പോയസൗന്ദര്യമൊന്ന് തിരിച്ച് പിടിക്കാനുള്ള ശ്രമം തുടങ്ങിയത് രാത്രി തന്നെ പറമ്പിൽ നിന്ന് കറ്റാർവാഴയുടെ തണ്ട് മുറിച്ചെടുത്ത്, തൊലി കളഞ്ഞ്, അതിൻ്റെ മുകളിൽ അരിപ്പൊടി വിതറി മുഖത്ത് തേച്ച് വച്ചു, ഏറെ നേരം കഴിഞ്ഞു് അത് കഴുകിയതിന് ശേഷമാണ്, ഇന്നലെ ഉറങ്ങാൻ കിടന്നത് തന്നെ എന്നിട്ട് അതിരാവിലെയെഴുന്നേറ്റ് ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്ന കറ്റാർവാഴയുടെ ജെല്ലെടുത്ത് ജ്യൂസാക്കി, തലയിൽ തേച്ച് പിടിപ്പിച്ചു ,മുടിക്ക് തിളക്കം കിട്ടുമെന്നാരോ മുമ്പ് പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാണങ്ങനെ ചെയ്തത് അങ്ങേതിലെ ശോഭേച്ചി മിക്കപ്പോഴും ബ്യൂട്ടി പാർലറിൽ പോകുമ്പോൾ ചോദിക്കാറുണ്ട്, ഗീതയ്ക്ക് ബ്യൂട്ടി പാർലറിലൊന്നും പോകാൻ താല്പര്യമില്ലേന്ന്?
തൻ്റെ നല്ല തിക്നസ്സുള്ള മുടിയല്ലേ? ഒന്ന് സ്ട്രെയ്റ്റ് ചെയ്തിട്ടിരുന്നേൽ നല്ല വെറ്റായി കിടന്നേനെയെന്ന് അത് കേട്ടപ്പോഴെനിക്ക് ആത്മനിന്ദയാണ് തോന്നി . ഏത് പെണ്ണുങ്ങൾക്കാണ്, ബ്യൂട്ടി പാർലറിൽ പോകാനും, ഫേഷ്യല് ചെയ്യാനും ,മുടിയൊന്ന് സ്ട്രെയ്റ്റ് ചെയ്യാനുമൊക്കെ ആഗ്രഹമില്ലാത്തത്? ,പക്ഷേ അതിനൊക്കെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നൊരു ഹസ്ബൻ്റ് കൂടിയുണ്ടാവണ്ടെ? വെറും മുപ്പത് രൂപാ മുടക്കി പുരികമൊന്ന് ത്രെഡ് ചെയ്യാൻ പോലും, പുള്ളിക്കാരൻ പൈസ തരില്ല, പഠിക്കാൻ പോയ സമയത്ത്, അമ്മ ഒരുപാട് പറഞ്ഞതാണ്, മോളേ.. നീയെങ്കിലും പഠിച്ച് ഒരു ജോലി വാങ്ങാൻ നോക്ക്, ഇല്ലെങ്കിൽ കല്യാണം കഴിയുമ്പോൾ ,അമ്മയെ പോലെ സ്വന്തം ആവശ്യങ്ങൾക്കെല്ലാം ഭർത്താവിൻ്റെ മുന്നിൽ കൈ നീട്ടി നില്ക്കേണ്ടി വരുമെന്ന് , ആര് കേൾക്കാൻ ? അതിൻ്റെയാണീ അനുഭവിക്കുന്നത്, ഞാനൊരുവിധം സാരി അരക്കെട്ടിലുറപ്പിച്ചു. അമ്പലത്തിൽ വച്ചായിരുന്നു വിവാഹം അവിടെ ചെന്നയുടനെ എന്നെയും മക്കളെയും മണ്ഡപത്തിലേക്ക് പറഞ്ഞ് വിട്ടിട്ട് ജയേട്ടൻ കൂട്ടുകാരുടെയടുത്തേയ്ക്ക് പോയി. ഹായ് നാത്തൂനെ, ഇതെന്തായീ കാണുന്നത്? കാവിലെ ഭഗവതി നേരിട്ടിറങ്ങി വന്നതോ ? ചുവന്ന പട്ട് സാരി, നാത്തൂന് നന്നായി ചേരുന്നുണ്ട് കെട്ടോ? വല്യച്ഛൻ്റെ ഇളയ മരുമകള് വന്നെന്നോടങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ മനസ്സിനൊരു കുളിർമ്മ തോന്നി ,അവളങ്ങനെ ആരെയും പുകഴ്ത്തിപ്പറയുന്നൊരാളല്ല ങ്ഹാ ഗീതേച്ചി… പൊളിച്ചല്ലോ ? നിങ്ങൾക്കൊരു പത്ത് വയസ്സ് കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, ഗീതേച്ചി വെളുത്തതായത് കൊണ്ടാവാം ചുവപ്പ് നിറം നന്നായി മാച്ച് ചെയ്യുന്നുണ്ട്, അത് മാത്രമല്ല രശ്മി ,ഗീതേച്ചിക്ക് നല്ല ബോഡി ഷെയ്പുള്ളത് കൊണ്ട് സാരി നന്നായി ചേരുന്നുമുണ്ട് എൻ്റെ കൃഷ്ണാ … എനിക്കിനി മരിച്ചാലും വേണ്ടില്ല ബാംഗ്ളൂരിൽ മോഡലിങ്ങ് ചെയ്യുന്ന അമ്മാവൻ്റെ മക്കളാണത് പറഞ്ഞത് ഇതിൽപരം ഈയുള്ളവർക്ക് മറ്റൊന്നും വേണ്ട അതോടെ എൻ്റെ മൂഡ് ഔട്ടെല്ലാം മാറി. താലികെട്ടും, സദ്യയുമൊക്കെ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തിരിച്ച് പോകാൻ ജയേട്ടൻ ധൃതിവച്ചു. കുറച്ച് കൂടി നില്ക്ക് ജയേട്ടാ… ഇത്രവേഗം തിരിച്ച് പോകാൻ നമ്മള് അന്യരൊന്നുമല്ലല്ലോ? മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെയാണെങ്കിലും പുള്ളിക്കാരൻ കുറച്ച് നേരം കൂടി നിന്നു.
നാല് മണിയായപ്പോൾ ജയേട്ടന് പോയിട്ട് തിരക്കുണ്ടെന്ന് വല്യച്ഛനോട് കളവ് പറഞ്ഞിട്ട് ഞങ്ങളവിടുന്നിറങ്ങി. ഗീതേ .. നീ മുന്നിലോട്ടിരിക്ക് മക്കള് രണ്ട് പേരും കൂടി പിന്നിലിരുന്നോളും കാറിൻ്റെ പിൻഡോറ് തുറക്കാനൊരുങ്ങിയ എന്നോടത് പറഞ്ഞത്, ജയേട്ടൻ തന്നെയാണോ,? എന്ന് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ ആ മുഖത്തേയ്ക്ക് ഞാൻ പകച്ച് നോക്കി . കുറച്ച് നാളുകളായി പത്താം ക്ളാസ്സിൽ പഠിക്കുന്ന മൂത്ത മകനാണ്, എന്നും ഇടത് വശത്തെ ഫ്രണ്ട് സീറ്റിലിരിക്കുന്നത്, ഒരു ദിവസം അവനോട് ഞാൻ ബാക്ക് സീറ്റിലേക്കിരിക്കാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ജയേട്ടൻ സമ്മതിച്ചില്ല നിനക്ക് മുന്നിൽ തന്നെയിരിക്കണമെന്ന് ഇത്ര നിർബന്ധമെന്താണ്? ആ ചോദ്യം അന്നെന്നെ വല്ലാതെ വേദനിപ്പിച്ചിരുന്നു. വേണ്ട, ഞാനിവിടെ തന്നെയിരുന്ന് കൊള്ളാം ഉള്ളിലെ സന്തോഷം മറച്ച് പിടിച്ച്, ഞാൻ വെറുതെയൊരു നമ്പരിറക്കി. ഹാ, പറയുന്നത് കേൾക്ക് ഗീതേ .. എനിക്കത് മതിയായിരുന്നു, എൻ്റെ ഭർത്താവ് എന്നെ നിർബന്ധിച്ചാലേ, ഞാനിനി മുൻ സീറ്റിലിരിക്കു, എന്നൊരു പിടിവാശി എനിക്കന്നുണ്ടായിരുന്നു. അല്ല, നമ്മളിതെങ്ങോട്ടാ പോകുന്നത് ? വീട്ടിലേക്കുള്ള റോഡിലേക്ക് തിരിയാതെ, കാറ് ഹൈവേയിലൂടെ തന്നെ സഞ്ചരിക്കുന്നത് കണ്ട് ,ഞാൻ ജിജ്ഞാസയോടെ ചോദിച്ചു. നീയെപ്പോഴും പറയാറില്ലേ ? ഞാൻ വർക്ക് ചെയ്യുന്ന കമ്പനിയിൽ, ഒരിക്കലൊന്ന് പോകണമെന്നും, അവിടുള്ളവരെയൊക്കെ ഒന്ന് പരിചയപ്പെടണമെന്നുമൊക്കെ അയ്യോ അങ്ങോട്ടാണോ പോകുന്നത്? ,ജയേട്ടാ .. ഞാനീ പട്ട് സാരിയൊക്കെയുടുത്ത് വന്നാൽ ,അവരെന്ത് വിചാരിക്കും? നമുക്ക് വേറൊരു ദിവസം പോകാം ഹേയ് അതൊന്നും സാരമില്ല, ഇന്നാണ് അതിന് പറ്റിയ ദിവസം ഈ മനുഷ്യനിതെന്ത് പറ്റി? ആകെയൊരു മാറ്റം ?
എൻ്റെ ജിജ്ഞാസ വർദ്ധിച്ചു. അങ്ങനെ കുറെ നാള് കൊണ്ടുള്ള ആഗ്രഹം സാധിച്ചു. കമ്പനിയിലുള്ള ജയേട്ടൻ്റെ സബ്ഓർഡിനേറ്റ്സൊക്കെ എന്നെ ,മാഡം എന്ന് വിളിച്ച് സംബോധന ചെയ്തപ്പോൾ, ഞാനങ്ങ് വല്ലാതായി. അവിടുന്നിറങ്ങിയിട്ടും, വീട്ടിലേക്ക് പോകാതെ, ജയേട്ടൻ ഞങ്ങളെയും കൊണ്ട് നേരെ ബീച്ചിലേക്കാണ് പോയത്, ൻ്റെ കൃഷ്ണാ… ഇന്ന് മൊത്തം സർപ്രൈസുകളാണല്ലോ? എല്ലാ ദിവസവും, ഈ മനുഷ്യന് ഇങ്ങനെ തോന്നിയിരുന്നെങ്കിയെന്ന്, ഞാൻ വല്ലാതെ കൊതിച്ച് പോയി. ഞാനൊരു കാര്യം ചോദിച്ചാൽ, സത്യം പറയുമോ ? രാത്രിയിൽ ജയേട്ടനൊപ്പം കട്ടിലിൽ കിടക്കുമ്പോൾ, ഞാനദ്ദേഹത്തോട് ചോദിച്ചു ഉം ചോദിക്ക്, ഇന്നെന്താ ജയേട്ടന് പറ്റിയത്? ഇപ്പഴും എനിക്ക്, ഒന്നുമങ്ങട്ട് വിശ്വസിക്കാനാവുന്നില്ല, ചില തിരിച്ചറിവുകളുണ്ടാകുന്നത് മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്നാണ് ,കല്യാണ പന്തലിൽ വച്ച് ,എനിക്കങ്ങനെയൊരു തിരിച്ചറിവ് കിട്ടി ,ഇപ്പോൾ നീ അത്രയും മനസ്സിലാക്കിയാൽ മതി. ################### അതാരാ ചേട്ടാ… ആ ചുവന്ന സാരിയുടുത്ത് നില്ക്കുന്നത്, എന്തൊരു ലുക്കാണ് ആ ചേച്ചിക്ക്? അറിയില്ലെടാ, പക്ഷേ ഒരു കാര്യം ഉറപ്പാണ്, ഏതോ ഭാഗ്യം ചെയ്തവൻ്റെ ഭാര്യയാണ് , ഈശ്വരാ … നമുക്കൊന്നും നീ ഇത് പോലൊരു ഭാര്യയെ തന്നില്ലല്ലോ? ശരിയാ ചേട്ടാ… ഇതിനെയൊക്കെ കാണുമ്പോഴാണ് ,സുരാജേട്ടൻ പറഞ്ഞത് പോലെ വീട്ടിലിരിക്കുന്നതിനെയെടുത്ത് കിണറ്റിലെറിയാൻ തോന്നുന്നത് #################### കല്യാണ പന്തലിൽ വച്ച് ,ഗീതയെ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച്, ക്യാമറാമാൻ്റെ സഹായിയായ പയ്യൻ ചോദിച്ച സംശയവും, അതിനയാൾ കൊടുത്ത മറുപടിയുമാണ്, തന്നിലുണ്ടായ മാറ്റത്തിന് കാരണമെന്ന് അയാൾ ഗീതയോട് പറഞ്ഞില്ല. NB :- ശരീരത്തിൽ കസ്തൂരിയുണ്ടെന്നറിയാതെ അതിൻ്റെ സുഗന്ധമന്വേഷിച്ച് നടക്കുന്ന മാനുകളെ പോലെയാണ് ചില പുരുഷൻമാർ, എന്ന് പറയാതെ വയ്യ ലൈക്ക് കമന്റ് ചെയ്യണേ…
രചന: Anu Swaroop
വീട്ടിലെ രണ്ടുപെണ്മക്കളിൽ ഇളയത് ആണെങ്കിലും വീട്ടുകാർക്ക് എന്നും ഒരു ഭാരം ആയിരുന്നു ഞാൻ,, ഞാൻ ജനിച്ചു പിറ്റേദിവസം ഒരു ആക്സിഡന്റ് പറ്റി അച്ഛൻ മരിച്ചു എന്ന കാരണം പറഞ്ഞു ആയിരുന്നു എന്നെ വീട്ടിലെ ഭാഗ്യദോഷി ആക്കിയത്, അമ്മക്ക് എന്നും പ്രിയപെട്ടവൾ ചേച്ചി തന്നെ ആയിരുന്നു, അമ്മയുടെ ഓരോ വാക്കിലും, പ്രവർത്തിയിലും അത് പ്രകടമായിരുന്നു എന്നേക്കാൾ രണ്ടു വയസ്സിനു മൂത്ത ചേച്ചി സ്കൂൾ പഠനം കഴിഞ്ഞു പട്ടണത്തിലെ കോളേജിൽ പോയപ്പോൾ ഞാനും ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചു,, പെൺകുട്ടികൾ പഠിച്ചിട്ട് എന്ത് കിട്ടാനാ എന്നുള്ള ചോദ്യം ആയിരുന്നു മറുപടി,.. അമ്മയെ വിധവയാക്കിയവൾ എന്ന പട്ടം നേരത്തെ ചാർത്തി കിട്ടിയതിനാൽ ബാല്യത്തിന്റെ നിറവും സ്വപ്നങ്ങളും ഒക്കെ എന്നേ പൊഴിഞ്ഞു പോയിരുന്നു,.. അമ്മയും ചേച്ചിയും ഉണ്ടായിട്ടും ഒരിറ്റ് സ്നേഹം തരാൻ ആരും ഇല്ലാതെ ഒറ്റപെട്ട ജീവിതം ആയിരുന്നു എന്നും,,.. കുത്തുവാക്കുകളും, ശാപവാക്കുകളും കേട്ടു കണ്ണുനീര് തുടക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം ഒരു ജന്മം,, എന്റെ ജന്മത്തെ ഞാൻ തന്നെ വെറുത്ത ദിനങ്ങൾ,,
ഗ്രാമത്തിലെ തയ്യൽ യൂണിറ്റിലെ തയ്യൽ പഠിത്തവും, വീട്ടിലെ അടുക്കളജോലിയും ആയിരുന്നു അമ്മ എനിക്ക് വേണ്ടി കരുതി വെച്ചിരുന്നത്… ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങിയ ചേച്ചിക്ക് വേണ്ടി വിവാഹആലോചന തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആണ് അമ്മക്ക് ഞാൻ വീണ്ടും ഒരു ബാധ്യത ആവുന്നത്..,, കടമ തീർക്കാൻ എന്ന പേരിൽ ഇരുപത്തിരണ്ടുകാരിയായ തന്നെക്കാൾ ഇരട്ടി പ്രായം ഉള്ള ഒരാളെ ആയിരുന്നു അമ്മ കണ്ടെത്തിയത്,, മറ്റ് ആരുടെയോ നിർബന്ധത്തിൽ ആണ് അയാൾ ഈ വിവാഹത്തിന് സമ്മതിച്ചതെന്ന് ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ തോന്നിക്കും വിധം ആയിരുന്നു അയാളുടെ പെരുമാറ്റം, അത് അമ്മയോട് സൂചിപ്പിച്ച എന്നെ ചേച്ചിയുടെ മുന്നിൽ വെച്ചു തന്നെ പരിഹസിച്ചു വിട്ടു..,, “പിറന്നു വീണതെ എന്റെ താലിചരടും നെറ്റിയിലെ സിന്ദൂരവും മായിച്ചു, ഇനി കഴുത്തിൽ താലി ചാർത്തുന്നവന് എന്തൊക്കെയാണാവോ വരാൻ പോകുന്നത്” അമ്മയുടെ ആക്രോശത്തിനു മുന്നിൽ ഒന്നും പറയാൻ ഇല്ലാതെ തലയും താഴ്ത്തി മിണ്ടാതെ പോരേണ്ടി വന്നു എനിക്ക്,,, രണ്ടുമാസത്തിനപ്പുറം ചേച്ചിയോടൊപ്പം അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി മനസ്സിൽ നിറയെ ഭയശങ്കകളോടെ മുഹൂർത്തം പ്രതീക്ഷിച്ചു കാത്തിരിക്കുമ്പോൾ ആണ് വീടിനുള്ളിൽ അടക്കിപിടിച്ച സംസാരവും, കുശുകുശുക്കലും കേട്ടത്… എന്തോ പ്രശ്നം ഉണ്ടെന്നു കൂടെ ഉണ്ടാരുന്നവരുടെ മുഖത്ത് നിന്നും മനസ്സിൽ ആക്കാൻ കഴിഞ്ഞു, ചോദിച്ചിട്ട് ആരും ഒന്നും പറയുന്നില്ല,,
മുറിക്കുള്ളിൽ കൂടി നിന്നവർ ഓരോരുത്തരായി പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി പൊയ്‌കൊണ്ടിരുന്നു എന്താ സംഭവിച്ചേ എന്നു അറിയാൻ ഉള്ള ആകാംഷ കൊണ്ടു ഇരുന്നിടത്തുനിന്നും എഴുന്നേറ്റു വാതിലിനു നേർക്കു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആണ് അമ്മ കൊടുംകാറ്റ് പോലെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി വന്നത്,,… “എന്നോട് എല്ലാവരും പറഞ്ഞതാ ഈ അശ്രീകരത്തെ എന്റെ മോളുടെ കൂടെ പന്തലിൽ ഇറക്കണ്ട എന്നു.., അന്ന് ഞാൻ അത് കേട്ടില്ല,അത് എന്റെ തെറ്റ്‌..,,നിന്നെ താലികെട്ടാൻ വരാം എന്നു സമ്മതിച്ചവൻ വേറെ ഒരു പെണ്ണിനേയും കൊണ്ടു ഓടി പോയെടി… പെൺകുട്ടികൾ ആയാൽ കുറച്ചു ഒക്കെ ഭാഗ്യം വേണം,.. നിനക്കിപ്പോൾ മതിയായല്ലോ എല്ലാം, എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ ജീവിതം കൂടി നീ കാരണം നശിക്കുമല്ലോ എന്റെ ദേവിയെ….” അമ്മേ ഞാൻ….പറയാൻ വന്നത് മുഴുവൻ ആക്കാൻ കഴിയാതെ നിന്നു പോയി താൻ..,, അമ്മ അലമുറ ഇട്ടു കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു,,
“ലീലേടത്തി… ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞു ബഹളം വെച്ചിട്ട് കാര്യം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ?? പ്രശ്നം പരിഹരിക്കാൻ ഉള്ള വഴി അല്ലെ നോക്കണ്ടത് നമ്മൾ… നിങ്ങൾക്ക് സമ്മതം ആണെങ്കിൽ ഒരു പയ്യൻ ഉണ്ട് ഞങ്ങളുടെ കൂടെ, മുഹൂർത്തം തെറ്റാതെ നമുക്ക് നടത്താം ഇത്,.. പയ്യന്റെ അമ്മാവന്റെ മകൻ ആണ് ഇത്, എല്ലാ കാര്യങ്ങൾക്കും അവൻ കൂടെ ഉണ്ടാരുന്നത് കൊണ്ടു ഇനി ഒരു ചർച്ചയുടെ ആവശ്യം വരുന്നില്ല” “അത് വേണോ?? എന്നുള്ള അമ്മയുടെ ചോദ്യത്തിന് അകത്തേക്ക് കയറി വന്ന എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ തന്നെ ആയിരുന്നു ഉത്തരം കൊടുത്തത്…. “വേണം എനിക്ക് ഇഷ്ടാ ഈ പെൺകുട്ടിയെ…
അവളെ എനിക്ക് തന്നേരെ അമ്മേ….,,,” മഞ്ഞനൂലിൽ കോർത്ത താലി കഴുത്തിൽ ചാർത്തി തന്നു, ഹാരവും അണിയിച്ചു, നെറ്റിയിൽ സിന്ദൂരവും തൊടുവിച്ചു തന്നു, കയ്യോട് കയ്യ് ചേർത്തു പിടിച്ചു മണ്ഡപം ചുറ്റുന്ന ഞങ്ങളെ എവിടെ നിന്നോ വന്ന ഒരിളം കാറ്റ് തഴുകി കടന്നു പോയി…ആ കാറ്റു എന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു മോളെ അച്ഛന്റെ അനുഗ്രഹം എന്നും മോൾക്ക്‌ ഉണ്ടാവും എന്നു…… അത് അങ്ങനെയാണ് ആരും ഇല്ലാത്തവർക്ക് ദൈവം ഉണ്ടാകും എന്തിനും.. ഏതിനും കൂടെ..,,, ലൈക്ക് ചെയ്ത് അഭിപ്രായങ്ങൾ അറിയിക്കൂ… നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം രചനകൾ പേജിലേക്ക് അയച്ചു തരിക…